ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าบุญวาทย์วงษ์มานิต"

เมื่อวันที่ [[3 มกราคม]] [[พ.ศ. 2440]] เจ้าอุปราช (บุญทวงษ์) ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรเป็น ''เจ้าบุญวาทยวงษ์มานิต ลามันตวิชิตประเทศราช บริสัษยนารถทิพยจักราธิวงษ์ ดำรงโยนวิไศย อภัยรัษฎารักษ์ อุดมศักดิสัตยาธิวรางค์ ลำปางคมหานคราธิปตัย เจ้านครลำปาง''<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2440/041/701.PDF พระราชทานหิรัญบัตรแลสัญญาบัตร], เล่ม ๑๔, ตอน ๔๑, ๑๒ มกราคม พ.ศ. ๒๔๔๐, หน้า๗๐๑</ref> และถึงแก่พิราลัยวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2465<ref>วรชาติ มีชูบท, ''เจ้านายฝ่ายเหนือ และตำนานรักมะเมียะ'', กรุงเทพฯ : สร้างสรรค์บุ๊คส์, หน้า 119</ref> สิริชันษา 65 ปี รวมระยะเวลาที่ทรงครองนคร 25 ปี สิริพระชนมายุ 65 พรรษา

เจ้าบุญวาทย์วงศ์มานิต ได้รับพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้เป็น[[ราชองครักษ์พิเศษ]] เมื่อปี พ.ศ. 2458<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2458/D/2431_1.PDF แจ้งความกระทรวงกลาโหม ตั้งราชองครักษ์พิเศษ]</ref>

เจ้าบุญวาทย์วงศ์มานิต ได้รับพระราชทานนามสกุล '''ณ ลำปาง''' ({{lang-roman|na Lampang}}) ซึ่งเป็นนามสกุลพระราชทาน ลำดับที่ 1,166 จาก[[พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว]] เมื่อวันที่ [[5 เมษายน]] [[พ.ศ. 2457]]<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2457/D/10.PDF ประกาศพระราชทานนามสกุล ครั้งที่ ๑๔ (ลำดับที่ ๑๑๕๖ ถึงลำดับที่ ๑๑๘๒)]ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 31 วันที่ 5 เมษายน 2457 หน้า 10</ref> โดยพระราชทานให้แก่ผู้สืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษที่มีนิวาสถานตั้งอยู่ในที่แห่งนั้นเป็นเวลานานมาก มีผู้คนรู้จัก และนับถือโดยมาก โดย[[พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว]] มีพระบรมราชโองการห้ามไม่ให้ผู้ที่ไม่ได้รับพระบรมราชานุญาตใช้คำว่า "ณ" นำหน้าสกุลเป็นอันขาด<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2458/A/395.PDF ประกาศ ห้ามมิให้ผู้ที่ไม่ได้รับพระราชทานนามสกุลใช้ "ณ" นำหน้านามสกุล], เล่ม ๓๒, ตอน ๐ ก, ๑๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๕๘, หน้า ๓๙๕ </ref> ต่อมาภายหลังตระกูล ณ ลำปาง เป็นหนึ่งในสิบตระกูลที่ได้เข้าเฝ้าใน[[พระราชพิธีบรมราชาภิเษกในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช]]<ref>http://www1.tv5.co.th/service/mod/heritage/king/rajapisek/index3.htm</ref>