ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อัยยัปปัน"

▲เมื่อ[[พระแม่ทุรคา]]ทรงปราบมหิษาอสูรแล้ว นางมหิงสี ซึ่งเป็นชายาของอสูรมหิษสา นั้นแค้นใจจึงบำเพ็ญพรต ด้วยเหตุแห่งการบำเบ็ญพรตนั้นทำให้มีอำนาจมากมาย นางอสูรตนนี้จึงได้ไประรานเหล่าผู้ทรงศีลและ[[เทวดา]]อยู่บ่อยๆ ด้วยเหตุนี้[[พระศิวะ]]และ[[พระวิษณุ]] จึงได้รวมพลังกันสร้างเทวบุตรองค์หนึ่งนามว่า นามว่า '''ธรรมะศรัทธา''' โดยให้ลงมาบนโลกมนุษย์ โดยมิได้เกิดจากครรภ์ของพระมเหสีของพระราชาราชศรีกาลา และให้ท้าวนาคา มีหน้าที่คุ้มครองพระกุมาร เมื่อพระราชราชาศรีกาลาเสด็จประพาสป่า พระองค์ก็ได้พบกับพระกุมารหน้าเทวาลัยของพระศิวะ แล้วพระองค์ก็เกิดเอ็นดูพระกุมารคนนี้ขึ้นมา แล้วก็ดำริขึ้นว่าจะทำยังไงกับพระกุมารคนนี้ดี เมื่อทรงดำริเสร็จแล้วก็มีโยคีคนหนึ่งปรากฏแล้วบอกกับพระราชราชาศรีกาลาว่า "พระองค์ไม่ต้องกลัวไปหรอก ขอให้พระองค์นำเด็กผู้นี้กลับไปยังพระนครเถิด เลี้ยงดูให้ดี เด็กน้อยผู้นี้จะนำความเจริญ ความรุ่งเรื่องมาสู่พระนครของพระองค์ และให้พระนามแก่ทารกน้อยนี้ว่า มานีกันดัน เมื่อพระองค์ทรงเลี้ยงดูเด็กน้อยนี้จนอายุครบสิบสองปี พระองค์จะทราบถึงความเป็นมาทั้งหมดของเด็กทารกผู้นี้เอง" โยคีก็หายตัวไป

▲สาเหตุที่พระองค์ถือกำเนิดขึ้นมาก็เพื่อจะมาปราบอสูรมหิงสี น้องสาวของอสูรมหิษาสูรนั่นเอง แต่สวามีอัยยัปปาก็มีศัตรูก่อนที่จะปราบอสูรมหิงสี ซึ่งก็คือ อำมาตย์ของพระบิดาของพระองค์ อำมาตย์คนนั้นมี ชื่อว่า ไดวัลย์ ไดวัลย์ต้องการชิงพระราชสมบัติของพระราชราชาศรีกาลา โดยจะกำจัดสวามีอัยยัปปาก่อน เนื่องจากพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาให้กำเนิดพระโอรสคนที่ 2 มีนามว่า ราชาราชันย์ ไดวัลย์ได้ยุยงพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาว่า "ทำไมเลยต้องให้ไอ้เด็กที่มาจากป่าไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาสืบสันตติวงศ์ จริง ๆ แล้วบัลลังค์นี้น่าจะเป็นของบุตรที่เกิดจากพระนางเองมากกว่าถึงจะถูก" พระมเหสีก็เห็นด้วย ไดวัลย์จึงให้พระเหสีแกล้วหลอกพระราชราชาศรีกาลาว่า พระนางป่วยเป็นโรคร้าย พระราชราชราชาศรีกาลาก็เชื่อ จึงให้หมอที่ดีที่สุดในเมืองมารักษาพระมเหสี ซึ่งหมอคนนี้ก็ได้รับสินบนมาจากไดวัลย์ หมอก็บอกพระราชราชาศรีกาลาว่า "พระนางเป็นโรคร้ายไม่มีทางรักษาได้ แต่มีวิธีเดียว คือ ต้องไปนำน้ำนมของแม่เสือในป่ามาให้พระนางเสวย โรคร้ายจึงจะหาย" จากนั้น พระราชราชาศรีกาลาจึงให้สวามีอัยยัปปา หรือ มานีกันดัน ไปนำน้ำนมจากป่ามาให้ แล้วระหว่างทาง [[พระอินทร์]]ได้มาขอร้องสวามีอัยยัปปา พระองค์จึงไปปราบอสูรมหิงสี แต่สุดท้ายอสูรมหิงสีก็ถูกสวามีอัยยัปปาสังหารและพ้นคำสาป [[พระอินทร์]]จึงตอบแทนองค์สวามีอัยยัยปปา โดยการแปลงเป็นแม่เสือมาให้สวามีอัยยัปปาจับไปในพระราชวัง จากนั้น สวามีอัยยัปปาจึงทรงขี่แม่เสือที่พระอินทร์แปลงมาเข้าไปในวัง เมื่อไดวัลย์กับพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาเห็น จึงเข้าไปขอโทษที่วางแผนกันจะฆ่ามานีกันดัน จากนั้น พระราชราชาศรีกาลาก็บอกกับ สวามีอัยยัปปา ให้อยู่ในวังด้วยกันเถิด แต่สวามีอัยยัปปาปฏิเสธ ขอเข้าไปอยู่ในป่าแทน จากนั้น สวามีอัยยัปปาจึงเข้าไปบำเพ็ญพรตในป่าตลอดชีวิตและที่ทรงบำเพ็ญพรตนั้นได้กลายเป็นเทวสถานทีศักดิ์สิทธิ์ของ[[รัฐกรณาฏกะ]]โดยทุกปีจะมีการบูชาองค์พระอัยยัปปาอย่างยิ่งใหญ่.