เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
{{พุทธศาสนา}}
'''สุญญตา''' เป็นคำศัพท์[[ภาษาบาลี]] แปลว่า ''ความว่างเปล่า, ความเป็นของสูญ'' คือความไม่มีสาระ ถือเอาเป็นสาระไม่ได้ เขียนว่า '''สุญตา''' ก็มี ภาษาสันสกฤตใช้ว่า "ศูนยตา"
'''สุญญตา''' ญตาหมายถึงสภาวะที่ว่างจากความเป็นตัวตนหรือ[[อัตตา]] ได้แก่เบญจ[[ขันธ์]] [[ธาตุ]] [[อายตนะ]] ซึ่งเป็น[[อนัตตา]] ไม่มีสาระที่พึงยึดถือว่าเป็นสัตว์ เป็นบุคคล, สภาวะที่ว่างหรือปราศจากกิเลสเครื่องร้อยรัดทั้งปวง คือ[[ราคะ]] [[โทสะ]] [[โมหะ]] เป็นต้น ได้แก่พระ[[นิพพาน]], สภาวะที่ว่างเปล่าไม่มีอะไร (นัตถิกิญจิ) ที่จิตกำหนดหมายไว้ในใจ ในการเจริญอากิญจัญญายตนฌาน คือการทำใจให้ว่าง ไม่เกาะเกี่ยวอารมณ์อื่น เป็นการพักผ่อนที่สำคัญ
'''สุญญตา''' ญตาส่วนใหญ่ใช้ประกอบคำที่เป็นคุณธรรมอันสำเร็จมาจากการพิจารณาสุญญตา เช่น สุญญตสมาธิ สุญญตสมาบัติ สุญญตวิโมกข์ สุญญตวิหาร
==อ้างอิง==
|