ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จวงจื่อ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
陈寿莲 (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
陈寿莲 (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 7:
ความอิสระเสรี อุดมคติครองชีวิตอย่างอิสรเสรีเป็นสิ่งที่จวงจื่อพัฒนาต่อยอดเพิ่มเติมจากท่านเล่าจื๊อ ในเต๋าเต็กเก็ง ภาวะ “อิสระเสรี” ของจวงจื่อ คล้ายกับภาวะ “ตื่นรู้บรรลุธรรม” ของนิกายเชน หรือภาวะ “พระอรหันต์” ของนิกายเถรวาท ภาวะอิสรเสรีเป็นมนุษย์ที่แท้ ภาวะหลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง เมื่อหลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวงที่ปุถุชนเขามี เขาหลง เขายึดติด ชีวิตเราจึงมีเสรีภาพอย่างแท้จริง จวงจื่อสอนให้ล่องลอยไปตามครรลองของเต๋า (กฎธรรมชาติ) ตัวจวงจื่อเองก็ใช้ชีวิตอย่างสันโดษ โดยไปปลูกกระท่อมน้อยอยู่ในป่าใกล้เชิงเขาเสื้อผ้าขาดรองเท้าก็เป็นรูโหว่ จวงจื่อไม่เลือกชีวิตที่ร่ำรวย สูงศักดิ์ มีอำนาจ ท่านเลือกใช้ชีวิตสมถะ สันโดษ เพื่อที่จะมีอิสระเสรีตามวิถีธรรมชาติ
==ผลงาน==
"จวงจื่อ" 《庄子》ได้กลายเป็นหนึ่งในคัมภีร์อมตะแห่ง[[ลัทธิเต๋า]]อย่างเป็นทางการในราชวงศ์ถัง(ราวปี618-907) แนวการประพันธ์ของจวงจื่อ มักใช้รูปแบบเล่านิทานบรรยายอุดมคติของตน ทำให้ผู้อ่านเพลิดเพลินไปกับอารมณ์ของตนโดยไม่รู้สึกตัว กลวิธีการเขียนก็มีความพลิกแพลง ตื่นเต้น ลึกลับซับซ้อน เป็นหนึ่งในหนังสือที่เด่นที่สุดของหนังสือปรัชญาทั้งหลายในประวัติศาสตร์จีนและก็มีฐานะสำคัญในประวัติวรรณกรรมของจีน หนังสือเรื่อง "จวงจื่อ" ร่วมกับหนังสืออีกสองเรื่องได้แก่ "[[เต้าเต๋อจิง]]"《道德经》 หรือ "เล่าจื๊อ"《老子》และ"โจวอี้"หรือ"[[อี้จิง]]"《易经》รวมเป็นหนังสือสำคัญ 3 เล่มที่สะท้อนถึงคุณค่าของลัทธิเต๋า ซึ่งเป็นปรัชญาแนวธรรมชาตินิยมได้เป็นอย่างดีที่สุด[[ไฟล์:คัมภีร์จวงจื่อ.jpg|thumbnail]]
==ผลงานเด่น==
“จวงจื่อฝันเห็นผีเสื้อ” เป็นเรื่องที่จวงจื่อเล่าในหนังสือ《庄子》นั้น นับเป็นเรื่องที่คนรุ่นหลังนำมาอ้างอิงกันมากที่สุดเรื่องหนึ่ง กล่าว คือ”ครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าฝันไปว่าเป็นผีเสื้อโบยบินไปมาอย่างสบายใจ ไม่มีความวิตกกังวลใดๆ ผีเสื้อตัวนี้ไม่รู้เลยว่า มันคือจวงโจว(ชื่อเดิมของจวงจื่อ) แต่แล้วในทันใดก็ตื่นขึ้นรู้สึกตัวว่า ตัวคือจวงโจว ข้าพเจ้ารู้สึกว่า เป็นการยากที่จะบอกได้ว่า ตนเองเป็นจวงโจวที่ฝันไปว่าเป็นผีเสื้อตัวนั้น หรือว่า ผีเสื้อตัวนั้นฝันไปว่า มันเป็นจวงโจว ระหว่างผีเสื้อกับจวงโจวนั้น จะต้องแตกต่างกันแน่ๆ ” [[ไฟล์:Zhuangzi-Butterfly-Dream.jpg|thumbnail]]
==อ้างอิง==
สุรัติ ปรีชาธรรม(แปล และเรียบเรียง).(2554).จวงจื่อ ฉบับสมบูรณ์.กรุงเทพฯ:โอเพ่นบุ๊คส์.(จากต้นฉบับภาษาอังกฤษแปลโดยเบอร์ตัน วัตสัน)