เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
'''มอร์กอธ เบลาเกอร์บาวเกลียร์'''(เดิมเป็นที่รู้จักในนาม เมลคอร์) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย [[เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน]] มอร์กอธมีตำแหน่งเป็นมอร์กอธเป็นชาว "ไอนูร์นู" ซึ่งเป็นเทพเจ้าเฉกเช่นวาลาร์
ในประวัติศาสตร์ของมิดเดิล เอิร์ธเดิลเอิร์ธ มอร์กอธมีบทบาทเป็นฝ่ายอธรรมผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่ง "เซารอน" เจ้าแห่งความมืดที่หลายคนรู้จักดีจากเดอะ[[ลอร์ดออฟเดอะริงส์]]เคยเป็นข้ารับใช้ของเขา
นาม มอร์กอธ เบลาเกอร์บาวเกลียร์ ที่จริงแล้วเป็นคำคุณสรรพชื่อฉายา ชื่อของมอกอทธ์ถูกกล่าวถึงของเขาที่ปรากฏครั้งเเรกในอีดูลินดอล ไอนูลินดาเล(เรื่องราวของการสร้างโลกเเห่ง มิดเดิ้ล-เอิร์ธเดิ้ลเอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของThe Silmarillion[[ซิลมาริลลิออน]] ) มีชื่อว่า เมลคอร์ ซึ่งหมายถึง ผู้ผงาดด้วยอำนาจ ส่วนคำว่ามอร์กอธสามารถเเปลได้เป็นเเปลได้ว่า ทรราชย์เจ้าเเห่งความมืดทรราชเจ้าเเห่งความมืด หรือ ผู้กดขี่อันน่าสยดสยอง คำนี้มีที่มาจากภาษาเควนยาซึ่งหมายถึง ศัตรูมืด หรือ เจ้าแห่งความมืดเเละการกดขี่ผู้อันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอร์ - สีดำ ความมืด เงามืด และ กอส/กอธ -น่ากลัวมาก ความสยองขวัญ) ส่วนคำว่า บาวเกลียร์ เป็นภาษาซินดาริน หมายถึง ทรราช หรือ ผู้กดขี่ (รากศัพท์ MBAW - บังคับ พลังอำนาจ กดขี่)
มอร์กอธ มาจากภาษา เควนยาแปลได้ว่า ศัตรูจากความมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอร์ - สีดำ ความมืดเงามืด และ กอส/กอธ -น่ากลัวมากความสยองขวัญ)
ตัวละครนี้ไม่ได้ถูกเรียกว่ามอร์กอธจนกระทั่งเขาได้รับสมญานั้นจาก [[เฟอานอร์]] แห่ง [[โนลดอร์]] ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุคที่หนึ่ง(First Age)หลังจากเมลคอร์หลบหนีออกจากวาลินอร์แล้ว และพวกเอล์ฟก็เรียกแต่ชื่อนั้นของเขา แต่ก่อนหน้าเหตุการณ์นั้นเขาถูกเรียกเพียงว่า เมลคอร์
เบลาเกอร์ เป็นภาษาซินดาริน แปลได้ว่า ทรราชย์ หรือ การกดขี่ (รากศัพท์ MBAW - บังคับ พลังอำนาจ มูลเหตุกดขี่)
ตัวละครนี้ถูกเรียกอย่างไม่ถูกต้องว่ามอร์กอธเรื่อยมาจนกระทั่งเขาได้รับการขานนามใหม่โดย เฟอานอร์ แห่ง โนลดอร์ เรื่องนี้ปรากฏขึ้นในยุคแรก(first age) หลังจาก เมลกอร์ หลบหนีออกจาก วาลินอร์ จนถึงจุดนี้เขาก็ยังคงถูกเรียกเพียงว่า เมลกอร์ และก็มีเพียงพวกเอลฟ์ที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้
ระหว่างการพัฒนาการของบทกวีนี้ที่เกี่ยวกับประวัติตำนานของโทลคีน เขา Tolkien ก็ได้เปลี่ยน ความคิดแนวคิดเกี่ยวกับการล่วงหล่นแปรพักตร์ของอินูองค์นี้ไอนูองค์นี้ และเปลี่ยนชื่อของเขาด้วย นอกเหนือจากชื่อพิเศษของเขาซึ่งถูกตั้งโดยนอร์ดอชาวโนลดอร์ตั้งให้ (มอกอทธ์มอร์กอธ) เขาก็ยังถูกเรียกในหลากหลายนิยาย ตำนานต่างๆ(ในหลากหลาย ทางรูปแบบ) ว่า'เมลโค' 'เบลช่าเบลคา' 'เมเลกอร์' และ 'เมเลโค' ชื่อของเขาในภาษารูปซินดารินคือ'เบเรกอร์เบเลกูร์' ซึ่งไม่เคยถูกใช้ ยกเว้นเลยนอกจากใน รูปแบบคำที่ได้รับการแก้ไขแปลงรูปแล้วว่า 'เบเลเกิรทธ์เบเลกัวธ์' แปลว่า’ซึ่งหมายถึง ’ความตายอันยิ่งใหญ่'
{{โครงวรรณกรรม}}
|
