ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จิมมี คาร์รัทเธอร์"

| วันที่เสียชีวิต = [[15 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2533]] (61 ปี)

คารัทเธอร์เคยชก[[มวยสากลสมัครเล่น]]ติดทีมชาติออสเตรเลียเข้าแข่งขัน[[กีฬาโอลิมปิก]] พ.ศ. 2491 ที่ลอนดอน และชกชนะในรอบแรกและรอบที่สอง แต่เมื่อรอบ 8 คนสุดท้าย คารัทเธอร์ต้องถอนตัวเพราะอาการบาดเจ็บที่ตาจากการชกในรอบที่สอง คารัทเธอร์หันมาชกมวยสากลอาชีพเมื่อ พ.ศ. 2493 และได้ครองแชมป์ออสเตรเลียรุ่นแบนตัมเวทใน พ.ศ. 2494 แชมป์เครือจักรภพอังกฤษใน พ.ศ. 2495 และได้รับการยอมรับจากสมาคมมวยนานาชาติ (ต่อมาคือ[[สมาคมมวยโลก]]) ให้เป็นแชมป์โลกรุ่นแบนตัมเวท ทำให้เขากลายเป็นแชมป์โลกคนแรกของออสเตรเลีย และชกป้องกันตำแหน่งได้หลายครั้ง

การป้องกันตำแหน่งครั้งสุดท้ายของคารัทเธอร์มมีขึ้นที่กรุงเทพฯ กับผู้ท้าชิงชาวไทย จำเริญ ทรงกิตรัตน์ การชกครั้งนี้ที่จัดที่[[สนามกีฬาจารุเสถียร]] (บางข้อมูลระบุว่าเป็น[[สนามศุภชลาศัย]]<ref>{{cite web|url=http://www2.manager.co.th/mwebboard/listComment.aspx?Mbrowse=4&QNumber=377668|title= มวยโลกคู่แรก เมืองไทย |date=24 October 2014|accessdate=24 October 2014|publisher=ผู้จัดการออนไลน์}}</ref>) เมื่อวันที่ [[2 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 2497]] เป็นสนามกีฬากลางแจ้ง ปรากฏว่าเย็นนั้นฝนตกหนักจนมีน้ำขังบนเวที กรรมการและสักขีพยานเสนอให้เลื่อนการชกออกไปก่อน แต่เมื่อปรึกษากับนักชกทั้งสองฝั่งแล้ว ตกลงกันว่า จะทำการชกต่อไปตามแผนเดิม โดยจิมมี่ ฝ่ายคาร์รัทเธอร์ เสนอให้ถอดรองเท้าชกด้วยเท้าเปล่า ทั้งคู่ชกโดยไม่สวมรองเท้า ท่ามกลางฝนที่ตกลงมาอย่างหนักเป็นเวลานับชั่วโมง ในที่สุดการชกก็สิ้นสุดลงในยกที่ 12 เมื่อไฟนีออนที่ให้แสงสว่างบนเวทีถูกลมพัดตกลงมาแตก และเศษแก้วบาดเท้าของนักมวย ไม่สามารถชกต่อได้ ผลการนับคะแนนปรากฏว่าจำเริญ ทรงกิตรัตน์กิตรัตน์ เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ทั้ง ๆ ที่ยกท้ายๆท้าย ๆ จำเริญเป็นฝ่ายชกคาร์รัทเธอร์บอบช้ำเจียนไปเจียนอยู่หลายครั้ง การชกครั้งนี้ได้รับการบันทึกว่า เป็นการชกชิงแชมป์โลกมวยสากลในยุคใหม่ ครั้งแรกและครั้งเดียว ที่นักชกชกด้วยเท้าเปล่า โดยไม่สวมรองเท้า<ref>[http://www.eastsideboxing.com/boxing-news/bearden3001.php The Oddest Championship Fight: Barefoot in the Monsoon Rains]</ref> หลังจากที่ชกป้องกันตำแหน่งชนะคะแนนจำเริญ ทรงกิตรัตน์ที่กรุงเทพฯกิตรัตน์ แล้ว คารัทเธอร์ได้แวะชกอีกครั้งที่[[สิงคโปร์]]และประกาศแขวนนวมไปเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2497 เขาและได้รับการประกาศชื่อในหอเกียรติยศของนักมวยที่ลอสแอนเจลิสใน พ.ศ. 2538

ชีวิตครอบครัว เขาคารัทเธอร์แต่งงานกับมาเรีย และมีลูก 4 คน ในช่วง พ.ศ. 2493 เขาคารัทเธอร์มีโฮเต็ลโรงแรมเป็นของตนเองในซิดนีย์ หลังจากนั้น เขาได้ทำธุรกิจมากมาย รวมทั้งบาร์มังสวิรัติและน้ำผลไม้ในซิดนีย์ เขาจิมมี่ คารัทเธอร์เสียชีวิตด้วย[[มะเร็งปอด]]และ[[โรคพาร์คินสัน]]