ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ความสุขมวลรวมประชาชาติ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 4:
นักวิจารณ์ในประเทศแย้งว่าการเน้นการทดลองกับ GNH ของภูฏานเบี่ยงเบนความสนใจของโลกจากการปราบปรามของรัฐบาลซึ่งชนกลุ่มน้อยใหญ่สุดของประเทศ ชาวโลตชัมปา (Lhotshampa) ฮินดู ซึ่งเดิมประกอบเป็นประชากรหนึ่งในหกของภูฏาน
 
จากแง่มุมเศรษฐกิจ นักวิจารณ์แถลงว่า เนื่องจาก GNH ขึ้นอยู่กับกลุ่มการตัดสินอัตวิสัยเกี่ยวกับความกินอยู่ดี รัฐบาลอาจสามารถนิยาม GNH ในทางที่สอดคล้องกับผลประโยชน์ของตนได้ ศาสตราจารย์เศรษฐศาสตร์ เดียร์เดร แม็กคลอสกี (Deirdre McCloskey) วิจารณ์การวัดเช่นนี้ว่าไม่เป็นวิทยาศาสตร์ โดยว่า "การบันทึกร้อยละของผู้ที่กล่าวว่าพวกเขามีความสุขจะบอกคุณ... [แค่]ว่าวิธีที่บุคคลใช้คำ" โดยให้แนวเทียบว่าสังคมไม่สามารถ "ยึดคุณสมบัติกายภาพโดยถามบุคคลว่าวันนี้ 'ร้อน พอดีหรือเย็น'" แม็กคลอสกียังวิจารณ์ลัทธิต่อต้านบริโภคนิยมของขบวนการเพื่อวางนโยบายรัฐบาลบนความสุข โดยประเมินว่า "วัฒนธรรมสูงแท้จริงแล้วรุ่งเรืองในสมัยที่มีการค้าคึกคักเสมอ ตั้งแต่กรีซศตวรรษที่ห้า ผ่านราชวงศ์ซ่งและอิตาลีสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา จนถึงยุคทองของดัตช์"<ref>{{cite journal|title=Happyism: The Creepy New Economics of Pleasure|first=Deirdre N.|last=McCloskey|date=28 June 2012|publisher=The New Republic|pages=16–23}}</ref>
 
นักวิจารณ์อื่นกล่วาว่า การเปรียบเทียบความเป็นอยู่ดีระรหว่างประเทศจะยากในแบบจำลองนี้ ผู้สนับสนุนว่า แต่ละประเทศสามารถนิยามการวัด GNH ได้ตามเลือก และการเปรียบเทียบระหว่างประเทศตามเวลาจะมีความสมเหตุสมผล GDP ให้มาตราระหว่างประเทศที่สะดวก การวิจัยแสดงว่าตัววัดความเป็นอยู่ดีของสังคมและปัจเจกบุคคลมีความแตกต่างกันในแต่ละวัฒนธรรมอย่างมาก บุคคลโดยทั่วไปรายงานความพึงพอใจชีวิตอัตวิสัยสูงกว่าหากพวกเขามีความสัมพันธ์ทางสังคมเข้มแข็งและบ่อย อาศัยอยู่ในระบบนิเวศสุขภาพดี ได้รับธรรมาภิบาล ฯลฯ กระนั้น ก็ยังเป็นจริงว่าการพึ่งพาการวัด GNH ของประเทศจะทำให้การเปรียบเทียบความเป็นอยู่ดีโดยสัมพัทธ์เป็นปัญหามากขึ้น เนื่องจากไม่มีและไม่คาดว่าจะมีมาตราร่วมที่ "สะดวก" เหมือน GDP<ref name="le.ac.uk"/><ref name="psycnet.apa.org">http://psycnet.apa.org/journals/psp/69/5/851/ Factors Predicting the Subjective Well-Being of Nations</ref> แต่เป้าหมายที่แถลงของภูฏานคือเพื่อเพิ่มสิ่งที่มองว่าเป็น GNH ให้สูงสุด โดยไม่เปรียบเทียบตัวเลขกับประเทศอื่น
 
GNH มีการใช้อย่างเป็นทางการเฉพาะในภูฏาน ที่ซึ่งคณะกรรมการความสุขมวลรวมประชาชาติได้รับหน้าที่ให้ทบทวนการตัดสินใจนโยบายและการจัดสรรทรัพยากร<ref>{{cite web|url=http://www.gnhc.gov.bt/|title=Gross National Happiness Commission - The Planning Commission of Bhutan, Development for Happiness|author=Sonam|publisher=|accessdate=23 October 2014}}</ref> ในปี 2556 ด้วยรัฐบาลใหม่ ประเทศภูฏานหันความสนใจจากการเผยแพร่ GNH ทั่วโลกไปเป็นความเป็นอยู่ดีของประชาชนในภูฏาน<ref>{{cite web|url=http://www.npr.org/blogs/parallels/2013/08/03/208299418/bhutans-new-prime-minister-says-happiness-isnt-everything|title=Bhutan's New Prime Minister Says Happiness Isn't Everything|date=3 August 2013|work=NPR.org|accessdate=23 October 2014}}</ref> การหันนี้ถูกบางคนตีความว่าเป็นการสละ GNH โดยหันไปสนับสนุนการริเริ่มพัฒนาที่เป็นมาตรฐานมากขึ้น<ref>http://www.nytimes.com/2013/10/05/world/asia/index-of-happiness-bhutans-new-leader-prefers-more-concrete-goals.html</ref>
 
== อ้างอิง ==
{{รายการอ้างอิง}}
 
[[หมวดหมู่:เศรษฐกิจภูฏาน]]
เส้น 14 ⟶ 17:
[[หมวดหมู่:ตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ]]
[[หมวดหมู่:ความสุข]]
{{โครง}}