ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สูตรของเว่ยหล่าง"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Robosorne (คุย | ส่วนร่วม)
Robosorne (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 8:
เล่าถึงการบรรยายธรรม ณ ห้องโถง วิหารไทฟัน ท่านเว่ยหล่างได้เล่าถึงประวัติของท่าน ซึ่งสนใจในทางธรรมจึงเข้าเป็นศิษย์ในพระสังฆปรินายกหวางยั่น ในระหว่างนั้น พระสังฆปรินายกหวางยั่น ได้มีประสงค์จะมอบตำแหน่งของตนให้กับศิษย์ผู้ที่แต่งโศลกได้เข้าถึงธรรม ในกาลนั้นศิษย์เอกของท่านสังฆปรินายกหวางยั่น ชื่อว่า ชินเชา ได้แต่งโศลกไว้บนกำแพงทางเดินดังนี้
 
{{คำพูด| กายของเราคือต้นโพธิ์<br />
 
ใจของเราคือกระจกเงาใส<br />
เราเช็ดมันโดยระมัดระวัง ทุกชั่วโมง
 
เราเช็ดมันโดยระมัดระวัง ทุกชั่วโมง<br />
 
และไม่ยอมให้ฝุ่นละอองจับ}}
 
ซึ่งต่อมาท่านเว่ยหล่างได้อ่านโศลกนี้ ได้ค้นพบว่า โดยจิตเดิมแท้แล้วนั้น โศลกที่ถูกต้องควรเป็นดัวนี้
 
{{คำพูด|ไม่มีต้นโพธิ์<br />
 
ทั้งไม่มีกระจกเงาอันใสสะอาด<br />
เมื่อทุกสิ่งว่างเปล่าแล้ว
 
เมื่อทุกสิ่งว่างเปล่าแล้ว<br />
 
ฝุ่นจะลงจับอะไร?}}