ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แขวงไชยบุรี"

| name = {{raise|0.2em|ไซยะบูลีไชยบุรี}}

| map_caption = แผนที่ของแขวงไซยะบูลีไชยบุรี

| map_alt = แผนที่ของแขวงไซยะบูลีไชยบุรี

| map_caption1 = ที่ตั้งของแขวงไซยะบูลีไชยบุรีในประเทศลาว

| map_alt1 = แผนที่แสดงที่ตั้งของแขวงไซยะบูลีไชยบุรีในประเทศลาว

'''แขวงไซยะบูลีไชยบุรี''' ({{lang-lo|ໄຊຍະບູລີ}}; ''ไซยะบูลี''; อักษรละติน: Xaignabouli){{sfn|Bush|Elliot|Ray|2010|p=183}} เป็นหนึ่งในแขวงของ[[ประเทศลาว]]ที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกสุดของประเทศ มีพื้นที่ติดกับ[[ประเทศไทย]] ทางด้าน[[จังหวัดเชียงราย]], [[จังหวัดพะเยา]], [[จังหวัดน่าน]], [[จังหวัดอุตรดิตถ์]], [[จังหวัดพิษณุโลก]] และ[[จังหวัดเลย]] เคยเป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทยก่อน[[เสียดินแดน]]เมื่อปี [[พ.ศ. 2447]] ทำให้แขวงนี้ไปขึ้นกับอินโดจีนของฝรั่งเศส

ไทยได้กลับคืนมาชั่วคราวในช่วง[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] เมื่อได้กลับคืนมาจึงตั้งเป็น[[จังหวัดลานช้าง]] แต่ต้องคืนกลับไปเหมือนเดิมหลังสงคราม เมื่อแขวงไชยบุรีกลับคืนไปเป็นของลาวอีกครั้ง จึ่งได้ตั้งชื่อว่า ไซยะบูลีไชยบุรี ซึ่งแปลว่า เมืองแห่งชัยชนะ ชัยชนะที่แขวงได้กลับคืนเป็นของลาวอีกครั้ง (แต่ก่อนไชยบุรีเป็นส่วนหนึ่งของแขวงหลวงพระบาง)

| [[ไชยบุรี (เมือง)|ไซยะบูลีไชยบุรี]]

| [[เมืองหงษา|หงสาหงษา]]

| [[เมืองเชียงฮ่อน|เซียงฮ่อนเชียงฮ่อน]]

| [[เมืองทุ่งมีไชย|ทุ่งมีไซไชย]]

ภูมิประเทศทั่วไปของแขวงไซยะบูลีไชยบุรีเป็นภูเขาและที่ราบสูง ทางทิศตะวันตกมีต้นไม้ขึ้นหนาทึบเป็นที่ตั้งป่าสงวนแห่งชาติน้ำพูน ทางตะวันออกสุดที่[[แม่น้ำโขง]] มีน้ำตกหลายแห่ง เช่น นาข่า บ้านคำ ตาดเหือง ฯลฯ แต่ยังไม่มีถนนเข้าถึง น้ำตกที่มีถนนเข้าถึงสะดวกสบาย อยู่ใกล้ตัวเมือง และเป็นที่นิยมของชาวบ้านคือ ตาดแจว สูง 30 เมตร อยู่ห่างจากท่าเดื่อประมาณ 1 กิโลเมตร ไซยะบูลิมีเขตแดนติดกับ[[ประเทศไทย]]ยาว 645 กิโลเมตร ชาวพื้นเมืองอาทิ ไทดำ ไทลื้อ ขมุ ขฉิ่น กรี อาขา และมลาบรี จึงมีการอพยพข้ามไปมาระหว่างสองประเทศ เป็นแขวงที่มีการทำไม้ซุงมากจึงมีช้างงานมากที่สุดในประเทศ

# เมืองไซยะบูลีไชยบุรี