ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แอร์บัส เอ310"

อีกหนึ่งปัญหาในสมัยนั้นคือ[[ภาวะเงินเฟ้อ|อัตราเงินเฟ้อ]] ซึ่งในสหราชอาณาจักร ในช่วงปีค.ศ.​1979-1980 อยู่ที่ 35% ซึ่งทำให้ค่าใช้จ่ายในการพัฒนาสูงขึ้น ซึ่งจะส่งผลถึงราคาจำหน่ายของเครื่องบินที่สำเร็จ ในระหว่างโครงการพัฒนาของ A300 บริษัท Hawker Siddeley Aviation (HSA) ซึ่งเป็นผู้ได้รับสัญญาการผลิตส่วนปีกของเครื่องบิน ภายหลังที่รัฐบาลสหราชอาณาจักร ได้ถอนความร่วมมือจาก[[แอร์บัส]]ในปี[[ค.ศ. 1969]] HSA ได้ร่วมทุนกับอีกสามบริษัทในปี[[ค.ศ. 1977]] เพื่อก่อตั้งบริษัท British Aerospace (BAe) ขึ้น และทางรัฐบาลในช่วงนั้นก็ได้แสดงเจตจำนงค์ในการกลับมาเข้ารวมโครงการนี้ อย่างไรก็ตาม [[บริติชแอร์เวย์]] และ[[โรลส์-รอยส์]] ก็ยังไม่ยกเลิกความพยายามที่จะเข้าร่วมกับประเทศ[[สหรัฐอเมริกา]] ในกรณีของ[[บริติชแอร์เวย์]]นั้น ได้มีการสั่งซื้อเครื่องบินจาก[[โบอิง]] ในรุ่น 7N7 และ 7X7 ซึ่งต่อมาคือ [[โบอิง 757]] และ [[โบอิง 767]] ซึ่งเป็นคู่แข่งสำคัญจองเครื่องบินรุ่น A310 ที่กำลังจะเกิดขึ้น รวมถึงยังมีรุ่นที่สั่งคือ [[โบอิง 747]] อีกด้วย ต่อมารัฐบาล[[ฝรั่งเศส]]จึงเริ่มทำการเจรจาในเดือนพฤษภาคม [[ค.ศ. 1976]] โดยกล่าวถึงคำสั่งซื้อเครื่องบินของ[[บริติชแอร์เวย์]] นั้นเป็นเงื่อนไขสำคัญของการกลับเข้าร่วมใน[[แอร์บัส]]ของ[[สหราชอาณาจักร]]ในฐานะผู้ร่วมโครงการ ซึ่งในระหว่างการเจรจานั้น BAe ก็ได้มีการพูดคุยกับ[[โบอิง]] และ [[แมคดอนเนลส์ดักลาส]] เพื่อประเมินถึงโอกาสในการเข้าร่วมกับโครงการต่างๆ ในอนาคต ถึงแม้ว่าลอร์ดเบสวิค ซึ่งเป็นประธานบริษัทได้พูดถึงจุดยืนของบริษัทที่จะสนับสนุนยุโรป ต่อมาในปี[[ค.ศ. 1978]] เอริค วาร์ลีย์ [[รัฐบาลของสหราชอาณาจักร|รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม]] ได้ประกาศว่าบริษัท BAe นั้นต้องการจะกลับเข้าร่วมกับ[[แอร์บัส]]ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม [[ค.ศ. 1979]] เป็นต้นไป ซึ่งทำให้ BAe นั้นจะต้องย้ายหุ้นจำนวน 20% ของบริษัทเพื่อจ่ายให้กับ[[แอร์บัส]] และจะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเต็มในการพัฒนาและผลิตเครื่องบินรุ่น A310