ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2490"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1:
'''รัฐประหาร 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490''' เกิดขึ้นในคืนวันที่ [[7 พฤศจิกายน]] ต่อเนื่องถึงเช้าวันที่ [[8 พฤศจิกายน]] [[พ.ศ. 2490]] โดยกลุ่มทหารนอกราชการที่นำโดย [[ผิน ชุณหะวัณ|พล.ท.ผิน ชุณหะวัณ]], [[กาจ กาจสงคราม|น.อ.กาจ กาจสงคราม]], [[เผ่า ศรียานนท์|พ.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์]], [[สฤษดิ์ ธนะรัชต์|พ.อ.สฤษดิ์ ธนะรัชต์]], [[ถนอม กิตติขจร|พ.อ.ถนอม กิตติขจร]], [[ประภาส จารุเสถียร|พ.ท.ประภาส จารุเสถียร]] และ [[ชาติชาย ชุณหะวัณ|ร.อ.สมบูรณ์ (ชาติชาย) ชุณหะวัณ]] นำกำลังทหารยึดอำนาจจากปกครองจากรัฐบาล พล.ร.ต.[[ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์]]
สาเหตุของการรัฐประหารก็คือ รัฐบาล พล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ ซึ่งสืบอำนาจต่อจากรัฐบาล นาย[[ปรีดี พนมยงค์]] ไม่สามารถจัดการกับปัญหาความขัดแย้งกันในชาติได้ อันมีสาเหตุหลักจาก[[เหตุการณ์สวรรคตของรัชกาลที่ 8]] ประกอบกับมีการทุจริตคอร์รัปชั่นในวงราชการ เช่น การนำเงินไปซื้อจอบเสียมแจกจ่ายให้ราษฎรทำการเกษตร ทว่าความปรากฏภายหลังว่าเป็นจอบเสียมที่ไม่ได้มาตรฐาน ซึ่งเรียกกันว่า
สำหรับ พล.ร.ต.ถวัลย์ แล้ว เมื่อนักข่าวซักถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็ตอบว่า
การรัฐประหารครั้งนี้ เดิมทีกำหนดให้เกิดขึ้นในเวลา 05.00 น. ของวันที่ [[8 พฤศจิกายน]] แต่ทว่า พล.อ.อดุล ผู้บัญชาการทหารบก ทราบเสียก่อน จึงมีคำสั่งเรียกให้นายทหารทุกชั้นเข้ามารายงานตัว คณะผู้ก่อการจึงเลื่อนกำหนดเดิมให้เร็วขึ้นหนึ่งวัน เริ่มตั้งแต่เวลา 23.00 น. ของคืนวันที่ 7 พฤศจิกายน ต่อเนื่องถึงวันที่ 8 พฤศจิกายน กองกำลัง[[รถถัง]]ส่วนหนึ่งบุกเข้าไปที่ เวทีลีลาศ [[สวนอัมพร]] ทำการควบคุมตัว พล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ นายกรัฐมนตรี และ[[รถถัง]]อีกส่วนหนึ่งบุกเข้าไปประตูทำเนียบ[[ท่าช้างวังหลวง]]เพื่อควบคุมตัว นายปรีดี พนมยงค์ แต่นายปรีดีได้หลบหนีไปก่อนหน้านั้นไม่นานด้วยเรือ ครอบครัวนายปรีดีขณะนั้นเหลือเพียง ท่านผู้หญิง[[พูนศุข พนมยงค์]] ภรรยาและลูก ๆ เท่านั้น
เช้าวันที่ 8 พฤศจิกายน พล.ท.ผิน ชุณหะวัณ หัวหน้าคณะรัฐประหาร ได้แถลงต่อ[[สื่อมวลชน]]ด้วยน้ำตาว่าทำไปเพราะความจำเป็น จนได้รับฉายาว่า
บรรทัด 29:
จากนั้นคณะทหารแห่งชาติ จึงให้ นาย[[ควง อภัยวงศ์]] หัวหน้า[[พรรคประชาธิปัตย์]] ซึ่งเป็นพรรคฝ่ายค้านขึ้นดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี โดยให้สัญญาว่าจะไม่แทรกแซงการทำงาน ซึ่งคณะทหารแห่งชาติได้ตั้งสภาขึ้นมา ใช้ชื่อว่า
ผลจากการรัฐประหารในครั้งนี้ ได้พลิกโฉมหน้าการเมืองไทยไปโดยสิ้นเชิง เป็นการรัฐประหารที่ได้รับเสียงสนับสนุนจากประชาชน มีการวิเคราะห์ว่า รัฐบาล นายควง อภัยวงศ์ แม้จะได้รับการแต่งตั้งและเลือกตั้งมา ก็ไม่มีอำนาจและไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอ เพราะอำนาจที่แท้จริงยังอยู่ที่คณะนายทหาร และที่สำคัญที่สุดการรัฐประหารครั้งนี้เป็นการขจัดกลุ่มอำนาจเก่าของ นายปรีดี พนมยงค์ ให้สิ้นไปจากเวทีการเมือง ซึ่งหลังจากนั้น นายปรีดี ต้องขอลี้ภัยการเมืองที่ต่างประเทศไม่อาจกลับมาประเทศไทยได้อีกเลย ตราบจนสิ้นชีวิต แม้จะมีความพยายามกลับมาทำ[[กบฏวังหลวง]]ในปี [[พ.ศ. 2492]] ก็ไม่สำเร็จ และต้องเผชิญกับข้อกล่าวหาว่าอยู่เบื้องหลังการสวรรคตของรัชกาลที่ 8 ด้วย ซึ่งต่อมาจอมพล ป. พิบูลสงคราม ที่เลิกเล่นการเมืองไปแล้วได้หวนคืนสู่อำนาจอีกครั้ง และอยู่ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรีนานถึง 9 ปี ด้วยกัน โดยมีกรณีที่สำคัญ คือ การฟ้องและประหารชีวิตผู้ต้องหาจากคดีสวรรคต <ref>[[วินทร์ เลียววาริณ]], ''[[ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน]]'' ISBN 978-974-85854-7-5</ref>
| |||