ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หยง แซ่แต้"

หยง แซ่แต้ ([[นิธิ เอียวศรีวงศ์]] ได้อธิบายว่า ''ไหฮอง'' หรือ ''ไหยฮอง'' เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดแต้จิ๋ว มิใช่ชื่อของพระราชบิดาสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี) <ref name="นิธิ63">นิธิ เอียวศรีวงศ์. หน้า 63.</ref> ที่มีถิ่นฐานเดิมในตำบลหัวฟู่ อำเภอเทงไฮ้ (เฉิงไห่)<ref name="กรม">สุทธิศักดิ์ ระบอบ สุขสุวานนท์. สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี "ลูกจีนกู้ชาติ" ในประวัติศาสตร์การเมืองไทย. ใน''ศิลปวัฒนธรรม.'', หน้า 103.</ref> จากหนังสือ ''ใครฆ่าพระเจ้าตาก'' ระบุว่า บิดาของท่านนามว่า เจียนสุน มารดานามว่า ช่วนจู<ref>วรมัย กบิลสิงห์. ''ใครฆ่าพระเจ้าตาก'' ,2540 หน้า 6-7.</ref> สืบสกุลมาจากขุนนางชาวจีน [[นิธิ เอียวศรีวงศ์]] ได้อธิบายว่า พระราชบิดาของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีน่าจะประกอบอาชีพค้าขายเป็นหลัก มิใช่นายอากรบ่อนเบี้ย เป็นคำอธิบายที่ว่าเหตุใดนายสินจึงไม่ทรงประมูลอากรสืบต่ออาชีพจากบิดา จึงน่าจะเป็นพ่อค้าเกวียนมากกว่า<ref>นิธิ เอียวศรีวงศ์. หน้า 82-83.</ref> ส่วน ''ตำนานอากรบ่อนเบี้ย'' พระนิพนธ์ของ[[สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ]] ทรงให้ข้อมูลว่าตำแหน่งขุนพัฒน์เพิ่งมีขึ้นในรัชสมัยของ[[พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย]]<ref name="นก">สุทธิศักดิ์ ระบอบ สุขสุวานนท์. สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี "ลูกจีนกู้ชาติ" ในประวัติศาสตร์การเมืองไทย. ใน''ศิลปวัฒนธรรม.'', หน้า 104.</ref> ต่อมาหยง สมรสกับนกเอี้ยง ([[กรมพระเทพามาตย์ (นกเอี้ยง)|กรมพระเทพามาตย์]]) ได้ให้กำเนิดบุตรชายชื่อว่า ''สิน'' เมื่อวันที่ [[23 มีนาคม]] [[พ.ศ. 2277]]<ref name="นิธิ63"/> และภายหลังได้ยกเป็นบุตรบุญธรรมของ[[เจ้าพระยาจักรี (ครุฑ)]] ซึ่งต่อมานายสินได้เป็นผู้กอบกู้อิสรภาพให้ชาวสยาม และสถาปนากรุงธนบุรีเป็นราชธานี

[[สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี]] ทรงอธิบายไว้ในหนังสือคืนถิ่นจีนใหญ่ว่า ''"...คำว่า ไหฮอง เป็นภาษาจีนกลางอ่านว่า "ไห่เฟิง" เป็นตำบลอยู่ทางใต้ของมณฑลกวางตุ้ง ครึ่งทางไปทางเท่งไฮ้ (ชื่ออำเภอๆอำเภอ ๆ หนึ่ง) ไปเสิ่นเจิ้น..."''<ref>[[สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี]]. ''คืนถิ่นจีนใหญ่'' , หน้า 6.</ref> ที่เริ่มกล่าวสมเด็จพระเจ้าตากสินเป็นคนเท่งไฮ้<ref>G. William Skinner. ''Chinese Society in Thailand'' (New York : Cornell University Press, 1975)</ref> นั้นมาจากหนังสือของ G. William Skinner เรื่อง Chinese Society in Thailand (New York : Cornell University Press, 1975) ซึ่งตรงกับพระราชพงศาวดารจีนราชวงศ์เช็ง แผ่นดิน[[จักรพรรดิเฉียนหลง]]