ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นะฉิ่นเหน่าง์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ย้อน
บรรทัด 1:
'''นัดจินหน่อง''' ({{lang-en|Natshinnaung}}; {{lang-my|နတ်သျှင်နောင်}}) หรือ '''พระสังขทัต''' ตามพงศาวดารไทย เป็นพระราชโอรสในของพระเจ้า[[ตองอู]] (สีหตู) อันเป็นเป็นประสูติแต่พระนางเมงกอสอ พระอัครมเหสี พระนางเมงกอสอเป็นพระราชธิดาในอนุชาของ[[บุเรงนอง|พระเจ้าหงสาวดีบุเรงนอง]]เท่ากับว่านัดจิดน่องเป็นพระราชนัดดาในพระเจ้าบุเรงนองและเป็นพระราชภาคิไนย(ลูกของพี่สาว)ในพระเจ้านันทบุเรง นัดจินหน่องนั้นเป็นที่เลื่องลือในพม่าว่าเป็นมีความสามารถด้านการกวีสูงอย่างยิ่งและมีความรอบรู้ใน[[พระไตรปิฎก]]เป็นอย่างมาก ต่อมานัดจินหน่องได้ปกครองเมืองตองอูต่อจากพระบิดา
 
ในช่วงนั้นเครือข่ายอำนาจของพม่าแตกออกเป็นสามขั้วคือ [[อังวะ]] [[แปร]] และ[[ตองอู]] พระเจ้าอังวะคือ [[พระเจ้าอโนเพตลุน]] ได้ยึดเมืองแปรได้ นัดจินหน่องเห็นว่าเมืองตองอูคงไม่อาจสามารถต่อสู้กับอังวะได้จึงสวามิภักดิ์ต่อ[[กรุงศรีอยุธยา]]ซึ่งในสมัยนั้นมี [[สมเด็จพระเอกาทศรถ]]ปกครองอยู่ ต่อมาพระเจ้าอังวะได้บุกเมืองตองอู นัดจินหน่องได้ขอความช่วยเหลือต่อกรุงศรีอยุธยา [[สมเด็จพระเอกาทศรถ]]ทรงให้นายพล[[ฟิลิปป์ เดอ บริโต]] ทหารรับจ้างชาว[[โปรตุเกส]]ยกทัพไปช่วย แต่ไปไม่ทันเมืองตองอูก็แตกซะก่อน นัดจินหน่องจึงหนีไปที่เมืองสิเรียมกับนายพลฟิลิป เดอ บริโตและเปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์ พระเจ้าอังวะสั่งให้ฟิลิปป์ เดอบริโตส่งตัวนัดจินหน่องมาให้ตน แต่นายพลเดอบริโตไม่ยอมพระเจ้าอังวะจึงเข้าโจมตีเมือง[[สิเรียม]]ในปี [[พ.ศ. 2156]] แล้วจับนายพลฟิลิปป์ เดอ บริโตไปตรึงกางเขนและบังคับให้นัดจินหน่องมานับถือพุทธแต่ไม่ยอมจึงถูกประหารชีวิต ซึ่งก่อนหน้านั้น นัดจินหน่องเป็นผู้วางยาพิษปลง[[พระเจ้าหงสาวดีนันทบุเรง]]อีกด้วย