ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สงครามครูเสดครั้งที่ 8"

'''สงครามครูเสดครั้งที่ 8''' ({{lang-en|'''Eighth Crusade'''}}) ([[ค.ศ. 1270]]-[[ค.ศ. ]]) [[สงครามครูเสด]]<ref>CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Crusades[http://www.newadvent.org/cathen/04543c.htm]</ref><ref>The Crusades[http://crusades.org/]</ref>ครั้งนี้เริ่มขึ้นโดย[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส]] ในปี [[ค.ศ. 1270]] บางครั้ง “สงครามครูเสดครั้งที่ 8” ก็นับเป็นครั้งที่เจ็ด ถ้ารวม[[สงครามครูเสดครั้งที่ 5]] และ [[สงครามครูเสดครั้งที่ 6|ครั้งที่ 6]] ของ[[สมเด็จพระจักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]เข้าเป็นครั้งเดียวกัน และ[[สงครามครูเสดครั้งที่ 9]] ก็นับเป็นครั้งเดียวกับครั้งที่ 8

เหตุการณ์เหล่านี้เป็นสาเหตุที่ทำให้พระเจ้าหลุยส์ที่รวบรวมกองกำลังเพื่อเข้าร่วมในสงครามครูเสดครั้งใหม่ในปี ค.ศ. 1267 แม้ว่าจะไม่มีผู้สนับสนุนเท่าใดนัก นักพงศาวดาร[[ฌอนเดอฌวนวิลล์]] (Jean de Joinville) ผู้ติดตามพระเจ้าหลุยส์ไปใน[[สงครามครูเสดครั้งที่ 7]] ไม่ยอมติดตามไปด้วย พระอนุชา[[ชาร์ลส์แห่งอองชู]]ทรงหว่านล้อมให้พระเจ้าหลุยส์โจมตี[[ตูนิส]]ก่อนเพื่อจะใช้เป็นฐานที่มั่นในการเข้าโจมตี[[อียิปต์]] จุดประสงค์ของพระเจ้าหลุยส์ในการทำสงครามครั้งก่อนหน้านั้น ([[สงครามครูเสดครั้งที่ 6|ครั้งที่ 6]]) และใน[[สงครามครูเสดครั้งที่ 5|ครั้งที่ 5]]ก่อนรัชสมัยของพระองค์ต่างก็พ่ายแพ้ที่นั่น ชาร์ลส์ในฐานะ[[ราชอาณาจักรซิซิลี|พระมหากษัตริย์แห่งซิซิลี]]มีพระประสงค์ส่วนพระองค์ในการขยายอำนาจใน[[เมดิเตอเรเนียน]] [[กาหลิป]]แห่งตูนิส [[Muhammad I al-Mustansir]]เองก็ทรงมีความสัมพันธ์กับคริสเตียนในสเปน[[สเปน]]และถือว่าเป็นผู้ที่จะง่ายต่อการชักชวนให้มานับถือ[[คริสต์ศาสนา]] ในเดือนกรกฎาคมปี ค.ศ. 1270 พระเจ้าหลุยส์ก็ทรงขึ้นฝั่งแอฟริกา แต่กองทัพก็ล้มเจ็บกันเป็นแถวเพราะน้ำดื่มที่ไม่สะอาด จอห์น ซอร์โรว์พระราชโอรสที่เกิดที่[[ดามิเอตตา]]ก็มาสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ [[3 สิงหาคม]] และเมื่อวันที่ [[25 สิงหาคม]]<ref> John Sorrow ( in French Jean Tristan ) was born in Damietta, Egypt on 8 April 1250 during the Seventh Crusade. </ref> พระเจ้าหลุยส์เองก็เสด็จสวรรคตด้วย “flux in the stomach” หนึ่งวันหลังจากที่พระอนุชาเสด็จมาถึง พระวจนะสุดท้ายคือ “[[เยรูซาเลม]]” ชาร์ลส์จึงประกาศให้[[พระเจ้าฟิลิปที่ 3 แห่งฝรั่งเศส|ฟิลิป]]พระราชโอรสของพระเจ้าหลุยส์เป็นพระมหากษัตริย์องค์ใหม่ของฝรั่งเศส แต่ฟิลิปยังทรงพระเยาว์ชาร์ลส์จึงกลายเป็นผู้นำของสงครามครูเสด

แต่กองทหารก็ยังถูกบั่นทอนด้วยโรคร้ายซึ่งทำให้การล้อมเมืองตูนิสต้องยุติลงเมื่อวันที่ 30 ตุลาคมโดยการตกลงกับสุลต่าน ในข้อตกลงนี้ฝ่ายคริสเตียนสามารถทำการค้าขายอย่างเสรีกับตูนิสได้ และที่พำนักสำหรับนักบวชในเมืองก็ได้รับการการันตี ฉะนั้นสงครามครูเสดครั้งนี้จึงถือว่าได้รับความสำเร็จอยู่บ้าง หลังจากได้รับข่าวการเสด็จสวรรคตของพระเจ้าหลุยส์แล้ว[[สุลต่าน]][[มามลุค]][[ไบบาร์]]แห่งอียิปต์ก็ยกเลิกแผนที่จะส่งกองทัพอียิปต์ไปต่อสู้กับพระเจ้าหลุยส์ในตูนิส<ref> Al-Maqrizi, p. 69/vol.2 </ref> ขณะเดียวกันชาร์ลส์ก็ไปเป็นพันธมิตรกับ[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ|เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดแห่งอังกฤษ]]ผู้เพิ่งเสด็จมาถึง เมื่อชาร์ลส์ยกเลิกการโจมตีตูนิส เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดก็ตัดสินใจเดินทางต่อไปยัง[[อัคโค]]ที่เป็นที่มั่นครูเสดสุดท้ายในซีเรียด้วยพระองค์เอง ช่วงระยะเวลาจากนั้นถือว่าเป็นช่วงเวลาของ[[สงครามครูเสดครั้งที่ 9]]