ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วิสุทธชนวิลาสินี"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
BotKung (คุย | ส่วนร่วม)
เก็บกวาดบทความด้วยบอต
บรรทัด 3:
 
== ผู้แต่ง ==
คาดว่า คัมภีร์วิสุทธชนวิลาสินี เป็นผลงานของ[[พระพุทธโฆสะ]] หรือพระพุทธโฆษจารย์ <ref>Pali Book-Titles and Their Brief Designations. หน้า 691 </ref> อย่างไรก็ตาม มีผู้เสนอว่า คัมภีร์นี้ไม่มีผู้แต่งที่ชัดเจน <ref>คัมภีร์พุทธศาสน์ หน้า 18</ref> ทั้งนี้ ในส่วนเริ่มต้นคัมภีร์ ท่านผู้รจนามิได้เอ่ยถึงชื่อของท่าน แม้แต่พระเถรผู้อาราธนาให้รจนา ซึ่งผิดจากธรรมเนียมการแต่งอรรถกถาฉบับอื่นๆ โดยในเนื้อความระบุแต่เพียงว่า ผู้รจนาแต่งโดยได้รับการอาราธนาจากพระเถระทั้งหลายที่ไม่ปรากฎปรากฏนาม <ref>พระไตรปิฎกฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิสุทธชนวิลาสินี อรรถกถาอปทานเล่ม 8 ภาค 1 หน้า 11</ref>
 
== เนื้อหา ==
ผู้รจนาคัมภีร์วิสุทธชนวิลาสินี ระบุไว้ในช่วงเกริ่นนำเนื้อความว่า การรจนาคัมภีร์อรรถกถานี้ ได้อาศัยนัยตามอรรถกถาของเก่า หรือ โปราณัฏฐกถา โดยเว้นข้อความที่คลาดเคลื่อนเสีย ใช้เฉพาะแต่เนื้อความพิเศษ มีความแปลก และดีที่สุดมาใช้ในการแต่งคัมภีร์อรรถกถานี้ เพื่อที่จะอธิบายว่า ใครกล่าวเนื้อความต่างๆ ของอปทาน (หรือเรื่องราวแต่หนหลังของบุคคลสำคัญในพระพุทธศาสนา) อปทานเหล่านี้กล่าวไว้ที่ไหน และกล่าวอปทานเหล่านี้ไว้เมื่อไร<ref>พระไตรปิฎกฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิสุทธชนวิลาสินี อรรถกถาอปทาน เล่ม 8 ภาค 1 หน้า 12</ref>
 
จุดประสงค์หลักของคัมภีร์วิสุทธชนวิลาสินี ก็คือการขยายความเนื้อหาที่ปรากฎปรากฏในหมวดอปทาน ในแห่งขุททกนิกาย ในพระสุตตันตปิฎก อันมีเนื้อหาว่าด้วยพุทธประวัติของอดีตพระพุทธเจ้า ประวัติพระเถระ และพระเถรีองค์ต่างๆ โดยอรรถกถานี้จะให้ทั้งรายละเอียดเกี่ยวกับเจ้าของประวัตินั้นๆ รวมถึงขยายความข้อธรรมที่ปรากฎปรากฏในเนื้อหาช่วงนั้นๆ
 
ตัวอย่างเช่น ในอรรถกถาทูเรนิทาน อันเป็นตอนต้นๆ ของหมวดอปทาน ภาค 1 ว่าด้วยบุพกรรมที่เกื้อหนุนให้สุเมธดาบส ได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมมาพุทธเจ้าพระนามว่า พระโคตมพุทธเจ้า และมูลเหตุที่สุเมธดาบส ได้รับคำพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าทีปังกร โดยอรรถกถาส่วนนี้มีการให้รายละเอียดถึงเรื่องราวชีวิตและจริยาวัตรของสุเมธดาบส เช่นการเดินจงกรม <ref>พระไตรปิฎกฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิสุทธชนวิลาสินี อรรถกถาอปทาน เล่ม 8 ภาค 1 หน้า 22</ref> และบรรยายลักษณะของสมณสุข คือความสุขอันบังเกิดจากการออกบวช <ref>พระไตรปิฎกฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิสุทธชนวิลาสินี อรรถกถาอปทาน เล่ม 8 ภาค 1 หน้า 23</ref> และคุณของการอยู่โคนต้นไม้ <ref>พระไตรปิฎกฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิสุทธชนวิลาสินี อรรถกถาอปทาน เล่ม 8 ภาค 1 หน้า 29</ref> พร้อมกับระบุว่า ต้นไม้ตรัสรู้ของพระโคตมพุทธเจ้า ชื่อ อัสสัตถพฤกษ์ <ref>พระไตรปิฎกฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิสุทธชนวิลาสินี อรรถกถาอปทาน เล่ม 8 ภาค 1 หน้า 41</ref> เป็นต้น นอกจากนี้ ยังมีการพรรณนาพุทธประวัติและพระลักษณะของอดีตพระพุทธเจ้าองค์ต่างๆ มีพระพุทธเจ้าทีปังกรจนถึงพระกัสสปพุทธเจ้า เช่นการพรรณนาว่า พระพุทธเจ้าทีปังกร มีพระวรกายสูง 80 ศอก อยู่ครองเรือนหมื่นปี จึงออกบวชตั้งความเพียรเพียง 10 เดือน จึงตรัสรู้ <ref>พระไตรปิฎกฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิสุทธชนวิลาสินี อรรถกถาอปทาน เล่ม 8 ภาค 1 หน้า 66</ref>