ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าเหยา"

'''พระเจ้าเหยา''' ({{zh-all|t=堯|s=尧|p=Yáo|w=Yao}}), (ตามตำนาน ปีที่ 2356-2255 ก่อนคริสตกาล)<ref>{{cite book|last=Ching|first=Julia|title=Sages and filial sons: mythology and archaeology in ancient China|year=1991|publisher=The Chinese University Press|isbn=978-9622014695|url=http://books.google.co.uk/books?id=ynfrlFZcUG8C&pg=PA141&dq=%22emperor+yao%22&hl=en&ei=sgPVTJ-PFsfMhAfbuoSkBQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CC0Q6AEwAQ#v=onepage&q=%22emperor%20yao%22&f=false|coauthors=R. W. L. Guisso|page=140}}</ref> คือ ผู้ปกครองประเทศจีนตามตำนาน ในยุค[[ยุคผู้ปกครองทั้งห้าซานหวงอู่ตี้|ยุคสามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิ]] ชื่ออื่นที่เรียกกันได้แก่ เถาถัง ซื่อ (陶唐氏) หรือ ถัง เหยา (唐堯) เมื่อแรกเกิดมีนามว่า อี ฟ่างซวิน (伊放勳) หรือ อี ฉี (伊祁) เป็นบุตรคนพระราชโอรสองค์ที่สองของ[[จักรพรรดิคู่]]

พระเจ้าเหยามักได้รับยกย่องว่าเป็นพระมหากษัตริย์ที่สมบูรณ์แบบและมีคุณธรรมอย่างสูง เป็นผู้เฉลียวฉลาดและเป็นแบบอย่างแก่จักรพรรดิราชวงศ์ต่างๆต่าง ๆ ของจีนในเวลาต่อมา ประวัติศาสตร์จีนในยุคต้นมักเอ่ยถึงพระเจ้าเหยา [[พระเจ้าซุ่น]] และ[[พระเจ้าอวี่]] ว่าเป็นบุคคลสำคัญ นักประวัติศาสตร์ปัจจุบันเชื่อว่าทั้งสามอาจเป็นหัวหน้าเผ่าที่ก่อตั้งระบบการปกครองที่เป็นหนึ่งเดียวและมีระบบลำดับชั้นในช่วงยุคเปลี่ยนผ่านเข้าสู่สังคมศักดินา

ตามตำนานเล่าว่า เหยาขึ้นเป็นผู้ปกครองเมื่ออายุ 20 ปี และเสียชีวิตสวรรคตเมื่ออายุ 119 ปี และมอบบัลลังก์ให้กับ[[พระเจ้าซุ่น|ซุ่น]] ซึ่งแต่งงานสมรสกับบุตรสาวพระราชธิดาของเขาพระองค์ทั้ง 2 คน