ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โทคาแมค"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 54:
คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าความถี่สูงจะถูกสร้างโดย [[อิเล็กทรอนิกส์ ออสซิลเลเตอร์|ออสซิลเลเตอร์]] (มักจะโดย gyrotrons หรือ klystrons) ด้านนอกของทอรัส. ถ้าคลื่นมีความถี่(หรือความยาวคลื่น)ที่ถูกต้องและเกิด polarization, พลังงานของมันสามารถถูกถ่ายโอนไปยังอนุภาคที่ถูกประจุในพลาสมา, ซึ่งจะชนกับอนุภาคพลาสม่าอื่นๆ, ซึ่งจะเป็นการเพิ่มอุณหภูมิของพลาสม่าขนาดใหญ่. เทคนิคต่างๆที่มีอยู่ รวมทั้งการให้ความร้อนแบบ electron cyclotron resonance (ECRH) และ ion cyclotron resonance. พลังงานนี้จะถูกโอนโดยไมโครเวฟ
==การระบายความร้อนของ tokamak==
ปฏิกิริยาฟิวชันในพลาสม่าที่หมุนวนรอบเครื่องปฏิกรณ์ tokamak จะผลิตนิวตรอนพลังงานสูงจำนวนมาก. นิวตรอนเหล่านี้, เป็นกลางทางไฟฟ้า, จะไม่ถูกยึดอยู่ในกระแสของพลาสม่าโดยแม่เหล็ก toroid อีกต่อไปและจะดำเนินการต่อจนกระทั่งถูกหยุดโดยผนังด้านในของ tokamak" นี้เป็นข้อได้เปรียบที่ใหญ่ของเครื่องปฏิกรณ์ tokamak เนื่องจาก นิวตรอนอิสระเหล่านี้ให้วิธีการง่ายๆที่จะดึงความร้อนออกจากกระแสพลาสม่า; นี้เป็นวิธีการที่เครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นจะสร้างพลังงานที่สามารถใช้งานได้. ผนังด้านในของ tokamak จะต้องมีการระบายความร้อน เพราะนิวตรอนเหล่านี้ให้พลังงานมากพอที่จะละลายผนังของเครื่องปฏิกรณ์. ระบบ cryogenic ถูกใช้ในการป้องกันการสูญเสียความร้อนจาก แม่เหล็กตัวนำยิ่งยวด. ส่วนใหญ่แล้ว ฮีเลียมเหลวและ ไนโตรเจนเหลวจะถูกใช้เป็นสารทำความเย็น.<ref>[http://www.dae.gov.in/ni/nijan03/page6.htm Tokamak Cryogenics reference]</ref> แผ่นเซรามิกที่ถูกออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อทนต่ออุณหภูมิที่สูงจะยังถูกวางอยู่บนผนัง ภายในเครื่องปฏิกรณ์เพื่อป้องกันแม่เหล็กและตัวเครื่องปฏิกรณ์เอง
==การทดลองของ tokamaks==
===การดำเนินงานในปัจจุบัน===
<small>(ลำดับเวลาของการเริ่มต้นการดำเนินงาน)</small>
[[File:Alcator C-Mod.jpg|190px|thumb|Alcator C-Mod]]
Alcator C- Mod
*1960s: TM1-MH (ตั้งแต่ 1977 รุ่น Castor, ตั้งแต่ 2007 รุ่น Golem <ref name=golem>[http://golem.fjfi.cvut.cz Golem tokamak]</ref>) ในกรุงปราก, สาธารณรัฐเช็ก; ในการดำเนินงานในสถาบัน Kurchatov ตั้งแต่ช่วงต้น 1960s; เปลี่ยนชื่อเป็น Castor ในปี 1977 และย้ายไป IPP CAS,<ref name=cas>[http://www.ipp.cas.cz/Tokamak/ Institute of Plasma Physics, Czech Academy of Science]</ref> กรุงปราก; 2007 ย้ายไป FNSPE, มหาวิทยาลัยเทคนิคแห่งเช็กในกรุงปราก และเปลี่ยนชื่อเป็น Golem.<ref>[http://golem.fjfi.cvut.cz:5001/Introduction/History/GOLEM%20History History of Golem]</ref>
*1975: T-10 ในสถาบัน Kurchatov, มอสโก, รัสเซีย (สหภาพโซเวียตเดิม); 2 เมกะวัตต์
*1978: TEXTOR ใน Jülich, เยอรมัน
*1983: Joint European Torus (JET) ใน Culham , สหราชอาณาจักร
*1983: Novillo Tokamak <ref name=Novillo>Ramos J., Meléndez L. et al., Diseño del Tokamak Novillo, Rev. Mex. Fís. 29 (4), 551, 1983</ref> ที่ Instituto Nacional de Investigaciones Nucleares ใน เม็กซิโกซิตี้, ประเทศเม็กซิโก
*1985: JT-60, ใน Naka, Ibaraki Prefecture, ญี่ปุ่น; (ปัจจุบันอยู่ระหว่างการอัพเกรดให้เป็นรุ่นซูเปอร์โมเดลระดับสูง)
*1987: STOR-M, มหาวิทยาลัยซัสแคตชีแวน; ประเทศแคนาดา, การสาธิตครั้งแรกของ กระแสสลับใน tokamak.
*1988: Tore Supra,<ref name=ToreSupra>[http://www-drfc.cea.fr/gb/cea/ts/ts.htm Tore Supra]</ref> ที่ Commissariat à l'Énergie Atomique, Cadarache, ฝรั่งเศส
*1989: Aditya ที่ สถาบันเพื่อการวิจัยพลาสมา (IPR) ในรัฐคุชราต, อินเดีย
*1980s: DIII-D,<ref name=DIII>[http://www.educatedearth.net/video.php?id=3753 DIII-D] (video)</ref> ในซานดิเอโก, สหรัฐอเมริกา ที่ดำเนินการโดย General Atomics ตั้งแต่ปลายทศวรรษ 1980
*1989: COMPASS,<ref name=cas/> ในปราก, สาธารณรัฐเช็ก; ในการดำเนินงานตั้งแต่ปี 2008, ก่อนหน้านี้ ดำเนินการ 1989-1999 ใน Culham, สหราชอาณาจักร
*1990: Frascati Tokamak Upgrade (FTU) ใน Frascati, อิตาลี
*1991 : Tokamak ISTTOK,<ref name=Isttok>[http://www.cfn.ist.utl.pt/eng/Prj_Tokamak_main_1.html#intro ISTTOK]</ref> ที่ Instituto de Plasmas e Fusão Nuclear, ลิสบอน, โปรตุเกส; [[File:NSTX.jpg|thumb|มุมมอง ด้านนอกของเครื่องปฏิกรณ์ National Spherical Torus Experiment (NSTX)]]
*1991: ASDEX อัพเกรด, ใน Garching, เยอรมนี
*1992: H-1NF (H -1 National Plasma Fusion Research Facility)<ref name=h1nf>http://h1nf.anu.edu.au/media/pdfs/Blackwell_AIP_fusion_article_draft_6-1.pdf</ref> ขึ้นอยู่กับอุปกรณ์ H-1 Heliac สร้างขึ้นโดย กลุ่มพลาสมาฟิสิกส์ มหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย และ เริ่มดำเนินงานตั้งแต่ปี 1992
*1992: Alcator C-Mod,<ref name=Alcator>[http://www.psfc.mit.edu/research/alcator/ Alcator C-Mod]</ref> เอ็มไอที, เคมบริดจ์, สหรัฐอเมริกา
*1992: Tokamak à configuration variable (TCV ) ที่ EPFL, สวิตเซอร์แลนด์
*1994: Tokamak Chauffage Alfvén Brésiliene (TCABR), ที่มหาวิทยาลัย เซาเปาโล, เซา เปาโล, บราซิล; tokamak นี้ถูกย้ายมาจาก Centre des Recherches en Physique des Plasmas ใน สวิตเซอร์แลนด์
*1995: HT-7 ใน เหอเฟย์, จีน
*1999: Mega Ampere Spherical Tokamak (MAST) ใน Culham, สหราชอาณาจักร
*1999: National Spherical Torus Experiment (NSTX) ใน พรินซ์ตัน, นิวเจอร์ซีย์
*1990s: Pegasus Toroidal Experiment <ref name=Pegasus>[http://pegasus.ep.wisc.edu/ Pegasus Toroidal Experiment<!-- Bot generated title -->]</ref> ที่มหาวิทยาลัยวิสคอนซิน-แมดิสัน; ดำเนินการมาตั้งแต่ปลายปี 1990s
*2002: HL-2A, ในเฉิงตู ประเทศจีน
*2006 : Experimental Advanced Superconducting Tokamak (EAST) (HT-7U) ใน เหอเฟย์, จีน (สมาชิก ITER )
*2008: KSTAR ใน Daejon, เกาหลีใต้ (สมาชิก ITER)
*2010: JT-60SA ใน Naka, ญี่ปุ่น (สมาชิก ITER); อัพเกรดจาก JT-60
*2012: SST-1 ใน คานธีนคร, อินเดีย (สมาชิก ITER); สถาบันเพื่อการวิจัยพลาสมา รายงาน การดำเนินที่ 1000 วินาที.<ref>[http://www.ipr.res.in/sst1/SST-1.html The SST-1 Tokamak Page<!-- Bot generated title -->]</ref>
*2012: IR-T1, มหาวิทยาลัยอิสลาม Azad, สาขาวิทยาศาสตร์และการวิจัย, เตหะราน ประเทศอิหร่าน <ref>{{cite web|url=http://www.pprc.srbiau.ac.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=27:tokamak&catid=5:research-advanced-labs&Itemid=20 |title=Tokamak |publisher=Pprc.srbiau.ac.ir |accessdate=2012-06-28}}</ref>
==การดำเนินการก่อนหน้านี้==
[[File:Alcator C control room.jpg|thumb|ห้องควบคุมของเครื่อง tokamak รุ่น Alcator C ที่ศูนย์วิทยาศาสตร์และฟิวชั่นพลาสม่า, MIT ประมาณปี 1982-1983]]
*1960s T-3 และ T-4 ในสถาบัน Kurchatov, มอสโก, รัสเซีย (สหภาพโซเวียตเดิม); T-4 ดำเนินงานในปี 1968
*1963: LT-1, กลุ่มพลาสมาฟิสิกส์ มหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย สร้าง tokamak ตัวแรก นอกสหภาพโซเวียต
*1971-1980: Texas Turbulent Tokamak, มหาวิทยาลัยเท็กซัสที่ออสติน, สหรัฐอเมริกา
*1973-1976 : Tokamak de Fontenay aux Roses (TFR) ใกล้กรุงปารีสประเทศฝรั่งเศส
*1973-1979 : Alcator, MIT, USA
*1978-1987 : Alcator C, MIT, USA
*1979-1998: MT-1 Tokamak, Budapest, Hungary (สร้างที่สถาบัน Kurchatov, Russia, ขนส่งไปฮังการีในปี 1979, สร้างใหม่เป็น MT-1M ในปี 1991)
*1982-1997: TFTR, มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน, USA
*1987-1999: Tokamak de Varennes; Varennes, แคนาดา; ดำเนินการโดย ไฮโดรควิเบก และใช้งานโดยนักวิจัยจาก Institut de recherche en électricité du Québec (IREQ) และ Institut national de la recherche scientifique (INRS)
*1988-2005: T-15 ใน Kurchatov สถาบัน Kurchatov, มอสโก, รัสเซีย (สหภาพโซเวียตเดิม); 10 เมกะวัตต์
*1991-1998 : Small Tight Aspect Ratio Tokamak (START) ใน Culham, สหราชอาณาจักร
*1990-2001: COMPASS ใน Culham, สหราชอาณาจักร
*1994-2001 : HL-1M Tokamak ใน เฉิงตู, จีน
*1999-2005 : Tokamak ไฟฟ้าของยูซีแอลเอ ใน Los Angeles, USA
==แผนงาน==
*ITER, โครงการระหว่างประเทศใน Cadarache, ฝรั่งเศส; 500 MW; เริ่มก่อสร้างในปี 2010 พลาสม่าแรกคาดว่าจะสำเร็จในปี 2020.<ref>{{cite web|url=http://www.iter.org/proj/iterandbeyond|title=ITER & Beyond. The Phases of ITER.|accessdate=12 September 2012}}</ref>
*DEMO; 2,000 เมกะวัตต์, ดำเนินการอย่างต่อเนื่อง, เชื่อมต่อกับกริดไฟฟ้า. วางแผนที่จะเป็นทายาทของ ITER; การก่อสร้างจะเริ่มขึ้นใน 2024 ตามตารางเวลาเบื้องต้น
== อ่านเพิ่มเติม ==
* [[Magnetic mirror]]s
* [[Edge-Localized Mode]]
* [[Stellarator]]
* [[Reversed-field pinch]]
* [[List of plasma (physics) articles]]
* The section on [[Plasma scaling#Dimensionless parameters in tokamaks|Dimensionless parameters in tokamaks]] in the article on [[Plasma scaling]]
==อ้างอิง==
{{รายการอ้างอิง}}
==อ้างอิง==
| |||