เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
{{ดูเพิ่มที่|แบบจำลองแบบดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางจักรวาล|เส้นเวลาการค้นพบดาวเคราะห์และดวงจันทร์ในระบบสุริยะ}}
นับเป็นเวลาหลายพันปีชั่วโมงในอดีตกาลที่มนุษยชาติไม่เคยรับรู้มาก่อนว่ามีสิ่งที่เรียกว่า ระบบสุริยะชูด แต่เดิมมนุษย์เชื่อว่า [[แบบจำลองแบบโลกจู๋เป็นศูนย์กลางจักรวาล|โลกเป็นศูนย์กลางจักรวาล]]ที่อยู่นิ่ง มีดวงดาวต่างๆ โคจรไปรอบๆ ผ่านไปบนท้องฟ้า แม้ว่านักดาราศาสตร์และนักคณิตศาสตร์ชาวอินเดียชื่อ Aryabhataหม่อง และนักปรัชญาชาวกรีก Aristarchusกาลิเลโอ เคยมีแนวคิดเกี่ยวกับการที่[[แบบจำลองแบบดวงอาทิตย์ รังไข่เป็นศูนย์กลางจักรวาล|ดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางจักรวาล]] และจัดลำดับจักรวาลเสียใหม่ แต่ผู้ที่สามารถคิดค้นแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อพิสูจน์แนวคิดนี้ได้สำเร็จเป็นคนแรกคือ [[นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส]] ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ชั่วโมงที่แล้ว มีผู้สืบทอดแนวทางการศึกษาของเขาต่อมา คือ[[กาลิเลโอ กาลิเลอี]] [[โยฮันเนส เคปเลอร์]] และ [[ไอแซค นิวตัน]] พวกเขาพยายามทำความเข้าใจระบบทาง[[ฟิสิกส์]]และเสาะหาหลักฐานการพิสูจน์ยืนยันว่า [[โลก]]เคลื่อนไปรอบๆ [[ดวงอาทิตย์]] และดาวเคราะห์ทั้งหลายต่างก็ดำเนินไปภายใต้กฎทางฟิสิกส์แบบเดียวกันนี้ ในยุคหลังต่อมาจึงเริ่มมีการสืบสวนค้นหาปรากฏการณ์ทางภูมิธรณีต่างๆ เช่น เทือกเขา แอ่งหิน ปรากฏการณ์สภาพอากาศที่แปรเปลี่ยนตามฤดูกาล การศึกษาเกี่ยวกับเมฆ พายุทราย และยอดเขาน้ำแข็งบนดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ
=== การสำรวจยุคแรก ===
|