ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เล่าเสี้ยน"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
แทนที่ ‘(?mi)\{\{Link GA\|.+?\}\}\n?’ ด้วย ‘’: เลิกใช้ เปลี่ยนไปใช้วิกิสนเทศ
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 37:
 
== การขึ้นครองราชย์ ==
เมื่อเล่าเสี้ยนได้ขึ้นครองราชย์ เป็น[[ฮ่องเต้]]ที่ทรงเปี่ยมล้มไปด้วยความเมตตา และกตัญญูต่อขงเบ้งผู้มีพระคุณ โดยเชื่อฟังขงเบ้งประดุจพระราชบิดา ทรงเชื่อทุกคำแนะนำของขงเบ้ง เมื่อขงเบ้งไม่ทำหน้าที่ก็ไม่อาจทำอะไรได้ และหลงคารมของ[[ฮุยโฮ]] [[ขันที]]จอมยุยง เมื่อสิ้นขงเบ้งไป ได้ให้คนไปถามว่า แล้วจะให้ใครทำหน้าที่แทนที่ขงเบ้ง ในบั้นปลายของอาณาจักร[[จ๊กก๊ก]] เมื่อกองทัพของวุยก๊กยกมา 2 ทาง พระเจ้าเล่าเสี้ยนเอาแต่หลง[[ไสยศาสตร์]] ท้ายที่สุดก็ยอมแพ้ต่อ[[เตงงาย]] แม่ทัพวุยก๊กอย่างสิ้นเชิง โดยที่ยังมิได้ต่อสู้ ซึ่งทำให้ เล่าขำ บุตรชายคนโตของพระเจ้าเล่าเสี้ยนฆ่าตัวตายไปพร้อมกับบุตรและภรรยาที่ศาลพระเจ้าเล่าปี่ เนื่องจากไม่อาจรักษาบ้านเมืองไว้ได้ และในที่สุดจ๊กก๊กก็เสียแก่วุยก๊ก พระเจ้าเล่าเสี้ยนจึงถือเป็น[[ฮ่องเต้]]องค์สุดท้ายของ[[ราชวงศ์ฮั่น]] เมื่อถูกออกจากราชบัลลังก์แล้ว สุมาสูเจียวได้สถาปนาเล่าเสี้ยนให้เป็น ตันหลิวอ๋อง และให้อยู่ที่เสฉวนต่อไป เพื่อซื้อใจราษฎร แต่อยู่ได้ไม่นานก็เรียกตัวเข้าลกเอี๋ยง เนื่องจากยังไม่วางใจ
 
และเมื่อไปอยู่ที่[[ลกเอี๋ยง]] ครั้งหนึ่ง [[สุมาเจียว]]ได้จัดงานเลี้ยง ระหว่างนั้นกำลังดูระบำ[[มณฑลเสฉวน|เสฉวน]] สุมาเจียวคิดลองใจเลยแสร้งถามไปว่า "อันลกก๋ง คิดถึงเสฉวนไหม" เล่าเสี้ยน ตอบว่า "อยู่ที่นี่สนุกดี ไม่คิดถึงเสฉวนเลย" ขับเจ้ง ขุนนางของจ๊กก๊กที่อยู่ที่นั่นด้วยจึงกระซิบบอกว่า "เขาถามพระองค์เพื่อลองใจ ถ้าพระองค์ตอบว่า ศพของเสด็จพ่ออยู่ที่เสฉวน คิดถึงเสฉวนทุกวัน เขาก็จะปล่อยเรากลับไปเสฉวน" สุมาเจียวได้ยินดังนั้น จึงถามย้ำอีกครั้งว่า "คิดถึงเสฉวนไหม" เล่าเสี้ยนตอบอย่างที่ขับเจ้งสอน พร้อมกับร้องไห้พร้อมกับขุนนางของตนทั้งหมด สุมาเจียวจึงถามว่า "ทำไม ท่านถึงตอบเหมือนที่ขับเจ้งบอกเลยล่ะ" เล่าเสี้ยนก็ตอบไปอย่างซื่อตามนิสัยโง่งมของตนว่า "ใช่ ขับเจ้งบอกข้าพเจ้าเอง" สุมาเจียวและเหล่าบรรดาขุนนางฝ่ายวุยจึงหัวเราะเยาะในความโง่เขลาของเล่าเสี้ยนและวางใจได้ว่า เล่าเสี้ยนจะไม่คิดทรยศแน่นอน เล่าเสี้ยนสวรรคตในปีที่ 7 ที่พระเจ้า[[สุมาเอี๋ยน]]ครองราชย์ ตรงกับปี [[พ.ศ. 815]]