ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หิมะภาค"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Tatung (คุย | ส่วนร่วม)
Tatung ย้ายหน้า ไครโอสเฟียร์ ไปยัง หิมะภาค ทับหน้าเปลี่ยนทาง: ไครโอสเฟียร์มีศัพท์บัญญัติภา...
Tatung (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
[[ไฟล์:Cryosphere Fuller Projection.png|thumb|right|300px|ภาพมุมสูงของไครโอสเฟียร์ จาก [http://maps.grida.no/go/graphic/cryosphere UN Environment Programme Global Outlook for Ice and Snow]]]
[[ไฟล์:Components of the Cryosphere.tif|thumb|300px|ภาพความละเอียดสูงนี้ ซึ่งออกแบบสำหรับ [[คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ|IPCC]] แสดงขอบเขตของบริเวณที่ได้รับผลจากองค์ประกอบของไครโอสเฟียร์หิมะภาคทั่วโลก เหนือพื้นดิน [[ชั้นดินเยือกแข็งคงตัว]]ต่อเนื่องแสดงด้วยสีชมพูเข้ม ขณะที่ชั้นดินเยือกแข็งคงตัวไม่ต่อเนื่องแสดงด้วยสีชมพูที่อ่อนกว่า สีขาวกึ่งโปร่งใสเหนือพื้นที่ดินกว้างใหญ่ของซีกโลกเหนือแสดงบริเวณซึ่งมีหิมะตกอย่างน้อยหนึ่งวันระหว่างปี 2543-2555 เส้นสีเขียวสว่างตามขอบทิศใต้ของบริเวฯนี้แสดงขอบเขตหิมะสูงสุด ขณะที่เส้นสีดำตามทวีปอเมริกาเหนือ ยุโรปและเอเชียแสดงเส้นขอบเขตหิมะ 50% [[ธารน้ำแข็ง]]แสดงเป็นจุดสีทองเล็ก ๆ ในพื้นที่ภูเขาและในละติจูดเหนือและใต้จัด เหนือพื้นน้ำ หิ้งน้ำแข็งแสดงรอบทวีปแอนตาร์กติกาตามน้ำแข็งทะเลรอบหิ้งน้ำแข็ง น้ำแข็งทะเลยังแสดงที่ขั้วโลกเหนือ สำหรับทั้งสองขั้ว ขอบเขตน้ำแข็งทะเลเฉลี่ย 30 ปีแสดงโดยขอบสีเหลือง นอกากนี้ จะเห็นแผ่นน้ำแข็งกรีนแลนด์และแอนตาร์กติกาได้ชัดเจน]]
 
'''ไครโอสเฟียร์หิมะภาค''' ({{lang-en|Cryosphere}}) เป็นส่วนหนึ่งของผิว[[โลก]]ซึ่งประกอบด้วย[[น้ำ]]ในรูป[[ของแข็ง]] รวมถึง[[ทะเล]]ที่เป็น[[น้ำแข็ง]] [[ทะเลสาบ]]น้ำแข็ง [[แม่น้ำ]]ที่เป็นน้ำแข็ง [[ธารน้ำแข็ง]] แผ่นน้ำแข็ง และพื้นดินซึ่งเยือกแข็ง พื้นที่ส่วนใหญ่ของไครโอสเฟียร์มักจะซ้อนอยู่บนพื้นที่ของ[[อุทกภาค]] ไครโอสเฟียร์นั้นเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลง[[ภูมิอากาศ|สภาพภูมิอากาศโลก]]หลายประการ โดยมักมีอิทธิพลต่อเมฆ ปริมาณ[[หยาดน้ำฟ้า]] อุทกวิทยา และการไหลเวียนของอากาศและกระแสน้ำ
 
== โครงสร้าง ==
น้ำที่ผ่าน[[จุดเยือกแข็ง]]มาแล้วมักจะพบบนพื้นผิวโลกในรูปของ[[หิมะ]] [[น้ำแข็ง]]ในทะเลสาบและแม่น้ำ น้ำแข็งในทะเล และธารน้ำแข็ง โดยพื้นที่ที่มีน้ำแข็งปกคลุมและน้ำแข็งในแหล่งน้ำจืดนั้นมักจะขึ้นตรงกับฤดูกาล หากอุณหภูมิสูงขึ้น หิมะหรือน้ำแข็งเหล่านี้ก็อาจละลายได้ น้ำแข็งในธารน้ำแข็งบางแห่งอาจคงสภาพได้นานถึงหนึ่งแสนปีหรือมากกว่านั้น และน้ำแข็งทางตะวันออกของทวีปแอนตาร์กติกาอาจมีอายุถึงหนึ่งล้านปี
 
ปริมาณน้ำแข็งที่มากที่สุดในโลกอยู่ที่[[แอนตาร์กติกา]] โดยเฉพาะบริเวณตะวันออกของทวีป ส่วนบริเวณที่มีน้ำแข็งหรือหิมะปกคลุมที่กว้างที่สุดในโลกนั้นอยู่บริเวณ[[ซีกโลกเหนือ]] โดยไครโอสเฟียร์หิมะภาคจะกินพื้นที่ถึงร้อยละ 23 ของซีกโลกเหนือในเดือนมกราคม
 
มีปัจจัยทางกายภาพที่สำคัญหลายประการที่ทำให้การแลกเปลี่ยนพลังงานระหว่างพื้นผิวโลกกับ[[ชั้นบรรยากาศ]]เบาบางลง ปัจจัยที่สำคัญก็คือการที่ไครโอสเฟียร์หิมะภาคสามารถสะท้อนความร้อนได้ สามารถถ่ายเทความร้อนได้ และสามารถเปลี่ยนสถานะได้ ([[ความร้อนแฝงจำเพาะ]]) ปัจจัยทางกายภาพเหล่านี้รวมถึงความขรุขระของผิวไครโอสเฟียร์นั้นมีส่วนอย่างมากในการที่มนุษย์สามารถสังเกตและศึกษา[[หิมะ]]และ[[น้ำแข็ง]]จาก[[อวกาศ]]ได้ ตัวอย่างเช่นความขรุขระของไครโอสเฟียร์หิมะภาคเป็นตัวการสำคัญในการสะท้อนกลับของ[[เรดาร์]]<ref name="hall">
Hall, D. K., 1996: Remote sensing applications to hydrology: imaging radar. Hydrological Sciences, 41, 609-624.
</ref>