วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กินซะ"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Pastman (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 9,073 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Tiemianwusi (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 38,884 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
[[File:Ginza Wako Clock.jpg|thumb|right|300px|ร้าน[[Wako (retailer)|วะโก]]กับหอนาฬิกาที่กินซะ]]
{{ต้องการอ้างอิง}}▼
[[ไฟล์:Wako1000.jpg|thumb|250px|ห้างสรรพสินค้าวาโค]]
[[ไฟล์:Ginza area at dusk from Tokyo Tower.jpg|thumb|250px|ย่านกินซะยามเย็น มองจาก[[หอโตเกียว]]]]
[[ไฟล์:Kabukiza1044.jpg|thumb|250px|โรงละครคาบุกิซ่า]]
[[ไฟล์:CIMG5151.JPG|thumb|250px|ตึกโซนี่]]
[[ไฟล์:IMG 5076.jpg|thumb|ถนนจูโอในวันอาทิตย์ ซึ่งปิดการจราจร]]
 
'''กินซะ''' หรือ '''กินซ่า''' ({{ญี่ปุ่นnhg1|銀座|Ginza}}) เป็นย่านหนึ่งแขวงใน[[ชูโอChūō, (โตเกียว)Tokyo|เขตชูโอ]] กรุง[[กรุงโตเกียว]] ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของแขวง[[ยาเอสึยะเอะซุ]]และกับแขวง[[เคียวบาชิบะชิ]] ทางทิศตะวันตกของแขวง[[สึกิจิ]] ทางทิศตะวันออกของแขวง[[ยูระกุโช]]และกับ[[อุจิไซไวโจชิซะอิวะอิโช]] และทางทิศเหนือของแขวง[[ชินบาชิชิมบะชิ]] มีชื่อเสียงในฐานะเพราะมากด้วยพ่อค้าพาณิชกิจการร้านรวงหรูหรา ทั้งยังถือกันว่าเป็นย่านการค้าอันเป็นที่ตั้งของห้างสรรพสินค้า ร้านบูติก [[ภัตตาคาร]] และร้านกาแฟมากมายราคาแพงมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก
 
กินซะนั้นเดิมเป็นหนองบึง ต่อมาได้รับการถมในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16 ครั้น ค.ศ. 1612 ตรงกับ[[ยุคเอะโดะ]] มีการตั้งโรงกษาปณ์ขึ้นบนที่ดินนั้นเรียก กินซะ ที่ดินจึงได้ชื่อตามโรงกษาปณ์ไปด้วย<ref name=DK>{{cite book|title=Dk eyewitness travel guide japan.|publisher=Dk Publishing|location=[S.l.]|isbn=9780756694739|pages=66-67}}</ref>
== ประวัติ ==
ชื่อ 'กินซะ' หมายถึง เหรียญเงิน มีที่มาจากโรงกษาปณ์ที่ก่อตั้งขึ้นบริเวณนี้เมื่อปี 1612 ในสมัย[[เอโดะ]]
 
พอ ค.ศ. 1872 เกิดเพลิงไหม้อาคารบ้านเรือนบริเวณนั้นเกือบสิ้น<ref name=DK/> เมื่อเพลิงสงบ รัฐบาลเมจิจึงกำหนดให้ใช้ย่านกินซะเป็น "ตัวอย่างการพัฒนาให้ทันสมัย" โดยเตรียมสร้างอาคารด้วยอิฐกันไฟ พร้อมด้วยถนนหนทางกว้างขวางเชื่อต่อสถานีรถไฟชิมบะชิ เขตสัมปทานต่างชาติในแขวงสึกิจิ ตลอดจนสำนักราชการบ้านเมืองหลายแห่ง [[Thomas Waters|ทอมัส วอเตอส์]] (Thomas Waters) สถาปนิกชาวไอริช รับหน้าที่วางแผนปรับปรุงที่ดินดังกล่าว<ref name=DK/> ส่วนทบวงโยธาธิการ (Bureau of Construction) กระทรวงการคลัง รับหน้าที่ก่อสร้าง ครั้นปีถัดมา จึงได้เห็นเส้นทางสำหรับเดินทอดน่องท่องเที่ยวอย่างตะวันตกเริ่มตั้งแต่ปลายสะพานชิมบะชิไปจนสุดสะพานเคียวชะบิด้านตะวันตกเฉียงใต้ของเขตชูโอ
การพัฒนาย่านกินซะให้ทันสมัย เริ่มต้นขึ้นเมื่อปี 1872 หลังจากเกิดเหตุเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ ซึ่งได้เผาทำลายอาคารต่างๆเป็นจำนวนมาก ในระหว่างการปรับปรุงพัฒนาย่านนี้ ได้มีการสร้างอาคารอิฐแบบจอร์เจียสูง 2-3 ชั้นขึ้นแทนหลายหลัง ออกแบบโดยสถาปนิกชาวอังกฤษชื่อว่า โธมัส วอเตอร์ส ต่อมาได้มีการสร้างปรับปรุงถนนตั้งแต่สะพานชินบาชิจนถึงสะพานเคียวบาชิในด้านตะวันตกเฉียงใต้ของเขตจูโอให้เป็นย่านการค้า ในปัจจุบันนี้ อาคารแบบยุโรปที่สร้างขึ้นในช่วงเวลานั้นเหลืออยู่ไม่มากนัก ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือ ห้างสรรพสินค้าวาโค ซึ่งมีหอนาฬิกาอยู่บนยอด
 
อย่างไรก็ดี อาคารฝรั่งหลายแห่งบัดนี้ได้สูญสิ้นลงหมดแล้ว เหลือไม่กี่แห่งซึ่งมีอายุมากและคงรักษาไว้อยู่ ในจำนวนนี้รวมถึง ร้าน[[Wako (retailer)|วะโก]] (Wakō) ซึ่งมีหอนาฬิกาที่ปัจจุบันกลายเป็นสัญลักษณ์ของย่านกินซะ ร้านค้าและหอนาฬิกาดังกล่าวเป็นผลงานของคินตะโร ฮัตโตะริ (Kintarō Hattori) ผู้ก่อตั้งบริษัทนาฬิกา[[Seiko|เซโกะ]] (Seiko)
กินซะเป็นย่านที่มีผู้มาเยือนเป็นจำนวนมาก ในวันหยุดสุดสัปดาห์ ถนนใหญ่สายเหนือ-ใต้จะปิดการจราจรให้คนเดิน ซึ่งเริ่มปฏิบัติเช่นนี้มาตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1960 ในสมัยรัฐบาลของ[[เรียวคิชิ มิโนเบะ]]
 
ส่วนความเป็นไปในสมัยหลังของกินซะนั้นเกี่ยวเนื่องกับร้านรวงหรูหราอย่างฝรั่งเสียมาก เนื่องจากกินซะได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางอันได้รับความนิยมมากในวันหยุดสุดสัปดาห์ซึ่งมีการปิดการจราจรบนเส้นทางหลักตั้งแต่เหนือจรดใต้ในย่านกินซะเพื่อประโยชน์ในการท่องเที่ยวมาตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1960 ตามคำสั่งของ[[Ryokichi Minobe|เรียวกิชิ มิโนะเบะ]] (Ryokichi Minobe) ผู้ว่าราชการกรุงโตเกียว
 
▲{{ต้องการ== อ้างอิง}} ==
{{reflist}}
 
[[หมวดหมู่:โตเกียว]]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/กินซะ"