ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รอยัลรัมเบิล"

| align = "center" | [[บาติสต้าทิสตา]]

| align = "center" | [[อัลเบอร์โตอัลเบร์โต เดล รีโอ]]

ในปี 1995 [[ชอว์น ไมเคิลส์]] ถูกเหวี่ยงพ้นเชือกเส้นที่ 3 แต่เท้าของเขาแตะพื้นเพียงแค่ข้างเดียว นั่นก็หมายความว่า [[ชอว์น ไมเคิลส์]] ยังไม่ถูกคัดออกจากการแข่งขัน เช่นเดียวกับ ในปี 2000 [[เอกซ์-แพ็ค]] ได้ถูก [[ดเวย์น "เดอะ ร็อก" จอห์นสัน|เดอะ ร็อก]] เหวี่ยงพ้นเชือกเส้นที่สามและเท้าทั้งสองข้างแตะพื้น แต่กรรมการกลับมองไม่เห็น [[เอกซ์-แพ็ค]] รีบขึ้นเวที ทำให้เขาไม่ถูกคัดออกจากการแข่งขัน

แต่ก็มีหลายครั้งเช่นเดียวกันที่นักมวยปล้ำยอมที่จะถูกคัดออกด้วยการกระโดดพ้นเชือกเส้นที่สามเท้าแตะพื้นด้วย ตัวเอง อย่างเช่นในปี 1999 ที่ [[เคน (นักมวยปล้ำ)|เคน]] ยอมลงทุนข้ามเชือกมาเพื่อเล่นงานคนที่จะจับตัวเองไปโรงพยาบาลบ้า เป็นต้น และยังมีกรณีที่โดนอัดก่อนมาถึงเวที อย่างเช่น [[สก๊อตตี้ ทู ฮ๊อตตี้]] ที่โดน [[ดิ อันเดอร์เทคเกอร์ดิอันเดอร์เทเกอร์]] ชกคว่ำก่อนจะมาถึงเวที ในปี 2002 เพราะหาที่ระบายอารมณ์กับ [[เมเว่น]] เพราะเขาคิดว่าไม่ใช่ศัตรูที่เหมาะสมที่จะเอาเขาลงจากเวทีได้และอยู่บนเวทีเร็วเกินไป หลายคนโชคไม่ดีก็คือกำลังจะได้ปล้ำแต่โดนอัดก่อนและถูกแย่งสิทธิ์ไปก็มีมิใช่น้อย เช่นกรณีของ [[เทสต์]] ที่เขาต้องถูกอัดก่อนขึ้นปล้ำเวทีนี้เป็นคนที่ 21 แต่ [[สตีฟ ออสติน]] สั่งให้คนที่ทำร้าย [[เทสต์]] ขึ้นไปปล้ำแทน นั่นก็ คือ [[มิค โฟลีย์]] เพราะเป็นคนที่หมายหัว [[แรนดี ออร์ตัน]] ไว้ จึงขอโอกาสขึ้นปล้ำทันที

บางครั้งเวลานักมวยปล้ำบางคนก็โมโหที่ตัวเองถูกเหวี่ยงออก บางคนกลับมาทำร้ายคนที่เหวี่ยง หรือคนที่ไม่รู้เรื่องก็มี อย่างเช่น ในปี 2005 [[เคิร์ต แองเกิล]] ถูก [[ชอว์น ไมเคิลส์]] เตะตกเวที แต่เขากลับมาทำร้าย [[ชอว์น ไมเคิลส์]] ด้วยท่า แองเกิล ล็อก ทำให้ชอว์นบาดเจ็บ ไม่สามารถปล้ำต่อไปได้ จึงต้องออกจากการแข่งขันไปพร้อมกับเคิร์ต ในปี 2007 [[บูเกอร์ ที]] ถูก [[เคน (นักมวยปล้ำ)|เคน]] เหวี่ยงตกเวที แต่เขากลับขึ้นมาบนเวที และเอาเก้าอี้เหล็กตีหัว[[เคน]] แล้วก็จากไป อย่าง [[เอ็มวีพี]] เขาถูก [[อันเดอร์เทคเทเกอร์]] เหวี่ยงตก เขาจึงโยนเก้าอี้ใส่ [[อันเดอร์เทคเทเกอร์]] จน [[อันเดอร์เทคเทเกอร์]] หัวแตก บางคนก็ลงกับคนที่ไม่รู้เรื่อง เช่น [[อันเดอร์เทคเทเกอร์]] ถูก [[ชอว์น ไมเคิลส์]] เหวี่ยงตก แต่เขาดันจับ [[สนิสกี้]] ที่ตกลงมาพร้อมกับเขา นอนบน [[โต๊ะ]]ผู้บรรยาย และ ได้ทิ้งขาลงมาอัดคอของ [[สนิสกี้]] จนโต๊ะผู้บรรยายพัง แล้วก็เดินจากไป

ในปี [[ค.ศ. 1992]] ถือว่าเป็นรางวัลใหญ่เพราะผู้ชนะ '''รอยัลรัมเบิล''' จะได้เป็น [[แชมป์โลก WWE]] โดยทันที ซึ่งผู้ชนะในปีนั้นก็ คือ [[ริก แฟลร์]]

และประเพณีที่ว่า "ใครชนะ '''รอยัลรัมเบิล''' จะได้เป็นผู้ท้าชิงแชมป์โลกหมายเลขหนึ่ง ในศึก [[เรสเซิลเมเนีย]]" เริ่มขึ้น ในปี 1993 เมื่อ [[โยโกะซูน่า (นักมวยปล้ำ)|โยโกะซูน่า]] ชนะในแมตช์การปล้ำ '''รอยัลรัมเบิล''' และได้ไปถ้าชิงแชมป์โลกจาก [[เบรทเบรต ฮาร์ทฮาร์ต]] ในศึก [[เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 9]]

ในปี [[ค.ศ. 2002]] ได้มีการแบ่งค่ายขึ้น ซึ่งในตอนนั้นมีเพียง [[รอว์]] และ [[สแมคดาวน์]] ผู้ชนะใน '''รอยัลรัมเบิล''' ตั้งแต่ปี 2003 เป็นต้นไป ก็จะมีสิทธิ์ได้เลือกว่าจะไปชิงแชมป์โลกของค่ายไหนระหว่าง [[รอว์]] และ [[สแมคดาวน์]] ซึ่งต่อมาก็มี เข็มขัด[[แชมป์โลก ECW]] ให้เลือกเพิ่มอีก 1 เส้น

ตั้งแต่ปี [[ค.ศ. 2003]] จนถึงปี [[ค.ศ. 2006]] ผู้เข้าร่วม '''รอยัลรัมเบิล''' ทั้ง 30 คน จะเป็นตัวแทนจาก[[รอว์]] 15 คน และเป็นตัวแทนจาก[[สแมคดาวน์]] 15 คน ต่อมาในปี [[ค.ศ. 2007]] ได้มีนักมวยปล้ำจาก [[อีซีดับเบิลยู]] เข้าร่วมด้วย จึงมีการแบ่งใหม่เป็นตัวแทน[[รอว์]] 13 คน ตัวแทนจาก[[สแมคดาวน์]] 10 คน และตัวแทนจาก [[อีซีดับเบิลยู]] 7 คน และแน่นอนว่าผู้ชนะก็จะมีสิทธิ์ย้ายไปค่ายไหนก็ได้ และจะชิงแชมป์โลกของค่ายไหนก็ได้เช่นเดียวกัน

ในปี [[ค.ศ. 2009]] ผู้เข้าร่วม '''รอยัลรัมเบิล''' ทั้ง 30 คน จะเป็นตัวแทนจาก [[รอว์]], [[สแมคดาวน์]] และ [[อีซีดับเบิลยู]] ค่ายละ 10 คน

|[[บิ๊ก โชว์]]||2||2000, 2004

|[[ริคริก มาร์เทล]]||52:17||1991<ref name="rumblerecords" />

|อัลเบอร์โตอัลเบร์โต เดล รีโอ || 08:33 || 2011

|บาติสต้าทิสตา || 10:54 || 2005