ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ห้องสิน"

พระเจ้า[[พระเจ้าตี้ซิน|ตี้ซินโจว]] (帝辛紂; ฮกเกี้ยนว่า ติว) แห่ง[[ราชวงศ์ซาง]] เสด็จไปไหว้นางฟ้า[[นฺหวี่วา]] (女媧; ฮกเกี้ยนว่า หนึงวา) ที่วัด ทรงเห็นรูปปั้นสลักนางงดงาม ก็ออกพระโอษฐ์ว่า ใคร่จะสมสู่กับนาง ทั้งยังเขียนโคลงแสดงความกำหนัดที่มีต่อนางไว้บนฝาวัด นางฟ้าจึงส่ง[[Huli Jing|ปิศาจจิ้งจอก]] (狐狸精; ฉบับแปลไทยว่า เสือปลา) [[Jiutou Zhiji Jing|ผีไก่ฟ้าเก้าหัว]] (九头雉鸡精; ฉบับแปลไทยว่า ไก่) และ[[Pipa Jing|ภูตพิณหยก]] (琵琶精; ฉบับแปลไทยว่า พิณ) มาล่อลวงพระเจ้าตี้ซินโจวให้ถึงแก่ความวิบัติ ปิศาจจิ้งจอกได้มาสิงร่างหญิงสาวชื่อ [[Daji|ต๋าจี่]] (妲己; ฮกเกี้ยนว่า ขันกี) หนึ่งคืนก่อนที่บิดาจะพานางเข้าถวายตัว นางต๋าจี่ทำให้พระเจ้าตี้ซินโจวลุ่มหลงจนละเลยราชการ และบริหารบ้านเมืองอย่างโฉดเขลา ไพร่ฟ้าจึงก่นด่าทั้งแผ่นดิน

ครั้งหนึ่ง พระเจ้าตี้ซินพิโรธโจวพิโรธ[[พระเจ้าโจวเหวิน|จี ชาง]] (姬昌; ฮกเกี้ยนว่า กีเซียง) ข้าราชการผู้หนึ่งซึ่งมีบรรดาศักดิ์เจ้าพระยาตะวันตก พระเจ้าตี้ซินโจวจึงสั่งขังจี ชาง ไว้ที่เมืองโหยวหลี่ (羑里) [[Bo Yikao|ปั๋ว อี้เข่า]] (伯邑考) ลูกชายหัวปีของจี ชาง มาทูลขอให้ปล่อยบิดา นางต๋าจี่เห็นปั๋ว อี้เข่า รูปงาม ก็มีใจปฏิพัทธ์ และขอให้พระเจ้าตี้ซินโจวให้เขาเข้าวังมาสอนนางเล่นพิณ[[Guqin|กู่ฉิน]] (古琴) แล้วนางก็ยั่วยวนปั๋ว อี้เข่า แต่เขาบอกปัดความรักของนางอย่างไร้เยื่อใย นางจึงทูลฟ้องว่า ปั๋ว อี้เข่า ลวนลามนาง ทั้งแต่งเพลงบริภาษพระเจ้าแผ่นดินด้วย พระเจ้าตี้ซินโกรธนักโจวโกรธนัก จึงสั่งประหารปั๋ว อี้เข่า แล้วให้เอาศพไปทำอาหารให้จี ชาง กิน จี ชาง ทราบเหตุการณ์ทั้งหมดดี แต่จำยอมบริโภคอาหารนั้นเพื่อรอวันล้างแค้นภายหน้า

ต่อมา พระเจ้าตี้ซินโจวโปรดให้จี ชาง กลับพระนครได้ จี ชาง จึงลักลอบซ่องสุมกำลังพลเพื่อโค่นล้มพระเจ้าตี้ซินโจว เวลานั้น บัณฑิตคนหนึ่งชื่อ [[เจียง จื่อหยา]] (姜子牙; ฮกเกี้ยนว่า เกียงจูแหย) เป็นศิษย์ของนักพรตที่เรียกตนว่า [[Yuanshi Tianzun|บรรพเทวกษัตริย์]] (元始天尊) ร่ำลาอาจารย์มาตามหาเจ้านายที่แท้จริง วิธีตามหาของเขา คือ นั่งอยู่เหนือน้ำราวสามฟุต แล้วหย่อนเบ็ดลงไปในน้ำโดยไม่ใส่เหยื่อ ชาวบ้านชาวช่องเห็นก็แปลกใจจึงพากันมาถามไถ่ เขาว่า เขามิได้กำลังตกปลา แต่กำลังตกราชาและผู้กล้าทั้งหลาย เรื่องราวของเขาร่ำลือไปถึงจี ชาง จี ชาง ฟังแล้วก็สนใจ จึงแวะเวียนมาหาเจียง จื่อหยา และขอให้เขามาร่วมก่อการ เจียง จื่อหยา ขอให้จี ชาง ช่วยเขาเข็นเกวียนก่อน จี ชาง ก็ช่วยเข็นไปได้แปดร้อยก้าว เจียง จื่อหยา ก็ทำนายว่า จี ชาง จะได้ตั้งราชวงศ์ใหม่ และราชวงศ์นี้จะยืนยาวไปแปดร้อยปี เจียง จื่อหยา ตกลงมาเป็นที่ปรึกษาให้จี ชาง จี ชาง ก็เปิดศึกกับพระเจ้าตี้ซินเต็มตัวโจวเต็มตัว

เจียง จื่อหยา ใช้[[oracle bone|กระดูกเสี่ยงทาย]]ว่า ข้าราชการคนสำคัญของพระเจ้าตี้ซินโจวกำลังหมดสิ้นไป หนึ่งในนั้น คือ [[Bigan (Shang minister)|ปี่ กั้น]] (比干) เจียง จื่อหยา เดินทางมามอบเครื่องรางให้ปี่ กั้น ไว้คุ้มภัย พร้อมกับให้คำแนะนำบางอย่างไว้ อย่างไรก็ดี คืนหนึ่ง ขณะพระเจ้าตี้ซินโจวกำลังเสวยกระยาหารค่ำ เทวดาหลายองค์มาปรากฏ พระเจ้าแผ่นดินดีพระทัยมาก จึงเชิญเทวดามาร่วมโต๊ะเสวย ปี่ กั้น เห็นเทวดาเหล่านั้นเมาแล้วมีหางโผล่ออกมา จึงทราบว่า เป็นปิศาจจิ้งจอกแปลงมา ปี่ กั้น ก็ล่อให้ปิศาจเหล่านั้นกลับรัง ก่อนสั่งให้ทหารฆ่าทิ้่งเสียให้หมด ปี่ กั้น นำขนจิ้งจอกมาทำภูษาถวายพระเจ้าตี้ซินโจว นางต๋าจี่เห็นขนของเพื่อนปิศาจจิ้งจอกก็แค้นใจ นางจึงทูลพระเจ้าแผ่นดินว่า นางมีโรคหัวใจซึ่งรักษาได้ก็แต่โดยการบริโภค "หัวใจพิสุทธิ์เจ็ดห้อง" (七巧玲瓏心) และปี่ กั้น ซึ่งผู้คนนับถือกันเสมือนพ่อพระ มีหัวใจเช่นนั้น

พระเจ้าตี้ซินโจวจึงเรียกให้ปี่ กั้น แสดงความจงรักภักดี ปี่ กั้น ได้ฟังก็รำลึกถึงคำแนะนำของเจียง จื่อหยา ก็กลืนเครื่องรางนั้นลงท้อง แล้วควักหัวใจตนเองออกมาถวาย โลหิตไม่หยาดสักหยด และปี่ กั้น มิได้เป็นอันตรายอย่างใดเลย ครั้นแล้ว ปี่ กั้น ก็เดินออกจากวัง เจียง จื่อหยา ห้ามปี่ กั้น เหลียวหลังกลับไปมองอีกจนกว่าจะถึงบ้าน จึงจะรอดชีวิต ขณะที่ใกล้จะถึงบ้านอยู่แล้วนั้นเอง แม่ค้าคนหนึ่งร้องว่า มีกะหล่ำไร้รากมาขาย ปี่ กั้น ได้ฟังก็ฉงน จึงหันไปดูแล้วถามว่า จะมีกะหล่ำไร้รากได้อย่างไร หญิงนั้นก็ตอบว่า ถูกแล้ว กะหล่ำอยู่ไม่ได้ถ้าไร้รากฉันใด คนก็อยู่ไม่ได้ถ้าไร้หัวใจฉันนั้น แล้วปี่ กั้น ก็ล้มลงตาย หญิงนั้นก็คืนร่างเดิม คือ ภูตพิณหยก