วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ซูโจว"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Nattawan s (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 664 ครั้ง
ลไม่มีความย่อการแก้ไข
Nattawan s (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 664 ครั้ง
ลไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 192:
}}
 
'''ซูโจว''' <span>(</span>[[จีนตัวเต็ม|อักษรจีนตัวเต็ม]]<span>: 蘇州; </span>[[จีนตัวย่อ|อักษรจีนตัวย่อ]]<span>: 苏州</span>) เป็นเมืองสำคัญทางตะวันออกเฉียงใต้ของ[[มณฑลเจียงซู]]<span> ซึ่งอยู่ทางภาคตะวันออกของ</span>[[ประเทศจีน]] อยู่ติดกับ[[เขตการปกครองพิเศษของจีน|เขตการปกครองพิเศษ]][[Shanghai|เซี่ยงไฮ้]] ตั้งอยู่บริเวณพื้นที่ตอนปลายของ[[Yangtze River|แม่น้ำแยงซี]] ริมฝั่ง[[Taihu Lake|ทะเลสาบไท่หู (]]太湖[[Taihu Lake|)]] ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่[[Yangtze River Delta|สามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี]] เป็น[[prefecture-level city|เขตการปกครองระดับจังหวัด]]ที่มีประชากรอาศัยอยู่มากกว่า 4 ล้านคนในเขตเมือง และมีประชากรรวมกว่า 10 ล้านคนในพื้นที่เขตปกครองทั้งหมด เมืองซูโจวยังถือได้ว่าเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศจีน<ref>[http://blogs.ft.com/beyond-brics/2010/12/08/china-regions-to-be-bigger-than-russia/ China provinces ‘to be bigger than Russia’]</ref> เป็นศูนย์กลางด้านเศรษฐกิจ อุตสาหกรรม ศูนย์การค้า และการขนส่ง นอกจากนี้ซูโจวยังเป็นเมืองสำคัญด้านวัฒนธรรม การศึกษา ศิลปะ และการคมนาคม
 
เมืองซูโจวเริ่มก่อตั้งขึ้นครั้งแรกเมื่อ 514 ปี ก่อนคริสตศักราช มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 2,500 ปี ต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ในสมัย[[Eastern Han Dynasty|ราชวงศ์ฮั่น]] หรือเมื่อประมาณ 100 ปี ก่อนคริสตศักราช เมืองซูโจวเป็นหนึ่งในสิบเมืองใหญ่ที่สุดในโลกเนื่องจากมีผู้คนอพยพเข้ามาอยู่จำนวนมาก<ref>{{cite book|author=Tertius Chandler|title=Four Thousand Years of Urban Growth: An Historical Census|year=1987|publisher=St. David's University Press|isbn=978-0889462076}}</ref><ref>{{cite web|title=Top 10 Cities of the Year 100|url=http://geography.about.com/library/weekly/aa011201b.htm|publisher=About.com|accessdate=2013-10-20}}</ref> และในศตวรรษที่ 10 สมัย[[Song Dynasty|ราชวงศ์ซ่ง]]เมืองซูโจวเคยเป็นเมืองศูนย์กลางด้านพาณิชย์ที่สำคัญของประเทศ ต่อมาในสมัย[[Ming Dynasty|ราชวงศ์หมิง]]และ[[Qing Dynasty|ราชวงศ์ชิง]] จนถึงช่วง[[Taiping Rebellion|กบฏไท่ผิง (Taiping Rebellion)]] ในปี ค.ศ. 1860 เมืองซูโจวได้เคยเป็นศูนย์กลางทั้งทางด้านเศรษฐกิจ วัฒนธรรม และพาณิชย์<ref>{{cite web|title=The Grand Canal|url=http://whc.unesco.org/en/tentativelists/5318/|publisher=[[World Heritage Centre|UNESCO World Heritage Centre]]|accessdate=1 January 2014}}</ref> และเป็นเมืองที่ไม่ใช่เมืองหลวงที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของโลกในสมัยนั้นอีกด้วย<ref>{{cite book|first=Michael|last=Marme|title=Suzhou: Where the Goods of All the Provinces Converge|year=2005|publisher=[[Stanford University Press]]|location=[[Stanford, California|Stanford]]|isbn=9780804731126}}</ref>
 
ซูโจวเป็นเมืองประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมโดยมีชื่อเสียงไม่ว่าจะเป็นสายน้ำ ภูเขา และโดยเฉพาะสวนโบราณ ในสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ซิน ซูโจวเป็นหนึ่งในเมืองที่เจริญที่สุด ในเมืองและนอกเมืองเต็มไปด้วยสวนโบราณ โดยในศตวรรษที่ 16-18 ซูโจวมีสวนโบราณมากกว่า 200 แห่ง ปัจจุบันมีสวนที่ได้รับการอนุรักษ์อย่างสมบูรณ์แล้วกว่า 10 แห่ง นอกจากนี้ ซูโจวยังมีคลองต่างๆ มากมายเป็นอันดับหนึ่งในบริเวณลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียงใต้ เป็นเมืองที่มีความงดงามมากจนได้รับฉายาว่าเป็น “เมืองสวรรค์ในโลกมนุษย์”
ด้วยความสวยงามทั้งทางธรรมชาติและสิ่งก่อสร้างโบราณ อาทิ ลำคลอง สะพานหินโบราณ [[pagoda|เจดีย์]] และ[[Chinese garden|สวนจีน]]โบราณ เมืองซูโจวจึงเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมมากที่สุดในประเทศจีน เมื่อปี ค.ศ. 1997 และ 2000 [[Classical Gardens in Suzhou|สวนโบราณเมืองซูโจว]]ยังได้รับการขึ้นทะเบียนเป็น[[World Heritage Site|มรดกโลก (World Heritage Sites)]] โดย[[UNESCO|องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO]][[World Heritage Site|)]] นอกจากนั้นเมืองซูโจวยังได้รับการขนานนามว่าเป็น "[[List of places called Venice of the East|เวนิสแห่งตะวันออก (Venice of the East)]]" หรือ "เมืองเวนิสของจีน (Venice of China)"<ref>[http://www.andovertownsman.com/arts/local_story_055172444.html?keyword=secondarystory Visit some of China's best gardens next week without a passport » Arts/Entertainment » Andover Townsman, Andover, MA]. Andovertownsman.com. Retrieved on 2011-08-28.</ref><ref>{{cite news▼
 
▲ด้วยความสวยงามทั้งทางธรรมชาติและสิ่งก่อสร้างโบราณ อาทิ ลำคลอง สะพานหินโบราณ [[pagoda|เจดีย์]] และ[[Chinese garden|สวนจีน]]โบราณ เมืองซูโจวจึงเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมมากที่สุดในประเทศจีน เมื่อปี ค.ศ. 1997 และ 2000 [[Classical Gardens in Suzhou|สวนโบราณเมืองซูโจว]]ยังได้รับการขึ้นทะเบียนเป็น[[World Heritage Site|มรดกโลก (World Heritage Sites)]] โดย[[UNESCO|องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO]][[World Heritage Site|)]] นอกจากนั้นเมืองซูโจวยังได้รับการขนานนามว่าเป็น "[[List of places called Venice of the East|เวนิสแห่งตะวันออก (Venice of the East)]]" หรือ "เมืองเวนิสของจีน (Venice of China)"<ref>[http://www.andovertownsman.com/arts/local_story_055172444.html?keyword=secondarystory Visit some of China's best gardens next week without a passport » Arts/Entertainment » Andover Townsman, Andover, MA]. Andovertownsman.com. Retrieved on 2011-08-28.</ref><ref>{{cite news
 
นอกจากนั้นเมืองซูโจวยังได้รับการขนานนามว่าเป็น "[[List of places called Venice of the East|เวนิสแห่งตะวันออก (Venice of the East)]]" หรือ "เมืองเวนิสของจีน (Venice of China)"<ref>[http://www.andovertownsman.com/arts/local_story_055172444.html?keyword=secondarystory Visit some of China's best gardens next week without a passport » Arts/Entertainment » Andover Townsman, Andover, MA]. Andovertownsman.com. Retrieved on 2011-08-28.</ref><ref>{{cite news
| url=http://www.timesonline.co.uk/tol/travel/destinations/china/article6732037.ece?print=yes&randnum=1151003209000
| work=The Times
เส้น 202 ⟶ 206:
| title=Suzhou real China outside Shanghai
| accessdate=2010-05-24
| first=Annabelle | last=Thorpe}}</ref><ref>{{cite news
{{cite news
| url=http://www.nytimes.com/1988/03/13/travel/exploring-twin-cities-by-canal-boat.html?pagewanted=all
| work=The New York Times
เส้น 209 ⟶ 212:
| first1=Betty | last1=Fussell
| date=1988-03-13
| accessdate=2010-05-24}}</ref> ด้วยความที่ซูโจวมีลำคลองรายรอบเมืองอยู่เป็นจำนวนมาก และยังมีคลองที่ไหลผ่านตัวเมืองมากมายหลายสาย คลองเหล่านี้ต่อเชื่อมกันจนเป็นเครือข่าย โดยมีสะพานหินหลายร้อยแห่งที่ทอดข้ามลำคลองเหล่านี้
| accessdate=2010-05-24}}</ref>
 
สำหรับเมืองที่มีพื้นที่ร้อยละ 55 เป็นพื้นที่ราบ ร้อยละ 3 เป็นเนินเขา และ ร้อยละ 42 เป็นน้ำ ฉายาว่า 'เวนิสตะวันออก' คงไม่เกินเลยไปนัก อ้างอิงจากหนังสือท่องเที่ยวเจียงซู-เจ้อเจียง ฉบับท่องเที่ยวด้วยตัวเอง (臧羚羊自助游) สำนักพิมพ์ 中国大百科全书出版社 ฉบับเดือนพฤษภาคม ปี 2004 หน้า 51
 
==ศัพทมูลวิทยา==
เส้น 236 ⟶ 241:
 
Suzhou is one of the most prosperous cities in China. Its development has a direct correlation with the growth of its [[satellite town|satellite cities]], including [[Kunshan]], [[Taicang]], [[Changshu]], and [[Zhangjiagang]], which together with the city of Suzhou form the Suzhou prefecture. The Suzhou prefecture is home to many high-tech enterprises.
 
{{Wide image|Prosperous Suzhou.jpg|5000px|''[[Prosperous Suzhou]]'' by [[Xu Yang (Qing Dynasty)|Xu Yang]]}}
 
เส้น 430 ⟶ 436:
 
===วัด===
[[Hanshan Temple|วัดหานซาน (Hanshan Temple)]] (อังกฤษ: Cold Mountain Temple; อักษรจีนตัวย่อ: 寒山寺) เป็นวัดและพระอารามในพุทธศาสนาที่มีชื่อเสียงในเมืองซูโจว อยู่ใกล้กับสะพานเฟิ่งเฉียว (Fengqiao) หรือสะพานเมเปิล (อังกฤษ: Maple Bridge; อักษรจีนตัวย่อ: 枫桥) ราว{{convert|5|km|0|abbr=on}} ทางตะวันตกของเมืองเก่าซูโจว วัดหานซานมีชื่อเสียงมากในแถบเอเชียตะวันออกเนื่องจากมีบทกวีอันโด่งดังชื่อ "จอดเรือที่สะพานเมเปิล" (อังกฤษ: A Night Mooring near Maple Bridge; อักษรจีนตัวย่อ: 夜泊枫桥) เขียนโดยกวีผู้โด่งดังในสมัยราชวงศ์ถัง (A.D. 618-907 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ชื่อ จางจี้ (อังกฤษ: Zhang Ji; อักษรจีนตัวย่อ: 张继) กล่าวถึงวัดหานซานแห่งนี้ไว้ โดยในบทกวีได้กล่าวไว้ของเขาว่า
 
月落乌啼霜满天 ขณะมองพระจันทร์ยินเสียงนกการ้องระงม<nowiki> </nowiki> 江枫渔火对愁眠 เห็นแม่น้ำ ต้นไม้ และแสงตะเกียงจากเรือประมง ▼
 
姑苏城外寒山寺 แว่วเสียงระฆังวัดหานซานด้านนอกเมืองซูโจว<nowiki> </nowiki> 夜半钟声到客船 ระฆังเที่ยงคืน ดังมาให้ฉันได้ยินถึงในเรือ▼
月落乌啼霜满天 ขณะมองพระจันทร์ยินเสียงนกการ้องระงม
▲<nowiki> </nowiki> 江枫渔火对愁眠 เห็นแม่น้ำ ต้นไม้ และแสงตะเกียงจากเรือประมง
<nowiki> </nowiki> 姑苏城外寒山寺 แว่วเสียงระฆังวัดหานซานด้านนอกเมืองซูโจว
▲<nowiki> </nowiki> 夜半钟声到客船 ระฆังเที่ยงคืน ดังมาให้ฉันได้ยินถึงในเรือ
 
[[Xiyuan Temple|วัดซีหยวนหรือวัดสวนตะวันตก (Xiyuan Temple)]] (อังกฤษ: Monastery Garden; อักษรจีนตัวย่อ: 西园寺) สร้างขึ้นในสมัย[[Yuan Dynasty|ราชวงศ์หยวน (Yuan Dynasty)]] เป็นวัดพุทธที่ใหญ่ที่สุดในเมืองซูโจว มี 2 ส่วนหลักคือ วัดเจี้ยฉวงลวู่ (theอังกฤษ: The Temple of Jiezhuanglu; อักษรจีนตัวย่อ: 戒幢律寺) และสวนตะวันตก (theThe West Garden) ตั้งอยู่ใกล้กับสวนหลิว (Lingering Garden) ซึ่งเดิมเคยถูกเรียกว่าเป็นสวนตะวันออก (the East Garden)
 
[[Xuanmiao Temple|สฉวนเมี่ยวกวน (Xuanmiao Temple)]] (อักษรจีนตัวย่อ: 玄妙观) เดิมทีสร้างขึ้นในปี ค.ศ.ราว 276 ปีก่อนคริสต์ศักราช เป็นวัดในนิการเต๋าที่โดดเด่นและมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ตั้งอยู่ใจกลางเมืองซูโจว ด้านหน้าวัดมีถนนชื่อ [[Guanqian Street|กวนเฉียนจี (Guanqian Street)]] (อักษรจีนตัวย่อ: 观前街) ซึ่งเป็นถนนคนเดินที่มีชื่อเสียงของเมืองด้วย
 
=== คลอง ===
 
เมืองซูโจวมีความโดดเด่นในด้านคลองจำนวนมากที่ตัดผ่านตัวเมือง ในตัวเมืองยังคงมีถนนโบราณที่ใช้เป็นถนนท่องเที่ยวสำหรับชมคลองโบราณ สะพานหินเก่าแก่ และสถาปัตยกรรมของเมือง เช่น [[Pingjiang Street|ถนนผิงเจียง]] (อังกฤษ: Pingjiang Street; อักษรจีนตัวย่อ: 平江路) อายุกว่า 800 ปี หรือ [[Shantang Street|ถนนซานถัง]] (อังกฤษ: Shantang Street; อักษรจีนตัวย่อ: 山塘街) อายุกว่า 1,200 ปี จนถนนทั้งสองสายได้รับการกล่าวถึงว่าเป็น "ถนนสายประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม" ที่มีชื่อเสียงของประเทศจีนด้วย
Within the city of Suzhou, there are areas featuring canals. Both eight hundred-year-old [[Pingjiang Street]] (平江路) and twelve hundred-year-old [[Shantang Street]] (山塘街) made it to the list of China's "famous history and culture streets", and both feature elegant bridges, flowing waters and unique architecture.
[[File:20090926 Suzhou Pan Men 5941.jpg|thumb|left|Picture of the Land and Water Gate.]]
[[Shantang Street|ถนนซานถัง]] (山塘街) runs forมีความยาว 7 "ลี้ (li)" (justประมาณ over two2 milesไมล์ {{convert|2|mi|abbr=out|disp=output only}}) and was called Baigong Di in the past.ถนนสายนี้เดิมในอดีตเคยถูกเรียกว่า Whenไป๋กงตี้ เมื่อ[[Bai Juyi|ไป๋จวีอี้ีี]] (อังกฤษ: Bai Juyi; อักษรจีนตัวย่อ: 白居易,772–846 772–846), a famous poet of the กวีที่มีชื่อเสียงในสมัย[[Tang Dynasty|ราชวงศ์ถัง]], was mayor of Suzhou, he got the people to dig ditches and build roads. They developed a waterway, the Shantang River, and Shantang St to connectได้รีบการแต่งตั้งเป็นนายกเทศมนตรีของเมืองซูโจวในขณะนั้น เป็นผู้ควบคุมการขุดคลองและ่ก่อสร้างถนนในบริเวณนี้ของเมืองขึ้นเพื่อเชื่อมต่อกับ[[Tiger Hill, Suzhou|เขาหูชิว (Tiger Hill)]] withและเรียกคลองและถนนที่สร้างขึ้นใหม่นี้โดยใช้ัชื่อซานถัง Suzhou.คลองนี้เชื่อมโยงไปยังคลองขนาดใหญ่ที่ต่อไปยังเมืองปักกิ่งและเมืองหางโจว Thenส่วนถนนซานถังก็ได้รับความนิยมเพิ่มมากขึ้นจนกลายเป็นสถานที่ท่องที่ยวพักผ่อนที่มีชื่อเสียงในด้านประเพณีของชนกลุ่มชาติพันธุ์หลากหลาย theมีวัดโบราณ street gradually became a popular tourism resort with จนกระทั่ง[[WuEmpress Dowager (region)Cixi|Wuพระนางซูสีไทเฮา]] characteristics(อังกฤษ: and plenty of ethnic customs. Suzhou Street, in Beijing’s [[Summer Palace]], was built as an exact copy of Shantang Street for theThe Empress Dowager, [[EmpressCixi; Dowagerอักษรจีนตัวย่อ: Cixi|Cixi]] (慈禧太后, 1835–19081835–1908), of the แห่ง[[Qing Dynasty|ราชวงศ์ชิง (Qing Dynasty)]] forมีพระราชดำรัสให้สร้างถนนซูโจว her(Suzhou amusement.Street) Theขึ้นใน[[Summer streetPalace|พระราชวังอี๋เหอหยวน has(Summer oldPalace)]] temples,ในเมืองปักกิ่งโดยให้สร้างเลียนแบบจากถนนซานถังทั้งหมดเพื่อเป็นสถานที่พักผ่อนส่วนพระองค์ ancestral halls, memorial arches, and guild halls, which retain their original style, with a sense of variety. In June 2002, Suzhou began a restoration project to make Shantang a historical and cultural protection zone, and the first phase of that project has been completed. The reconstruction work centered on restoring the traditional style, integrated with tourism and entertainment to display Shantang’sShantang’s rich heritages and the waterways, in typical Suzhou style, and the folk customs with [[Wu (region)|Wu]] characteristics.<ref name="en.visitsz.com">[http://en.visitsz.com/sight.html Official Travel and Tourism Websites For Suzhou]</ref>
 
The Pingjiang Street (平江路) is in the northeastern part of old Suzhou on a 116.5-hectare area, which has a 2,500-year history and the best-preserved cultural-protection zone of old Suzhou. Throughout history, many literary scholars, high officials, and members of the nobility lived in the quarter. It is an open district consisting mainly of residential buildings and its true value lies in the traditional style of living. The Pingjiang Quarter is part of the historic, cultural area of old Suzhou and has been in existence for 1,000 years, maintaining the style of the [[Song Dynasty]]. It is a portrait of “water and land, and rivers adjacent to the streets,” and a good example of the waterside towns south of the [[Yangtze River]] with their “small bridges over flowing streams, and whitewashed walls and black tiles”. The cultural heritage and landscape are exemplified in places such as [[Ouyuan Garden]], a world cultural heritage site, and the [[Kunqu Opera Museum]] (Quanjin Guild Hall), a cultural heritage exhibit of [[Kunqu]] Opera. There are nine cultural relics protection units, 43 pieces of architecture under protection, and a multitude of early architecture, classical bridges, wells, and memorial archways.<ref name="en.visitsz.com"/>
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/ซูโจว"