ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แขวงสุวรรณเขต"

เริ่มในสมัยขอมเรืองอำนาจ เมืองนี้มีชื่อว่า สุวรรณภูมิประเทศ เป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติ ในปี พ.ศ. 2120 ท้าวหลวงและนางสิมได้อพยพผู้คนจากภาคเหนือลงมาตั้งหมู่บ้านชื่อว่าหลวงโพนเมืองสิม ห่างจากตัวเมืองปัจจุบันประมาณ 18 กิโลเมตร เส้นทางเดียวกับไปพระธาตุอิงฮัง ครั้นถึง พ.ศ. 2185 ท้าวสิมพลีบุตรชายได้พาชาวบ้านหลายสิบครอบครัวแยกออกไปตั้งเมืองใหม่เป็นชุมชนริมฝั่งแม่น้ำโขงประวัติการก่อตั้งเมืองสะหวันนะเขตยังเกี่ยวพันกับการก่อตั้งจังหวัดมุกดาหารในฝั่งไทย เพราะชาวบ้านที่อพยบมาจากบ้านโพนสิมได้ข้ามไปตั้งบ้านเรือนทางฝั่งขวาแม่น้ำโขงแล้วก่อตั้งเมืองมุกดาหารขึ้น ในเขตสุวรรณตัวเมืองสะหวันนะเขตในปัจจุบันแต่ก่อนเรียกกันว่า บ้านท่าแฮ่(ท่าแร่) เพราะอุดมสมบูรณ์ด้วยแร่ธาตุและทองคำจน ซึ่งชื่อของแขวงสะวันนะเขต มาจากคำว่าสุวรรณ ที่แปลว่าทอง รวมกับเขตต ที่แปลว่าเขตแดน จึงหมายถึงปีดินแดนแห่งทองคำ พ.ศ.แต่ผู้ปกครองแขวงสะหวันนะเขตสมัยฝรั่งเศสปกครองได้เลือกเอาคำศัพท์ว่าสวรรณ (สะหวันนะ) ซึ่งแปลว่าดินแดนแห่งสวรรค์แทน จึงได้ชื่อว่าสะหวันนะเขตมาแต่บัดนั้น (ซึ่งในปัจจุบันคนลาวไม่เรียกแขวงสะหวันนะเขตว่าสุวรรณเขตอีกแล้ว มีแค่เอกสารเก่าของไทยที่เรียกชื่อเมืองนี้ตามความเข้าใจของตนเองเอกสารราชการไทยสมัยใหม่ก็เรียกสะหวันนะเขตจึงน่าจะยกเลิกการเรียกชื่อแขวงนี้ว่าสุรรณเขตในวิกิพีเดียเพื่อลดการเข้าใจกำกวมสับสน) 2462 เมื่อ[[ลาว]]ตกเป็นประเทศอาณานิคม [[ฝรั่งเศส]]ได้ตั้งสำนักงานผู้ว่าราชการแผ่นดินประจำแขวงที่ท่าแร่ และตั้งชื่อใหม่เป็น สสร้างเมืองสะหวันนะเขตให้เป็นศูนย์กลางทางการปกคองที่สำคัญแห่งหนึ่งของลาว