ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อั้งฉิกกง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 3:
อั้งฉิกกง มีนิสัยรักคุณธรรม ชอบท่องเที่ยว และโปรดปรานอาหารเลิศรส ทำให้ครั้งหนึ่งเคยเสียงานใหญ่เพราะห่วงกิน จึงลงโทษตัวเองต่อหน้าศิษย์พรรคยาจก ด้วยการตัดนิ้วชี้ข้างขวาตัวเองเป็นการไถ่โทษ จึงมีอีกฉายาว่า ยาจกเก้าดรรชนี เป็นประมุข[[พรรคกระยาจก]] รุ่นที่ 18 ได้รับการถ่ายทอดวิชา[[สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร]]จากประมุข[[พรรคกระยาจก]]รุ่นก่อน 15
อั้งฉิกกง เป็นหนึ่งในห้ายอดฝีมือที่ประลองยุทธที่เขาหัวซาน โดยในขณะนั้นก็ใช้[[สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร]]ที่ไม่สมบูรณ์นี้ โลดแล่นเทียบเคียงกับ [[อึ้งเอี๊ยะซือ]] [[อาวเอี้ยงฮง]] และ[[อิดเต็งไต้ซือ]] ต่อมาอั้งฉิกกงใช้ความอัจฉริยะของตนเองบัญญัติคิดค้นขึ้นเองอีก 3 ฝ่ามือ รวมเป็นสิบแปดฝ่ามือตามชื่อวิชา แต่ไม่อาจคงอานุภาพเท่า[[สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร]]ต้นตำรับ อีกวิชาที่อั้งฉิกกง แตกฉานคือวิชาเพลง[[ไม้เท้าตีสุนัข]]
อั้งฉิกกงโปรดปรานฝีมือการทำอาหารของ[[อึ้งย้ง]]เป็นที่สุด จึงรับ[[ก๊วยเจ๋ง]]และ[[อึ้งย้ง]]เป็นศิษย์ ถ่ายทอด[[สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร]]ให้[[ก๊วยเจ๋ง]] และวิชาเพลง[[ไม้ตีสุนัข]]ให้[[อึ้งย้ง]] ภายหลังถูกพิษประจิม[[อาวเอี๊ยงฮง]]ลอบทำร้าย จึงมอบตำแหน่งประมุข[[พรรคกระยาจก]]ให้[[อึ้งย้ง]]ดูแลแทนบนเกาะร้าง ยาจกอุดรอั้งฉิกกงกับพิษประจิม[[อาวเอี้ยงฮง]]เป็นศัตรูกันมาโดยตลอด แต่เมื่อถึงวาระสุดท้ายทั้งสองกลับลืมความแค้นที่มีต่อกัน และจากไปพร้อมกันอย่างสงบ
| |||