ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กลุ่มภาษาจีน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 30:
'''ภาษาจีน''' (汉语 - 漢語 - Hànyǔ - ฮั่นอวี่, 华语 - 華語 - Huáyǔ - หัวอวี่ หรือ 中文 - Zhōngwén - จงเหวิน) เป็นหนึ่งใน[[ตระกูลภาษาจีน-ทิเบต]] ชาวจีนส่วนใหญ่ถือภาษาจีนพูดชนิดต่าง ๆ ว่าเป็น[[ภาษา]]เดียว โดยทั่วไปแล้ว ภาษาพูดในกลุ่มภาษาจีนเป็นภาษาที่มีเสียงวรรณยุกต์และไม่อ่านเนื่องเสียง อย่างไรก็ดี ยังมีความแตกต่างกันในภาษาพูดแต่ละภาษาอยู่มาก ความต่างเหล่านี้เทียบได้กับ ความแตกต่างระหว่างภาษาของ[[ภาษากลุ่มโรมานซ์]] เราอาจแบ่งภาษาพูดของจีนได้ 6 ถึง 12 กลุ่ม ขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่ใช้ในการแบ่ง ที่เป็นที่รู้จักดี เช่น กลุ่มแมนดาริน กลุ่มหวู และกลุ่มกวางตุ้ง ยังเป็นที่โต้เถียงกันถึงปัจจุบันว่าภาษาพูดบางกลุ่มควรจัดเป็น "ภาษา" หรือเป็นแค่ "สำเนียง"
ประชากรประมาณ 1/5 ของโลกพูดภาษาจีนแบบใดแบบหนึ่งเป็นภาษาแม่ ทำให้เป็นภาษาที่มีคนพูดเป็นภาษาแม่มากที่สุด สำเนียงพูดที่ถือเป็นมาตรฐาน คือ สำเนียงปักกิ่ง หรือ ภาษาฮั่น ซึ่งอยู่ในกลุ่มภาษาแมนดาริน [[ภาษาจีนกลาง]] หรือ ภาษาจีนแมนดาริน (Standard Mandarin) เป็น[[ภาษาทางการ]]ของ[[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] และ[[สาธารณรัฐจีน]]หรือไต้หวัน เป็นหนึ่งในภาษาทางการ 4 ภาษาทางการของ[[ประเทศสิงคโปร์]] (ร่วมกับ [[ภาษาอังกฤษ]] [[ภาษามาเลย์]] และ[[ภาษาทมิฬ]]) และเป็นหนึ่งใน 6 ภาษาที่ใช้ใน[[องค์การสหประชาชาติ]] (ร่วมกับ [[ภาษาอังกฤษ]] [[ภาษาอาหรับ]] [[ภาษาฝรั่งเศส]] [[ภาษารัสเซีย]] และ[[ภาษาสเปน]]) ภาษาจีนกวางตุ้ง เป็นภาษาทางการของ [[ฮ่องกง]] (ร่วมกับ[[ภาษาอังกฤษ]]) และ[[มาเก๊า]] (ร่วมกับ[[ภาษาโปรตุเกส]])
นอกจากนี้ ภาษาเขียนยังได้เปลี่ยนแปลงตามระยะเวลา แต่การเปลี่ยนแปลงของภาษาเขียน ช้ากว่าการเปลี่ยนแปลงของภาษาพูดอย่างมาก จึงไม่ถูกจำกัดโดยความเปลี่ยนแปลงของภาษาพูดโดยส่วนใหญ่ ในปัจจุบัน ภาษาจีนใช้อักษรมาตรฐาน 2 รูปแบบทั่วโลก ได้แก่ [[อักษรจีนตัวเต็ม]] และ [[อักษรจีนตัวย่อ]]
[[ไฟล์:Sinitic_Languages.gif|right|thumb|280px|
== ภาษาพูดของจีน ==
แผนที่ด้านขวาแสดงพื้นที่ที่มีประชาชนพูด ทั้งภาษาและสำเนียงภาษาจีนต่างกันใน[[ประเทศจีน]] โดยพื้นฐาน เราอาจแบ่งกลุ่มภาษาจีนออกเป็น 7 กลุ่มใหญ่ๆ ตามจำนวนประชากรที่พูดได้ ดังนี้
* '''จีนกลาง''' หรือ ''''ภาษาฮั่น'''' หรือ '''แมนดาริน''' ([[อักษรจีนตัวเต็ม|จีนตัวเต็ม]]: 官話, [[อักษรจีนตัวย่อ|จีนตัวย่อ]]: 官话, [[พินอิน]]: Guānhuà ''กวานฮว่า'', คำแปล: ภาษาทางการ) หรือ สำเนียงทางเหนือ (จีน: 北方方言, [[พินอิน]]:Běifāngfāngyán ''เป่ยฟังฟังเอี๋ยน'')
* '''ง่อ''' ([[อักษรจีนตัวเต็ม|จีนตัวเต็ม]]: 吳方言, [[อักษรจีนตัวย่อ|จีนตัวย่อ]]: 吴方言, [[พินอิน]]: Wú fāng yán ''อู๋ฟางเอี๋ยน'', คำแปล: สำเนียงอู๋) หรือ ([[อักษรจีนตัวเต็ม|จีนตัวเต็ม]]: 吳語, [[อักษรจีนตัวย่อ|จีนตัวย่อ]]: 吴语, [[พินอิน]]: wú yǔ ''อู๋อวี่'', คำแปล: ภาษาอู๋) ใน[[มณฑลเจียงซู]]
* '''กวางตุ้ง''' ([[อักษรจีนตัวเต็ม|จีนตัวเต็ม]]: 粵語, [[อักษรจีนตัวย่อ|จีนตัวย่อ]]: 粤语, [[พินอิน]]: Yue yǔ ''เยว้-อวี่'', คำแปล: [[ภาษากวางตุ้ง]])
| |||