ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สัทธรรมปุณฑรีกสูตร"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Kh.sathit (คุย | ส่วนร่วม)
Kh.sathit (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 28:
สัทธรรมปุณฑรีกสูตรถือเป็นคัมภีร์หลักอีกเล่มหนึ่งที่มีการแปลเป็นภาษาจีน ทั้งยังเป็นพระสูตรยุคแรกสุด ที่ระบุคำว่า "[[มหายาน]]"ด้วย
 
[[พระวสุพันทุ]]ได้รจนาอรรถกถาพระสูตรนี้เป็นฉบับย่อ ให้ชื่อว่า "สัทธรรมปุณฑรีกสูตรอุปเทศ" ในประเทศจีนได้มีคัมภีรชั้นฎีกาเกิดขึ้นมากมาย เช่น ของท่านเต้าเซิง, ฝ่าอวิ่น, [[จื้ออี]], จี้จ้าง และกุยจี เป็นต้น แม้แต่ท่านจื้ออี (มหาคุรุเทียนไท้) ผู้สถาปนา[[นิกายเทียนไท้]] ก็ได้อาศัยพื้นฐานจากพระสูตรเล่มนี้ ในญี่ปุ่น [[เจ้าชายโชโทะคุ]]ได้ทรงแต่งอรรถาธิบายพระสูตรนี้ในชื่อว่า "ฮอกเกกิโช" [[พระนิชิเรนไดโชนิน]]ผู้สถาปนานิกาย[[นิชิเรนโชชู]]ก็ได้อาศัยพระสูตรเล่มนี้และเชื่อว่าเป็นพระสูตรที่สามารถทำให้ปุถุชนที่มีความศรัทธา,ปฏิบัติและศึกษาพร้อมทั้งปฏิบัติโพธิสัตว์มรรคเข้มแข็งจนสามารถต่อกรกับการหมิ่นประมาทธรรมทุกรูปแบบจากผู้ดูหมิ่นที่เข้มแข็ง 3 ชนิดก็จะสามารถบรรลุพุทธภาวะได้ในร่างกายนี้ ซึ่งพระสูตรเล่มนี้มีอิทธิพลอย่างมาก จนเกิดเป็นองค์กรทางศาสนาและสวดท่องพระสูตรนี้ เช่น นิกาย[[นิชิเรนโชชู]] [[สมาคมสร้างคุณค่าที่มีสมาชิก 192 ประเทศทั่วโลก ดร.ไดซาขุ อิเคดะ ประธานองค์กรสร้างคุณค่าสากลได้รับดุษฎีบัณฑิตกิติมศักดิ์มากกว่า 340 รางวัล(จากการเผยแผ่พุทธศาสนา)จากมหาวิทยาลัยทั่วโลก]] เป็นต้น
 
== ฉบับแปลภาษาอื่นๆ ==