ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ดีวีนากอมเมเดีย"

| image_caption = ดานดันเตถือหนังสือ “ดีวีนากอมเมเดีย” หน้าประตูนรก ภูเขาโทษภูมิเจ็ดระดับ และเมืองฟลอเรนซ์ โดยมีโค้งสวรรค์อยู่ด้านบน (จิตรกรรมฝาผนัง โดย โดเมนนิโค มิเคลิโน)

'''ดีวีนากอมเมเดีย''' ({{lang-it|Divina Commedia}}; {{lang-en|Divine Comedy}}) หรือ'''สุขนาฏกรรมของพระเจ้า''' เป็นวรรณกรรม[[อุปมานิทัศน์]]ที่เขียนโดย[[ดันเต อาลีกีเอรี]] ระหว่างปี ค.ศ. 1308 จนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1321 “ไตรภูมิดานดันเต” เป็นกวีนิพนธ์สำคัญของวรรณกรรมอิตาลีและเป็นหนึ่งในงานชิ้นสำคัญที่สุดชิ้นหนึ่งของวรรณกรรมของโลก<ref>{{cite book | last=Bloom | first=Harold | title=The Western Canon | date=1994}} See also Western canon for other "canons" that include the Divine Comedy.</ref> กวีนิพนธ์ที่เป็นเป็นจินตนิยายและ[[อุปมานิทัศน์ในยุคกลาง|อุปมานิทัศน์]]ของคริสเตียนสะท้อนให้เห็นถึงการวิวัฒนาการของ[[ปรัชญาของยุคกลาง]]ในเรื่องที่เกี่ยวกับ[[โรมันคาทอลิก]]ของตะวันตก นอกจากนั้นก็ยังเป็นหนังสือที่มีบทบาทต่อ[[สำเนียงทัสคัน]] (Tuscan dialect) ตามที่เขียนเป็น[[ภาษาอิตาลี]]มาตรฐาน<ref>See {{cite book | last=Lepschy | first=Laura | coauthors=Lepschy, Giulio | title=The Italian Language Today | date=1977}} or any other history of Italian language.</ref>

“ดีวีนากอมเมเดีย” แบ่งออกเป็นสามตอน “[[นรก (ดันเต)|นรก]]” (Inferno) “[[แดนชำระ]]” (Purgatorio) และ “[[สวรรค์ (ดันเต)|สวรรค์]]” (Paradiso) กวีนิพนธ์เขียนในรูปของบุคคลที่หนึ่งและเป็นเรืองเรื่องที่บรรยายการเดินทางของดานเตไปยังภูมิสามภูมิของผู้ที่เสียชีวิตไปแล้ว ที่เริ่มการเดินทางตั้งแต่[[วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์]]ไปจนถึงวันพุธหลังจากวัน[[อีสเตอร์]]ของปี ค.ศ. 1300 โดยมีกวีโรมัน [[เวอร์จิล]] เป็นผู้นำใน “[[นรก (ดันเต)|นรก]]” และ “[[แดนชำระ]]” และ[[เบียทริเช พอร์ตินาริ]] เป็นผู้นำใน “[[สวรรค์ (ดันเต)|สวรรค์]]” เบียทริเชเป็นสตรีในอุดมคติที่ดานดันเตพบเมื่อยังเป็นเด็กและชื่นชมต่อมาแบบ “[[ความรักในราชสำนัก]]” (courtly love) ที่พบในงานสมัยแรกของดานดันเตใน “[[ชีวิตใหม่ (ดันเต)|ชีวิตใหม่]]” (La Vita Nuova) ที่เขียนในปี ค.ศ. 1295