วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชาวกะเหรี่ยง"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ลไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: เพิ่มยูอาร์แอล wikipedia.org
เป็นกลางแปลตามวิกิอังกฤษ
บรรทัด 23:
{{ความหมายอื่น|ชาติพันธุ์||กะเหรี่ยง (แก้ความกำกวม)}}
 
กะเหรี่ยง, กาเรน, กายิน, หรือคนยาง ({{lang-my|ကရင်လူမျိုး}}, {{IPA-my|kəjɪ̀ɴ lù mjó|pron}}; {{lang-th|กะเหรี่ยง}}) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์หนึ่ง มีภาษาพูดเรียกว่า[[ภาษากะเหรี่ยง]] จัดอยู่ใน[[ตระกูลภาษาจีน-ทิเบต]] อาศัยอยู่มากใน[[รัฐกะเหรี่ยง]] ภาคใต้และภาคตะวันออกเฉียงใต้ของพม่า กะเหรี่ยงมีประชากรประมาณร้อยละ 7 ของประชากรชาวพม่าทั้งหมด หรือประมาณ 5 ล้านคน ชาวกะเหรี่ยงจำนวนมากอพยพไปอยู่ในประเทศไทย ส่วนใหญ่อาศัยตามแนวชายแดนไทยพม่า
ชื่อของชนเผ่ากระเหรี่ยงมีคำเรียกที่หลากหลาย เช่น คาเรน (อังกฤษ: Karen),กะหยิ่น (ภาษาพม่า: ကရင်လူမျိုး, ออกเสียงว่า [กะหยิ่น] (ซึ่งมีความหมายในเชิงดูถูก ใช้เรียกคนที่รู้สึกว่าด้อยกว่า เช่นเดียวกับคนไทย เรียก เซาะกราว ไอ้บ้านนอก ลาว หรือชาวป่า ชาวเขา ชาวดอย) ภาษาไทยเรียก กะเหรี่ยง หรือยาง ในภาษากะเหรี่ยงโผล่ว (หรือกระเหรี่ยงภาคใต้ที่ได้รับอิทธิพลจากมอญ) เรียกตัวเองว่า เป่อ-โผล่ว-พู หรือ โผล่ว และในภาษากะเหรี่ยงสะกอว์ (เดิมเรียกกะหร่าง หรือกะเหรี่ยงภาคเหนือ) เรียกตัวเองว่า ปา-คา-ยอว์ หรือ คา-ยอว์ มีความหมายถึง "คน" หรือ"มนุษย์" มีภาษาพูด และภาษาเขียนคล้ายภาษาพม่า จัดอยู่ในตระกูลภาษาจีน-ทิเบต ชนเผ่ากระเหรี่ยงส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในรัฐกะเหรี่ยง ทางตอนใต้และตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศเมียนมาร์ มีสัดส่วนประชากรประมาณร้อยละเจ็ดของประชากรทั้งหมดในประเทศเมียนมาร์รองลงมาจากไทยใหญ่ <ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Myanmar</ref> หรือประมาณห้าล้านถึงเจ็ดล้านคน เนื่องจากไม่สามารถทำการสำรวจสำมะโนประชากรที่แท้จริงได้เพราะมีบางส่วนอพยพหนีไฟสงครามที่รัฐบาลพม่าเผาไล่ที่ดิน ฆ่า ข่มขืน บังคับไปเกณฑ์แรงงานในการทำสงครามกวาดล้างชนกลุ่มน้อยเมื่อ 67 ปีมาแล้ว (นับจาก พ.ศ. 2559 ลงไป หรือเมื่อมีการฉีกสัญญาปางโหลง ที่ชนกลุ่มน้อยทำร่วมกับนายพลอองซาน บิดาแห่งการปฏิวัติจากการยึดครองของจักรวรรดิอังกฤษ และญี่ปุ่น) หลบซ่อนอาศัยอยู่ตามป่า ตามเขามาตั้งถิ่นฐานในประเทศไทยตามที่ราบลุ่มต้นแม่น้ำต่างๆ ในจังหวัดทางด้านทิศเหนือลงมาถึงทิศตะวันตก ตั้งแต่จังหวัดแม่ฮ่องสอนลงมาจนถึงประจวบคีรีขันธ์ กลายเป็นคนไทย คนชายขอบ หรือคนชาติพันธุ์มากกว่าร้อยละสี่สิบของประชากรชาวเขาทั้งหมดที่อพยพเข้ามาพึ่งพระบารมีโพธิสมภารในสยามประเทศ<ref>http://www.sac.or.th/databases/ethnic/Content/Information/karen.html</ref> และอีกหลายแสนคนต้องอยู่ในค่ายลี้ภัยตามตะเข็บชายแดนไทย <ref>https://www.unhcr.or.th</ref> มีบางส่วนเท่านั้นที่ได้ลี้ภัยสงครามไปอยู่ในประเทศที่สาม
 
กลุ่มกะเหรี่ยงมักจะสับสนกับ [[กะยัน]]ชนเผ่าที่รู้จักกันดีสำหรับแหวนคอสวมใส่โดยผู้หญิงของพวกเขา แต่พวกเขาเป็นเพียงหนึ่งในกลุ่มย่อยของกะเหรี่ยงแดง (คะเรนนี) ซึ่งเป็นหนึ่งในชนเผ่าคะยาในรัฐกะยาของพม่า
 
บางส่วนของชาวกะเหรี่ยงนำโดย[[สหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยง]] (KNU) ได้เข้าร่วมสงครามต่อต้านรัฐบาลพม่าตั้งแต่ต้นปี 1949 จุดมุ่งหมายของเคเอ็นยูครั้งแรกเพื่อแยกเป็นอิสระ ตั้งแต่ปี 1976 กลุ่มติดอาวุธได้เรียกร้องรัฐบาลกลางในการปกครองตนเองมากกว่าการที่จะแยกเป็นอิสระ
 
== กะเหรี่ยงในประเทศไทย ==
เส้น 70 ⟶ 74:
กะเหรี่ยงยังนิยมเลี้ยงสัตว์ เช่น [[โค]] [[กระบือ]] [สุกร] พูดว่า (เถาะ) [[ไก่]] พูดว่า (ชอ) โดยเฉพาะสุกรและไก่และสุกร ที่เลี้ยงไว้ใต้ถุนบ้าน หรือใกล้บ้าน เพื่อใช้ในพิธีกรรม และบางชุมชนยังนิยมเลี้ยง[[ช้าง]] พูดว่า (เกอะชอ)ในอดีตเคยมีการใช้ช้างเพื่อทำนา และชักลากไม้ แต่ในปัจจุบันเหลืออยู่น้อยมาก และใช้เพียงเพื่อบริการ[[นักท่องเที่ยว]] มากกว่าการใช้งานแบบอื่น
 
== อ้างอิง ==
{{รายการอ้างอิง}}
 
== ดูเพิ่ม ==
* กะเหรี่ยงเคเอ็นยู หรือ [[สหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยง]]ปกากะญอมักจะมีพื้นที่ทำกินประมาณ 7 ไร่
 
== แหล่งข้อมูลอื่น ==
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/ชาวกะเหรี่ยง"