ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเศวตสุรคชาธารฯ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Poonyo (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 1:
[[ไฟล์:พระเศวตสุรคชาธาร.jpg|thumb|250px|พระเศวตสุรคชาธารฯ]]
'''พระเศวตสุรคชาธารฯ''' หรือ '''คุณพระเศวตฯ เล็ก''' เป็นช้างพลาย
เผือก เกิดในป่า[[ตำบลการอ]] [[อำเภอรามัน]] [[จังหวัดยะลา]] [[พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว]]เสด็จราชดำเนินทรงประกอบพิธีสมโภชขึ้นระวาง ที่จังหวัดยะลา เมื่อวันที่ [[11 มีนาคม]] [[พ.ศ. 2511]] พระราชทานนามว่า <ref>{{อ้างหนังสือ|ผู้แต่ง=พลาดิศัย สิทธิธัญกิจ|ชื่อหนังสือ=๘๐ พรรษา มหามงคล|URL=|จังหวัด=กรุงเทพ|พิมพ์ที่=สำนักพิมพ์บันทึกสยาม|ปี= พ.ศ. 2550|จำนวนหน้า=224|ISBN=978-974-09-4848-3}}</ref>
 
{{คำพูด|พระเศวตสุรคชาธาร
บรมนฤบาลสวามิภักดิ์<br>
ศุภลักษณเนตราธิคุณ
ทศกุลวิศิษฏพรหมพงศ์<br>
อดุลยวงศ์ตามพหัตถี
ประชาชนะสวัสดีวิบุลยศักดิ์<br>
อัครสยามนาถสุรพาหน
มงคลสารเลิศฟ้า ๚}}
 
[[หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช]] บันทึกว่า คุณพระเศวตเล็ก ถูกพบโดยนายเจ๊ะเฮง หะระตี กำนันตำบลการอ โดยโขลงช้างเดินทางเข้ามาใกล้หมู่บ้านในเวลากลางคืน พอตอนเช้าก็พบเห็นลูกช้างพลัดฝูงอยู่ใต้ถุนบ้าน สันนิษฐานว่าแม่ช้างจะรู้ว่าลูกช้างตัวนี้เป็นช้างสำคัญ และนำมาส่งที่หมู่บ้าน เพื่อเข้ามาสู่พระบารมี ตั้งแต่ยังไม่หย่านม <ref name="ข้าวนอกนา">คึกฤทธิ์ ปราโมช, หม่อมราชวงศ์, คอลัมน์ "ข้าวนอกนา", 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2519</ref> เมื่อนายเจ๊ะเฮงได้เลี้ยงดูลูกช้างนั้นไว้ วันหนึ่งมีสุนัขตัวเมียป่วยหนักใกล้ตาย ได้กระเสือกกระสนมาบริเวณที่คุณพระเศวตเล็กกำลังอาบน้ำอยู่ ได้กินน้ำที่ใช้อาบตัวคุณพระอาการป่วยก็หายไป คงเหลือเพียงอาการปากเบี้ยว และกลายเป็นสุนัขที่คอยคลอเคลียติดตามคุณพระเศวตเล็กตลอดมา ได้ชื่อว่า "เบี้ยว"