ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฤๅษีโคดม"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Poonyo (คุย | ส่วนร่วม)
Punchanya (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 8:
วันหนึ่งพระฤๅษีโคดมพาลูกน้อยทั้งสามไปเล่นน้ำ ลูกชายคนโตขี่หลัง ลูกชายคนเล็กอุ้มไว้ ลูกสาวเดินตาม นางสวาหะคับแค้นใจจึงบ่นว่า “ ทีลูกตัวเองให้เดินดิน ลูกเขาล่ะก็ทั้งอุ้มทั้งขี่หลัง ” พระฤๅษีเอะใจในคำนางสวาหะ จึงซักถามจนได้ความ พระฤๅษีจึงยกมือพนม ตั้งสัตย์อฐิษฐานจะโยนเด็กทั้งสามลงกลางน้ำ ถ้าเป็นลูกตนให้ว่ายกลับมาหา ถ้าเป็นลูกชายคนอื่นให้เป็นลิงป่า อย่าว่ายคืนกลับมา นางสวาหะว่ายกลับมา บุตรชายทั้งสองว่ายน้ำขึ้นฝั่ง กลายเป็นลิงวิ่งเข้าป่าไป
 
พระฤๅษีจึงสาป[[นางกาลอัจนา]]ให้กลายเป็นแผ่นหิน และจะต้องถูกพระรามเอาไปถมทางทะเลเพื่อเข้าไปกรุงลงกา นางกาลอัจนาโกรธ[[นางสวาหะ]]มาก จึงสาปให้อ้าปากยืนตีนเดียวเหนี่ยวกินลม กลางป่าเชิงเขาจักรวาล ต่อเมื่อมีลูกเป็นลิงที่มีอิทธิฤทธิ์เหนือลิงทั้งปวง จึงจะพ้นคำสาป
 
{{โครง}}