ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แคทเธอรีน เดอ เมดีชี"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Addbot (คุย | ส่วนร่วม)
Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q131552 (translate me)
ป้ายระบุ: ลบลิงก์ข้ามภาษา
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
แทนที่คำผ่านการค้นหา: 'ทรงเป็นพระ'→'เป็นพระ'
บรรทัด 25:
}}
[[ไฟล์:Henry II of France..jpg|thumb|280px|[[พระเจ้าอองรีที่ 2 แห่งฝรั่งเศส]]พระสวามี]]
'''แคทเธอรีน เดอ เมดิชิ''' ([[ภาษาอังกฤษ]]: Catherine de' Medici) ([[13 เมษายน]] [[ค.ศ. 1519]] – [[5 มกราคม]] [[ค.ศ. 1589]]) เกิดที่เมือง[[ฟลอเรนซ์]] [[ประเทศอิตาลี]] ชื่อเมื่อแรกเกิดในภาษาอิตาลีคือ “คาเทอรีนา มารีอา โรโมลา ดี ลอเร็นโซ เดอ [[เมดิชิ]]” (Caterina Maria Romola di Lorenzo de' Medici) พระบิดาและมารดาของแคทเธอรีนคือ[[ลอเรนโซที่ 2 เดอ เมดิชิ ดยุกแห่งเออร์บิโน]]และ[[มาเดเลน เดอ ลา ทัวร์ โดแวญ เคาเทสแห่งบูลอยน]] (Madeleine de la Tour d'Auvergne, Countess of Boulogne) <!-- ชื่อฝรั่งเศส --> ทั้งสองคนเสียชีวิตไปไม่นานหลังจากที่แคทเธอรีนประสูติ พระนามมาเปลี่ยนมาสะกดแบบฝรั่งเศสต่อมาเป็น “Catherine de Médicis”<ref>Pronounced 'medi-cease'. See also the French titles listed under 'Further reading' below.</ref> แคทเธอรีนทรงเป็นพระอัครมเหสีใน[[พระเจ้าอองรีที่ 2 แห่งฝรั่งเศส]]ระหว่างปี [[ค.ศ. 1547]] ถึงปี [[ค.ศ. 1559]]
 
เมื่อมีพระชนม์ได้ 14 พรรษาในปี [[ค.ศ. 1533]] แคทเธอรีนก็ทรงเสกสมรสกับ[[พระเจ้าอองรีที่ 2 แห่งฝรั่งเศส|อองรีดยุกแห่งออร์เลออง]]ผู้เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองของ[[พระเจ้าฟรองซัวส์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศส]] กับ[[โคลดแห่งบริตานี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส|พระราชินีโคลด]] เมื่อ[[เจ้าชายฟรองซัวส์ เจ้าชายรัชทายาท (1518-1536)|เจ้าชายรัชทายาท ฟรองซัวส์]] หรือ “โดแฟง” (Dauphin) พระเชษฐาของอองรีสิ้นพระชนม์ในปี [[ค.ศ. 1536]] อองรีก็ได้ขึ้นเป็นโดแฟงแทน แคทเธอรีนจึงทรงมีตำแหน่งเป็น “โดฟีน” (Dauphine) ต่อมาเมื่อพระเจ้าฟรองซัวส์ที่ 1 เสด็จสวรรคต อองรีก็ขึ้นเสวยราชสมบัติเป็น[[พระเจ้าอองรีที่ 2 แห่งฝรั่งเศส]] ในปี [[ค.ศ. 1547]] ระหว่างการครองราชพระเจ้าอองรีก็มิได้ให้ความสำคัญต่อพระราชินีแคทเธอรีนเท่าใดนัก แต่ทรงกลับไปปรนเปรอพระสนมคนโปรด--[[ไดแอน เดอ ปอยเตียร์]] (Diane de Poitiers) --แทนที่ เมื่อพระเจ้าอองรีเสด็จสวรรคตในปี [[ค.ศ. 1559]] พระราชินีแคทเธอรีนจึงทรงเริ่มมีบทบาททางการเมืองโดยการเป็น[[พระชนนี]]ของ[[พระเจ้าฟรองซัวส์ที่ 2 แห่งฝรั่งเศส]]ผู้มีพระชนมายุเพียง 15 พรรษาเมื่อขึ้นครองราชย์และไม่ทรงแข็งแรงเท่าใดนัก พระเจ้าฟรองซัวส์ทรงปกครองฝรั่งเศสได้เพียงปีเดียวก็เสด็จสวรรคต พระราชินีแคทเธอรีนก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็น[[ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์]]ผู้มีอำนาจเต็มที่ในพระโอรสองค์รอง--[[พระเจ้าชาลส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าชาร์ลที่ 9]] ผู้มีพระชนม์มายุได้เพียง 10 พรรษา หลังจากพระเจ้าชาลส์เสด็จสวรรคตพระราชินีนาถแคทเธอรีนก็ทรงมีบทบาทสำคัญในการปกครองมากขึ้นเมื่อพระราชโอรสองค์ที่สามขึ้นครองราชย์เป็น[[พระเจ้าอองรีที่ 3 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าอองรีที่ 3]] พระเจ้าอองรีทรงปรึกษาราชการแผ่นดินต่างๆ กับพระราชชนนีจนระยะสุดท้ายก่อนที่จะสิ้นพระชนม์
บรรทัด 144:
ในวันที่ [[8 กันยายน]] [[ค.ศ. 1588]] อองรีทรงเรียกประชุมที่บลัวส์และทรงไล่เสนาบดีของพระองค์ออกหมดโดยมิได้มีการเตือนล่วงหน้า พระราชินีแคทเธอรีนซึ่งขณะนั้นประชวรด้วยการติดเชื้อเกี่ยวกับปอดมิได้ทรงทราบถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแต่อย่างใด<ref>Henry wrote a note to Villeroy, which began: "Villeroy, I remain very well contented with your service; do not fail however to go away to your house where you will stay until I send for you; do not seek the reason for this my letter, but obey me". Sutherland, ''Secretaries of State'', 300–3.</ref> พระราชกรณียกิจครั้งนี้ก็เท่ากับเป็นการยุติอำนาจของพระพระราชินีแคทเธอรีน
 
ในการประชุมพระเจ้าอองรีทรงขอบพระทัยพระราชินีแคทเธอรีนสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทรงได้ปฏิบัติมา ทรงสรรเสริญพระราชินีแคทเธอรีนว่าไม่แต่จะทรงเป็นพระมารดาของพระองค์แต่ยังทรงเป็นพระมารดาของบ้านเมืองด้วย<ref>Knecht, ''Catherine de' Medici'', 264–65.</ref> พระเจ้าอองรีมิได้ทูลพระราชินีแคทเธอรีนถึงแผนการที่จะทรงแก้ปัญหาต่างๆ ของพระองค์ ในวันที่ [[23 ธันวาคม]] [[ค.ศ. 1588]] ทรงขอให้ดยุกแห่งกีสเข้าเฝ้าที่[[พระราชวังบลัวส์]] เมื่อดยุกแห่งกีสเข้ามาในห้องกลุ่ม[[สี่สิบห้าองค์รักษ์]]ก็รุมกันแทงดยุกด้วยมีดจนไปสิ้นชีวิตที่แท่นบรรทมของพระเจ้าอองรี ในขณะเดียวกันตระกูลกีสแปดคนก็ถูกล้อมจับ รวมทั้ง[[หลุยส์ที่ 2 คาร์ดินาลแห่งกีส]] (Louis II, Cardinal of Guise) ผู้ที่ทหารของอองรีสับจนสิ้นชีวิตในที่จำขังในวันต่อมา<ref>Pettegree, 165.</ref> หลังจากการสังหารตระกูลกีสแล้วอองรีก็เข้าเฝ้าพระราชินีแคทเธอรีนในห้องบรรทมและทรงประกาศว่า “กรุณายกโทษให้หม่อมฉันด้วย เมอซิเยอร์แห่งกีสเสียชีวิตแล้ว เราจะไม่กล่าวถึงนามนั้นอีก หม่อมฉันเป็นผู้จัดการการสังหาร หม่อมฉันทำในสิ่งเดียวกับที่เมอซิเยอร์จะทำกับหม่อมฉัน”<ref>Knecht, ''Catherine de' Medici'', 266. The words were reported to the government of Florence by Catherine's doctor, Filippo Cavriana, who acted as their informant.</ref> ปฏิกิริยาของพระราชินีแคทเธอรีนต่อคำทูลของพระโอรสไม่เป็นที่ทราบ แต่ในวันคริสต์มัสทรงมีพระราชดำรัสกับหลวงพ่อว่า “เจ้าลูกตัวร้าย ไม่รู้ว่ามันไปทำอะไร!...สวดมนต์ไห้ด้วยเถอะ...ข้าเห็นว่ามันกำลังรีบเดินทางไปสู่ความหายนะ”<ref name = K267>Knecht, ''Catherine de' Medici'', 267.</ref> พระราชินีแคทเธอรีนเสด็จไปเยี่ยมพระสหายเก่า[[ชาลส์ คาร์ดินัลแห่งบูร์บง|คาร์ดินัลชาลส์แห่งบูร์บง]]ในที่จำขังเมื่อวันที่ [[1 มกราคม]] [[ค.ศ. 1589]] เพื่อจะไปบอกว่าอีกไม่นานก็จะถูกปล่อยซึ่งคาร์ดินัลชาลส์ก็ทูลตอบว่า “พระราชดำรัสของพระองค์, มาดาม, มีแต่จะนำเราไปสู่ตะแลงแกงตลอดมา”<ref name = K267/> พระราชินีแคทเธอรีนทรงจากคาร์ดินัลมาด้วยน้ำพระเนตรนองพระพักตร์
 
เมื่อวันที่ [[5 มกราคม]] [[ค.ศ. 1589]] พระราชินีแคทเธอรีนก็เสด็จสวรรคตเมื่อพระชนม์มายุได้หกสิบเก้าพรรษาอาจจะด้วย[[เยื่อหุ้มปอดอักเสบ]] (pleurisy) L'Estoile บันทึกว่า: “ผู้ที่ใกล้ชิดกับพระองค์เชื่อว่าการกระทำของพระราชโอรสเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตของพระองค์สั้นขึ้น”<ref name = K269>Knecht, ''Catherine de' Medici'', 268–69.</ref> และกล่าวต่อไปว่าทรงยอมตายเสียดีกว่าที่จะถูกปฏิบัติด้วยเหมือนเป็นแพะที่ตายแล้ว เพราะปารีสเป็นปฏิปักษ์ต่อกษัตริย์พระบรมศพจึงต้องถูกนำไปฝังไว้ที่บลัวส์ ต่อมา[[ไดแอนแห่งฝรั่งเศส]] (Diane de France) พระธิดานอกสมรสของพระเจ้าอองรีที่ 2 กับฟิลลิปปา ดูชิเป็นผู้ให้นำพระบรมศพของพระองค์ย้ายไปฝังที่[[มหาวิหารแซงต์เดอนีส์]] ในปี [[ค.ศ. 1793]] กลุ่มปฏิวัติที่เข้าทำลายมหาวิหารก็โยนกระดูกของพระองค์ลงไปในหลุมศพผู้ไร้นามรวมกับพระมหากษัตริย์, พระราชินีและพระญาติพระวงศ์องค์อื่นๆ ที่ถูกขุดขึ้นมา<ref name = K269>Knecht, ''Catherine de' Medici'', 269.</ref> แปดเดือนหลังจากการบรรจุพระบรมศพของพระราชินีแคทเธอรีนนักบวชฌาคส์ เคลมองท์ (Jacques Clément) ก็ลอบปลงพระชนม์พระเจ้าอองรีที่ 3 โดยการแทงด้วยมีดจนสิ้นพระชนม์ ขณะนั้นปารีสถูกล้อมโดยฝ่ายพระเจ้าแผ่นดินนาวาร์ เมื่อพระเจ้าอองรีที่เสด็จสวรรคต อองรีแห่งนาวาร์ก็ขึ้นครองราชย์เป็น[[พระเจ้าอองรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าอองรีที่ 4]] ซึ่งทำให้การปกครองโดย[[ราชวงศ์วาลัวส์]]เป็นเวลาร่วมสี่ร้อยปีสิ้นสุดลงและเริ่มการปกครองโดย[[ราชวงศ์บูร์บอง]]