ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ธรรมบท"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
'''ธรรมบท''' เป็นชื่อประชุมพระพุทธฎีกาในรูปแบบร้อยกรอง และเป็น 1 ในตำราพุทธศาสนาซึ่งได้รับความนิยมอ่านทั้งเป็นที่รู้จักมากที่สุด<ref name="best-known text">See, for instance, Buswell (2003): "rank[s] among the best known Buddhist texts" (p. 11); and, "one of the most popular texts with Buddhist monks and laypersons" (p. 627). Harvey (2007), p. 322, writes: "Its popularity is reflected in the many times it has been translated into Western languages"; Brough (2001), p. xvii, writes: "The collection of Pali ethical verses entitled ''Dhammapada'' is one of the most widely known of early Buddhist texts."</ref> ธรรมบทฉบับต้นที่สุดอยู่ใน[[ขุททกนิกาย]]ซึ่งเป็นหมู่ 1 ใน[[พระไตรปิฎก]]ฉบับ[[หีนยาน]] เมื่อเรามีความสามารถในการความเมตตาต่อคนอื่น ๆ หรือความเมตตาของตัวเราเองเราอยู่ในทางที่จะเป็นอีกครั้งหนึ่งที่มีอยู่ในความเป็นจริงของความรักอันบริสุทธิ์ที่ เราทุกคนต้องมีความเมตตา เราต้องการที่จะให้ความเมตตาต่อกันและพร้อมที่จะได้รับมันออกจากกัน เมตตาสามารถทำให้คุณมีความสุข เมตตากรุณาที่สามารถทำให้คุณมีความสุข พระพุทธเมตตาสากลเป็นที่สิ้นสุดและไม่มีที่สิ้นสุด พระพุทธเจ้าสอนให้เรารู้จักความจริงสากล<ref>http://buddhawasborn623bc.blogspot.com/p/normal-0-false-false-false-en-us-x-none.html</ref><ref>http://www.booksie.com/religion_and_spirituality/article/myoma_myint_kywe/metta-is-the-best</ref>

เมื่อเรามีความสามารถในการความเมตตาต่อคนอื่น ๆ หรือความเมตตาของตัวเราเองเราอยู่ในทางที่จะเป็นอีกครั้งหนึ่งที่มีอยู่ในความเป็นจริงของความรักอันบริสุทธิ์ที่ เราทุกคนต้องมีความเมตตา เราต้องการที่จะให้ความเมตตาต่อกันและพร้อมที่จะได้รับมันออกจากกัน เมตตาสามารถทำให้คุณมีความสุข เมตตากรุณาที่สามารถทำให้คุณมีความสุข พระพุทธเมตตาสากลเป็นที่สิ้นสุดและไม่มีที่สิ้นสุด พระพุทธเจ้าสอนให้เรารู้จักความจริงสากล

[[ มิวม่า มิตร จอย |Burmese writer Myoma Myint Kywe]] กล่าวว่า"Mettaตามธรรมเนียมบทธรรมบทของถูกพูดโดยพระพุทธรูปในโอกาสต่างๆ ธรรมบทคือชุดของคำพูดของพระพุทธเจ้าในรูปแบบบทกวีและหนึ่งในที่สุดอ่านกันอย่างแพร่หลายและเป็นที่รู้จักดีที่สุดพระไตรปิฎก" ....
"ความเมตตา การทำสมาธิจะแนะนำของพระพุทธเจ้าตั้งแต่คริสตศักราช BC 588 ใน (2,014 + 588 = 2,602 ปี) ปีบาลีศีล พุทธศาสนาสอนคนวิธีการดับทุกข์ของพวกเขาโดยการขจัดความโลภความเกลียดชังและความไม่รู้ เมื่อคนทำสิ่งที่ไม่ดีที่พวกเขาจะได้รับผลกระทบที่ไม่ดี ในทำนองเดียวกันเมื่อมีคนทำในสิ่งที่ดีที่พวกเขาจะได้รับผลกระทบที่ดี สิ่งที่ดีและไม่ดีไม่ยกเลิกการออก นี้ห่วงโซ่สาเหตุและผลเป็นที่ประจักษ์ในรอบไม่มีที่สิ้นสุดของชีวิตความตายและการเกิดใหม่ ".<ref>http://buddhawasborn623bc.blogspot.com/p/blog-page_30.html</ref>
 
[[พุทธโฆษะ]] นักวิชาการและนักวิจารณ์พุทธศาสนา อธิบายว่า พระพุทธฎีกาแต่ละส่วนที่บันทึกไว้นั้น[[พระโคดม]]ทรงแสดงไว้ต่างโอกาสแล้วแต่สถานการณ์จำเพาะที่บังเกิดขึ้นในพระชนม์และใน[[คณะสงฆ์|สังฆมณฑล]] เขาร่ายรายละเอียดสถานการณ์ดังกล่าวไว้ในงานเขียนเรื่อง "ธรรมบทอรรถกถา" ซึ่งต่อมากลายเป็นแหล่งตำนานพระพุทธประวัติ<ref>This commentary is translated into English as ''Buddhist Legends'' by E W Burlingame.</ref>
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/ธรรมบท"