ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กามนิต"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Octahedron80 (คุย | ส่วนร่วม) ล จัดรูปแบบ +เก็บกวาดด้วยสคริปต์จัดให้ |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 24:
* [http://www.khonnaruk.com/html/book/liturature/kamanita/kamanita-index.html กามนิตออนไลน์]
* [http://www.gutenberg.org/etext/14962 อ่านกามนิตต้นฉบับ ([[ภาษาเยอรมัน]]) ได้จากเว็บไซต์[[โครงการกูเทนเบิร์ก]]]
== เนื้อเรื่อง ==
พระพุทธเจ้าเสด็จไปยังเมืองราชคฤห์หรือเบญจคิรีนครอีกครั้ง พระพุทธองค์ทรงย้อนนึกไปถึงเหตุการณ์ในอดีตที่พระเจ้าพิมพิสารเคยขอให้พระองค์กลับมาเสวยสุขทางโลก แต่พระองค์ก็สามารถแสดงธรรมจนพระเจ้าพิมพิสารเลื่อมใสในพระธรรมและถวายตัวเป็นอุบาสก นับตั้งแต่เวลานั้นก็ 50 ปีมาแล้ว
พระพุทธเจ้ามีกำหนดจะไปสวนมะม่วงในวันพรุ่งนี้ โดยคณะสาวกส่วนหนึ่งล่วงหน้าไปก่อนแล้ว พระองค์จะหาที่ค้างแรม ตามแถบบ้ายละแวกนี้ บ้านหลังแรกที่พระองค์เสด็จมาก็ทรงพบกับตาข่ายดักสัตว์ พระองค์ก็ทรงเสด็จผ่านไป หลังที่สองทรงพบกับพราหมณ์ผู้มีอันจะกินกับภรรยาทั้งสองของพราหมณ์ที่กำลังทะเลาะกัน ขณะนั้นพระองค์ก็ได้สะดุดหินแหลมคมบาดที่พระบาท แต่ก็ทรงฝืนต่อไปจนถึงบ้านหลังที่สามพบกับหญิงสาวทาปากแดง คล้องพวงมาลัย ร้องเชิญให้พระองค์เสด็จเข้าไปหาความสำราญภายในบ้าน พระองค์ก็ทรงเสด็จผ่านไปและก็ทรงระลึกถึงถ้อยคำที่พระองค์เคยตรัสไว้ว่า"ถ้าจะดูโศกาดูรในหมู่สงฆ์ ก็ในการร้องขับทำเพลง ถ้าจะดูความบ้าในหมู่สงฆ์ ก็ในการเต้นรำ ถ้าจะดูความเป็นเด็กในหมู่สงฆ์ก็ในอาการยิงฟันกัวเราะ" บ้านหลังถัดไป ชายสองคนกำลังชำแหละวัว พร้อมด้วยเสียงเอะอะพระองค์จึงเสด็จผ่านไป จนมาถึงบ้านหลังที่ห้าพระองค์พบหม้อที่เพิ่งปั้นเสร็จใหม่ๆวางอยู่เต็มพื้น พระองค์คิดว่าเจ้าของบ้านหลังนี้เป็นผู้หาเลี้ยงตนด้วยสุจริตอาชีพจึงขอพักค้างแรมบ้านหลังนี้กับชายช่างปั้นหม้อ ซึ่งก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรเพียงแต่บอกว่า มีชายผู้หนึ่งขาพักแรมก่อนแล้วถ้าท่านไม่รังเกียจก็ตามสบายเถิด พระพุทธองค์จึงทรงตรัสตอบว่า "แท้จริงนั้นความวิเวกเป็นสหายที่ดีที่สุด แต่ชายผู้นั้นคงจะคบได้ เพราะเขาได้ผ่านบ้านที่ประกอบมิจฉาชีพมาแล้วจนเลือกบ้านหลังที่สงบของท่านเหมือนกับเรา"
เมื่อพระพุทธเจ้า
{{โครงวรรณกรรม}}
| |||