ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มหาสงครามซู ค.ศ. 1876"

นักรบของดาโกตาซูจำนวน 7 กองในทศวรรษ 1870 อยู่ที่ประมาณ 15,000 นาย ซึ่งมีทั้งชาย หญิง และเด็ก ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณสงวนให้เซอุกส์และเป็นพลเรือน สายข่าวชาวอินเดียนกล่าวในเดือนพฤศจิกายน 1875 ว่า มีชาวอินเดียนอาศัยในพื้นที่ดังกล่าว "ที่เป็นนักรบมีไม่กี่ร้อยคน"<ref>Textor, Lucy E. ''Official Relations between the United States and the Sioux Indians'', Palo Alto: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด, 2439, หน้า 120</ref> นายพลครูกประเมินว่าเขาอาจเผชิญกับนักรบมากถึง 2,000 คน<ref>Hatch, Thom ''The Custer Companion'' Mechanicsburg, PA: Stackpole Books, 2545, หน้า 218.</ref> ชาวเซอุกส์ที่ยังคงอยู่ในพื้นที่นั้นในช่วงที่เกิดสงครามเป็นชาวโอกลาลาและฮันค์ปาปา มีจำนวนทั้งหมดประมาณ 5,500 คน<ref>Bray, Kingsley, "Teton Sioux: Population History, 1655-1881" ''Nebraska History'', Summer 2537, หน้า 175</ref> ในจำนวนนี้เมื่อรวมชาวไชแอนเหนือประมาณ 1,500 คนและชาวอาปาโฮแล้ว ชาวอินเดียนที่ไม่เป็นมิตรต่ออเมริกันจากทั้งหมด 7,000 คนโดยประมาณจึงมีนักรบได้มากถึง 2,000 นาย ส่งผลให้มีนักรบชาวอินเดียนเข้าร่วมการต่อสู้ใน[[ยุทธการที่ลิตเติลบิกฮอร์น]]ระหว่าง 900 ถึง 2,000 คน<ref>[http://www.nationalparkstraveler.com/2011/06/numbers-little-bighorn-battlefield-national-monument8258 "By the Numbers: Little Bighorn Battlefield National Monument"], เข้าถึงเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2556</ref>

 

 

 

==อ้างอิง==