ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วัดราชประดิษฐสถิตมหาสีมารามราชวรวิหาร"

'''วัดราชประดิษฐสถิตมหาสีมาราม''' เป็น[[พระอารามหลวง]]ชั้นเอก ชนิดราชวรวิหาร<ref>[[ราชกิจจานุเบกษา]], [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2458/A/284.PDF ประกาศกระทรวงธรรมการ แผนกกรมสังฆการี เรื่อง จัดระเบียบพระอารามหลวง], เล่ม 32, ตอน 0 ก, 3 ตุลาคม พ.ศ. 2458, หน้า 284 </ref> ที่[[พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]]โปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้น ตามธรรมเนียมประเพณีโบราณที่ว่า ในราชธานีจะต้องมีวัดสำคัญประจำ 3 วัด คือ [[วัดมหาธาตุ]] [[วัดราชบูรณะ]] และ[[วัดราชประดิษฐาน]] เช่นที่[[จังหวัดสุโขทัย|สุโขทัย]] สวรรคโลก [[จังหวัดพิษณุโลก|พิษณุโลก]] และ[[จังหวัดพระนครศรีอยุธยา|พระนครศรีอยุธยา]] แต่ใน[[สมัยรัตนโกสินทร์]] [[สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท]] กรมพระราชวังบวรสถานมงคลใน[[รัชกาลที่ 1]] โปรดเกล้าฯ ให้สถาปนาวัดสลัก เป็นวัดนิพพานาราม และเปลี่ยนเป็นวัดพระศรีสรรเพชญ์ แต่ต่อมามีพระราชดำริว่า ในกรุงเทพฯ ยังไม่มีวัดมหาธาตุ จึงเปลี่ยนชื่อวัดพระศรีสรรเพชญ์เป็น[[วัดมหาธาตุ]] และ[[พระสัมพันธวงศ์เธอ กรมหลวงเทพหริรักษ์]] พระโอรสใน[[สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระศรีสุดารักษ์]] พระพี่นางเธอในรัชกาลที่ 1 ทรงบูรณะวัดเลียบ ต่อมา ได้นามว่า [[วัดราชบูรณะ]] ยังคงขาดแต่วัดราชประดิษฐฯเท่านั้น จึงทรงสร้างขึ้นใหม่เพื่อให้ครบตามโบราณราชประเพณี และเพื่อพระอุทิศถวายแก่พระสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกายเพื่อที่พระองค์เองและเจ้านาย ข้าราชการ ที่จะไปทำบุญที่วัดฝ่ายธรรมยุติกนิกายใกล้[[พระบรมมหาราชวัง]]ได้สะดวก วัดราชประดิษฐ์จึงเป็นวัดฝ่ายธรรมยุติกนิกายวัดแรกที่สร้างขึ้น เพื่อพระสงฆ์ในนิกายนี้ เพราะวัดอื่น ๆ ของฝ่ายธรรมยุติเป็นวัดที่แปลงมาจากวัดของมหานิกาย

 

 

วัดราชประดิษฐ์สถิตมหาสีมารามราชวรวิหารเดิมพื้นที่บริเวณนี้เคยเป็นสวนกาแฟหลวง สมัยรัชกาลที่ 3 และเป็นโรงเรือนที่อยู่อาศัยของข้าราชการ [[รัชกาลที่ 4]] ทรงขอซื้อที่เพื่อสร้างวัด[[ธรรมยุติกนิกาย]] เมื่อ พ.ศ. 2407 เพื่อสำหรับ[[เจ้านาย]] ข้าราชการ ฝ่ายหน้า-ใน ได้บำเพ็ญกุศลสะดวกขึ้น เพราะใกล้[[พระบรมมหาราชวัง]] ในพระวิหารหลวงมีจิตรกรรมฝาผนังเกี่ยวกับพระราชพิธี 12 เดือน ที่[[รัชกาลที่ 5]] ทรงโปรดฯ ให้วาดไว้ มีสถาปัตยกรรมที่น่าชม เช่น ปาสาณเจดีย์, ปรางค์ขอม, ปราสาทพระบรมรูป (ปราสาทพระจอม), ปราสาทพระไตรปิฎก ฯลฯ และเพราะด้วยธรรมยุติกนิกายนั้นเคร่งครัดในพระธรรมวินัยมาก เขตสังฆาวาสนั้นจึงห้ามสตรีผ่านเข้าออกมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4 จนถึงปัจจุบัน