ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ธรรมยุติกนิกาย"

'''[[พระสงฆ์]]คณะธรรมยุติกนิกาย''' หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่า '''ธรรมยุต''' หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า'''อรัญวาสี''' นั้น เป็นผลจากการฟื้นฟู[[พระพุทธศาสนา]] และการแก้ไขวัตรปฏิบัติให้ถูกต้องตามพระธรรมวินัยของ[[พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ขณะผนวชอยู่ กล่าวคือ[[พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ขณะเมื่อยังผนวชอยู่นั้น ได้ทรงศึกษา[[พระไตรปิฎก]]อย่างแตกฉานทำให้มีพระ[[วิจารณญาณ]]เกี่ยวกับความเป็นมาของ[[พระพุทธศาสนา]] และความประพฤติปฏิบัติของ[[พระสงฆ์]]ได้อย่างละเอียดถี่ถ้วน เป็นเหตุให้มีพระราชดำริในอันที่จะฟื้นฟูการสั่งสอน[[พระพุทธศาสนา]] และการประพฤติปฏิบัติของ[[พระสงฆ์]]ให้ถูกต้องตาม[[พระธรรมวินัย]]ตามที่ได้ทรงศึกษา และทรงพิจารณาสอบสวนจนเป็นที่แน่แก่พระราชหฤทัยว่าถูกต้องเป็นจริงอย่างไร แล้วพระองค์ได้ทรงนำประพฤติปฏิบัติขึ้นก่อน หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่งก็คือ ทรงเริ่มแก้ไขที่พระองค์เองเป็นอันดับแรก ต่อมาเมื่อมีบุคคลอื่นเห็นชอบและนิยมตาม จึงได้มีผู้ประพฤติปฏิบัติตามอย่างพระองค์ขึ้น และมีจำนวนมากขึ้นเป็นลำดับ จนเกิดเป็นพระสงฆ์หมู่หนึ่ง หรือนิกายหนึ่ง ที่ได้ชื่อในภายหลังว่า ธรรมยุติกนิกาย หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่า “ธรรมยุต” อันมีความหมายว่า ผู้ประกอบด้วยธรรม หรือชอบด้วยธรรม หรือยุติตามธรรม ทั้งนี้ก็เพราะว่าพระสงฆ์นี้เกิดขึ้นด้วยมุ่งแสวงหาว่า ข้อใดเป็นธรรม เป็นวินัย เป็นสัตถุศาสน์ (คือคำสั่งสอนของพระศาสดา) แล้วปฏิบัติข้อนั้น เว้นข้อที่ไม่เป็นธรรม ไม่เป็นวินัย ไม่เป็นสัตถุศาสน์ แม้จะเป็น[[อาจินปฏิบัติ]] (ข้อปฏิบัติตามกันมาแต่ผิดพระธรรมวินัย) [[พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] มีพระบรมราชโองการ ให้ประกาศใช้พระราชบัญญัติลักษณะการปกครองคณะสงฆ์ขึ้น เป็นครั้งแรกในประเทศไทย พระราชบัญญัติฉบับนี้มีชื่อว่า '''พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ [[ร.ศ. 121]]''' มีสาระสำคัญคือได้ยกสถานะคณะธรรมยุติ ให้เป็นนิกายอย่างถูกต้องตามกฎหมาย