ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แร้ง"

แร้ง จะแตกต่างจากไปนกในกลุ่มนี้คือ จะไม่ล่าเหยื่อหรือกิน[[สัตว์]]เป็น ๆ เป็นอาหาร แต่จะกินเฉพาะซากสัตว์ที่[[ตาย]]แล้ว อันเนื่องจากอุ้งเท้าตีนของแร้งนั้นไม่แข็งแรงพอที่จะขย้ำเหยื่อได้ เพราะได้วิวัฒนาการให้มีอุ้งตีนและกรงเล็บที่แบนและเล็กสั้นเหมาะกับการอยู่บนพื้นดินมากกว่านกล่าเหยื่อจำพวกอื่น แร้งมีรูปร่างโดยรวมคือ ปีกกว้าง หางสั้น มีคอที่ยาว หัวเล็ก บริเวณต้นคอมีขน[[สีขาว]]รอบเหมือนสวม[[พวงมาลัย]] มีลักษณะเด่นคือ [[ขนสัตว์|ขน]]ที่หัวและลำคอแทบไม่มีเลยจนดูเหมือนโล้นเลี่ยน สันนิษฐานว่าคงเป็นเพราะพฤติกรรมการกินซากสัตว์ จึงไม่มีขนเพื่อไม่ให้เป็นที่สะสมของ[[เชื้อโรค]] และเพื่อความสะดวกในการในการมุดกินซากด้วย มีลิ้นที่มีร่องลึกและเงี่ยงเล็ก ๆ หันไปทางด้านหลังเพื่อช่วยในการกินอาหารคำโต อีกทั้งแร้งยังมีกระเพาะพิเศษขนาดใหญ่ที่เก็บอาหารซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของลำไส้ อีกทั้งในลำไส้รวมถึงกระเพาะของแร้งก็ยังมีกรดที่มีฤทธิกัดกร่อนสามารถฆ่าแบคทีเรียหรือจุลชีพอื่น ๆ ที่มีอยู่ในซากสัตว์ด้วย จึงทำให้แร้งสามารถกินซากเน่าเปื่อยได้โดยไม่เป็นอันตราย<ref name="หน้า"/> แต่กระนั้นแร้งก็ยังสามารถจับสัตว์ขนาดเล็ก เช่น [[แมลง]]หรือ[[สัตว์เลื้อยคลาน]]ขนาดเล็ก เช่น [[กิ้งก่า]], [[จิ้งจก]] หรือ[[ไข่]]นกชนิดอื่น กินเป็นอาหารในบางครั้งได้อีกด้วย

แร้งแบ่งออกได้เป็น 2 [[วงศ์ (ชีววิทยา)|วงศ์]]ใหญ่ ๆ ด้วยกัน จำนวน 23 [[species|ชนิด]] คือ

แร้งทั้ง 2 กลุ่ม มีพฤติกรรมที่คล้ายคลึงกัน คือ กินซากสัตว์หรือซาก[[ศพ]][[มนุษย์]]ที่ตายไป โดยมักจะอยู่รวมเป็นฝูง และบินวนไปรอบ ๆ ที่มีซากศพหรือซากสัตว์ตายเพื่อรอจังหวะกิน แร้งจะตะกละตะกลามมากเวลาลงกินอาหาร มักจะจิกตีหรือแย่งชิงกันเสียงดังบ่อย ๆ เวลากิน จึงมีสำนวนใน[[ภาษาไทย]]ว่า ''"แร้งทึ้ง"'' อันหมายถึง พฤติกรรมการแย่งชิงกันอย่างน่าเกลียด แต่ด้วยความที่เป็นสัตว์กินซาก แร้งจึงใช้เวลาที่นอกเหนือไปจากการกินอาหาร ด้วยการไซ้ขน กางปีก ผึ่งแดด เพื่อฆ่าเชื้อโรคด้วย<ref> ''แร้ง - ชีวิตพิศดารของสัตว์ (๒) '' โดย ประพันธ์ บุญกลิ่นขจร: ต่วยตูน</ref> โดยแร้งอาจใช้พื้นที่หากินกว้างถึง 480,000 ตารางกิโลเมตร โดยร่อนไปบนกระแสลมร้อนโดยที่ไม่ต้องใช้พลังงานมากเลย เนื่องจากช่วงปีกที่กว้างใหญ่ และถึงแม้ว่าสายตาของแร้งอาจจะดีสู้นกล่าเหยื่อจำพวกอื่นไม่ได้ แต่แร้งก็ยังสามารถมองเห็นได้ไกลถึง 35 กิโลเมตร จากบนท้องฟ้า