ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เฮสเตีย"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 20:
เฮสเตียทรงได้รับของบูชาที่ทุกการบวงสรวงในครัวเรือน ในที่สาธารณะ เตาอิฐของพริทเนียม (prytaneum) เป็นเสมือนสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างเป็นทางการของพระนาง เมื่อมีการก่อตั้งอาณานิคมใหม่ เพลิงจากเตาอิฐสาธารณะของเฮสเตียในนครแม่จะถูกนำไปยังนิคมใหม่ด้วย พระนางประทับนั่งบนบัลลังก์ไม้เรียบ ๆ โดยมีเบาะขนเกาะสีขาว และไม่ทรงเลือกสัญลักษณ์ประจำพระองค์ ภาคโรมันของพระนาง คือ [[เวสตา (เทพปกรณัม)|เวสตา]]<ref name=Lar>''Larousse Desk Reference Encyclopedia'', [[The Book People]], Haydock, 1995, p. 215.</ref>
 
เฮสเตียทรงเป็นเทพีโอลิมปัสรุ่นแรก ร่วมกับ[[ดีมิเทอร์]]และ[[ฮีรา]] พระนางเป็นธิดาแห่ง[[ไททัน (เทพปกรณัม)|ไททัน]]โครนัสและเรีย พระเชษฐภคินีแห่ง[[เฮดีส]] ดีมิเทอร์ [[โพไซดอน]] ฮีราและ[[ซูส]] โครนัสกลืนบุตรธิดาของตนทั้งหมดทันทีหลังคลอด ยกเว้นซูสบุตรคนสุดท้อง ต่อมาซูสบังคับให้โครนัสคายพี่น้องของพระองค์และทรงนำในสงครามกับบิดาและไททันอื่น<ref>Hesiod, Theogony, 4.53 f.</ref> เฮสเตียทรงเป็น "พระองค์แรกที่ถูกกลืนกิน... และพระองค์สุดท้ายที่ถูกขับออกอีกครั้ง" พระองค์จึงเป็นทั้งธิดาพระองค์แรกและพระองค์สุดท้าย การผกผันตำนานนี้พบในเพลงสวดสรรเสริญ[[แอโฟรไดที]]ของกวี[[โฮเมอร์]] (700 ปีก่อน ค.ศ.)<ref>Kereny 1951:91</ref> เฮสเตียทรงปฏิเสธการเกี้ยวพาราสีของโพไซดอนและ[[อพอลโล]] และทรงสาบานพระองค์เป็นพรหมจรรย์ตลอดกาล ซูสทรงบัญชาให้เฮสเตียทำหน้าที่เลี้ยงและรักษาไฟในเตาไฟโอลิมปัสด้วยส่วนที่ติดมันและติดไฟได้ของสัตว์ที่บูชาแด่พระเจ้า<ref>Kajava, Mika, "Hestia Hearth, Goddess, and Cult", ''Harvard Studies in Classical Philology'', Vol. 102, (2004), p. 1, 2.</ref>
 
สถานภาพเทพีโอลิมปัสของเฮสเตียนั้นกำกวม Kenneth Dorter บันทึกว่า ในเอเธนส์ ใน "ชีวิตของเพลโต" "มีข้อแตกต่างกันใน[[เทวสภาโอลิมปัส|รายพระนามพระเจ้าหลักสิบสองพระองค์]]ว่าจะรวมเฮสเตียหรือ[[ไดอะไนซัส]]เข้ากับอีกสิบเอ็ดพระองค์ที่เหลือ ตัวอย่างเช่น แท่นบูชาพระเจ้าที่อโกรา มีแท่นบูชาของเฮสเตีย แต่ที่แถบลายตกแต่งตะวันออกของ[[วิหารพาร์เธนอน]]กลับมีแท่นบูชาของไดอะไนซัส"<ref>Dorter, "Imagery and Philosophy in Plato's Phaedrus," ''Journal of the History of Philosophy'' '''9'''.3 (July 1971:279-88).</ref> บางครั้งถือกันว่าการละเว้นเฮสเตียออกจากรายพระนามเทวสภาโอลิมปัสเป็นนิทัศน์ของธรรมชาติไม่โต้ตอบและไม่เผชิญหน้าของพระนาง โดยทรงยกบัลลังก์โอลิมปัสให้แก่ไดอะไนซัสเพื่อป้องกันความขัดแย้งบนสวรรค์ เฮสเตียเป็นที่รู้จักกันในความเมตตา แต่ไม่มีแหล่งข้อมูลหรือตำนานโบราณอธิบายการยอมจำนนหรือการถอนพระองค์นี้<ref>[[Károly Kerényi]], ''The Gods of the Greeks'', 1951, p.92: "there is no story of Hestia's ever having taken a husband or ever having been removed from her fixed abode."</ref> Burkert ให้ข้อคิดเห็นว่า "เนื่องจากเตาอิฐไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้ เฮสเตียจึงไม่อาจมีส่วนแม้ในกระบวนการแห่งพระเจ้า โดยทรงปล่อยการเล่นตลกอื่นของเทพโอลิมปัสไว้"<ref>Burkert, ''Greek Religion'' 1985:170.</ref> สถานภาพทางเทพปกรณัมของพระองค์ที่เป็นธิดาหัวปีของเรียและโครนัสเหมือนจะอธิบายประเพณีที่ว่าของบูชาเล็กน้อยส่วนหนึ่งถวายแด่เฮสเตียก่อนการบูชาอื่นทั้งหมด ("เฮสเตียทรงมาก่อน")<ref>Not so for every Greek in every generation, however: in ''Odyssey'' 14, 432-36, the loyal swineherd [[Eumaeus]] begin the feast for his master Odysseus by plucking tufts from a boar's head and throwing them into the fire with a prayer addressed to all the powers, then carved the meat into seven equal portions: "one he set aside, lifting up a prayer to the forest [[nymph]]s and [[Hermes]], [[Maia (mythology)|Maia]]'s son." (Robert Fagles' translation).</ref>