ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอสามชุก"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 24:
ในหนังสือ[[นิราศสุพรรณ]]ของ[[สุนทรภู่]] นิทานย่านสุพรรณ และบันทึกคนรุ่นเก่ากล่าวไว้ว่า สามชุกในอดีตเป็นแหล่งรวมของการแลกเปลี่ยนสินค้า โดย[[ชาวกะเหรี่ยง]] [[ชาวลาว]] และ[[ชาวละว้า]]จะนำเกวียนบรรทุกของป่ามาขายแลกกับสินค้าที่ชาวเรือนำมาจากทางใต้ที่บริเวณท่าน้ำ เป็นตลาดมีเรือมาจอดมากมายเพื่อรับส่งข้าวจากโรงสีต่าง ๆ สินค้าที่ชาวบ้านนำมานั้นบรรจุอยู่ใน "[[กระชุก]]" ซึ่งทำจากลำไม้ไผ่ จึงเป็นที่มาหนึ่งของชื่อ "สามชุก" ส่วนอีกชื่อหนึ่งที่เรียกขานพื้นที่นี้คือ "สามเพ็ง" ซึ่งเพี้ยนมาจาก "สามแพร่ง" เนื่องจากเป็นที่ชุมนุมของพ่อค้าที่เดินทางมาจากทิศเหนือ ทิศใต้ และทิศตะวันตก
 
พีระศักดิ์ โพธิ์หอม นักประวัติศาสตร์ท้องถิ่น กล่าวว่า ในอดีตมีการรวมตัวของชุมชนที่บริเวณท่ายาง กับสามชุก ก่อนจะขยับขยายมาที่สามเพ็ง(บ้างก็เรียก สำเพ็ง คือบริเวณตลาดสามชุกในปัจจุบัน) ส่วนชื่อของสามชุกนั้นประการหนึ่งสันนิษฐานว่า ลากเสียงมาจากคำว่า "ส่ำชุก" ซึ่ง "ส่ำ , สำ" เป็นภาษาท้องถิ่นแต่โบราณ ใช้เรียก สถานที่ พวก หมู่ เหล่า อยู่รวมกัน ส่วน "ชุก" นั้นก็คือจำนวนที่มาก ดังนั้น "ส่ำชุก" จึงหมายถึง ชุมชน หมู่บ้าน ที่ตั้งอยู่รวมกันเป็นจำนวนมาก โดยอาจจะมากด้วยกลุ่มชน ชาติพันธุ์ ตระกูล บ้าน หรือใดๆ ซึ่งมีข้อสังเกตเดียวกับลักษณะการเรียกชื่อหมู่บ้านด้วยลักษณะภูมิประเทศอันขึ้นต้นด้วย ทับ , ท่า , หนอง , บาง เป็นต้น นอกจากนี้ยังปรากฏชื่อหมู่บ้านในท้องถิ่นสุพรรณบุรีซึ่งเรียกว่า "สาม , สำ" เช่นเดียวกัน อาทิ สามจุ่น สามนาก สามทอง สามเอก สามหน่อ สำปะร้า สำปะซิว(สำปะทิว) สำเพ็ง(สามเพ็ง)
 
เมื่อปี [[พ.ศ. 2437]] ทางราชการได้ตั้งอำเภอมีชื่อว่า '''อำเภอนางบวช''' ครั้นถึงปี [[พ.ศ. 2454]] ได้มีการเสนอขอจัดตั้งอำเภอทางฝ่ายเหนือของจังหวัดสุพรรณบุรีขึ้นอีกแห่งหนึ่งในบริเวณหมู่บ้านเขาพระ ตั้งชื่อว่า '''อำเภอเดิมบาง''' และได้ย้ายที่ว่าการอำเภอนางบวชมาอยู่บริเวณหมู่บ้านสามเพ็ง ตำบลสามชุกด้วย จนในปี [[พ.ศ. 2457]] ได้มีการเปลี่ยนชื่อจากอำเภอเดิมบางเป็น '''อำเภอสามชุก''' เพื่อให้สอดคล้องกับชื่อตำบลที่ที่ว่าการอำเภอตั้งอยู่