ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ"

| พระอิสริยยศ = [[พระมหากษัตริย์อังกฤษ]]

| พระราชบิดา = [[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 แห่งอังกฤษ]]

| พระราชมารดา = [[เอ็ดจิวาแห่งเค้นท์เคนต์]]

| รัชกาลก่อนหน้า = [[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวีแห่งอังกฤษ]]

| รัชกาลถัดมา = [[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพมรณสักขี]]

'''สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ''' ({{lang-en|Edgar the Peaceful หรือ Edgar the Peaceable}}) (ราว [[ค.ศ. 943]] หรือ [[ค.ศ. 944]] - [[ค.ศ. 975]]) ทรงเป็นพระเจ้าแผ่นดิน[[ราชวงศ์เวสเซ็กซ์พระมหากษัตริย์อังกฤษ]]ของใน[[ราชอาณาจักรอังกฤษราชวงศ์เวสเซ็กซ์]]

พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบเสด็จพระราชสมภพเมื่อราวปี [[ค.ศ. 943]] หรือปี [[ค.ศ. 944]] ที่เวสเซ็กซ์ ใน[[อังกฤษ]] ทรงเป็นพระราชโอรสองค์พระองค์รองของใน[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 แห่งอังกฤษ]]และ[[เอ็ดจิวาแห่งเค้นท์เคนต์]] ทรงเสกอภิเษกสมรสกับเอเธลฟรีด, วูลฟธริธ และเอลฟริธ และทรงราชย์ระหว่างวันที่ [[1 ตุลาคม]] [[ค.ศ. 959]] จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ [[8 กรกฎาคม]] [[ค.ศ. 975]] ที่วินเชสเตอร์ [[อังกฤษ]] พระนาม “ผู้รักสงบ” ไม่ได้บ่งถึงพระลักษณะตามความหมายเพราะทรงเป็นนายทหารผู้เข้มแข็งซึ่งจะเห็นได้จากการยึด[[ราชอาณาจักรนอร์ทธัมเบรีย]] และ[[ราชอาณาจักรเมอร์เซีย]]จาก[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวีแห่งอังกฤษ|พระเจ้าเอ็ดวี]]พระเชษฐาในปี [[ค.ศ. 958]] พระเจ้าเอ็ดการ์ทรงปกครองบริเวณเหนือ[[แม่น้ำเทมส์]]กับขุนนางของพระองค์กลุ่มหนึ่ง เมื่อ[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวีแห่งอังกฤษ|พระเจ้าเอ็ดวี]]เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ [[1 ตุลาคม]] [[ค.ศ. 959]] พระเจ้าเอ็ดการ์ก็ทรงเรียกตัวโดยดันสตัน (ต่อมาเป็น[[นักบุญดันสตัน]]) จากที่ทรงลี้ภัยกลับมาและแต่งตั้งให้เป็นบาทหลวงบิชอปแห่งวูสเตอร์และหลังจากนั้นบาทหลวงต่อมาเป็น[[บิชอปแห่งลอนดอน]]และในที่สุด[[อัครบาทหลวงอาร์ชบิชอปแห่งแคนเตอร์บรีเทอร์เบอรี]] ดันสตันเมื่อเริ่มแรกไม่ยอมสวมมงกุฏให้พระเจ้าเอ็ดการ์เพราะไม่ยอมรับวิธีดำเนินชีวิตของพระองค์เกี่ยวกับพระสนม{{Fact|date=September 2007}} วูลฟธริธ (ต่อมาเป็นแม่ชี[[นักพรตหญิง]]ที่วิลตัน) มึพระธิดา [[อีดิธแห่งวิลตัน]] แต่ดันสตันก็เป็นที่ปรึกษาของพระเจ้าเอ็ดการ์ตลอดรัชสมัย

รัชสมัยของพระเจ้าเอ็ดการ์เป็นรัชสมัยที่บ้านเมืองมีความสงบสุขและอาจจะเป็นสมัยที่เรียกได้ว่าเป็นสมัยที่รุ่เรืองรุ่งเรืองที่สุดของราชอาณาจักร[[อังกฤษสมัยแองโกล-แซ็กซอนแซกซัน]]ของอังกฤษ แม้ว่าการรวมตัวเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของอังกฤษจะเป็นผลที่มาจากผู้ที่ครองบัลลังก์มาก่อนพระองค์ ในปลายรัชสมัยของพระเจ้าเอ็ดการ์ อังกฤษก็เกือบจะไม่มีศัตรูที่จะมาแบ่งราชอาณาจักรอย่างที่เคยเป็นมาก่อน

ในสมัยนี้ดันสตันก็มีบทบาทในการปฏิรูปสำนักสงฆ์อารามที่ออกจะเริ่มขาดวินัยหย่อนยานให้กลับไปถือ[[ลัทธิเบ็นนาดิคติน|กฎเบ็นนาดิคติน]]วินัยของ[[นักบุญเบ็นเนดิคเบเนดิกต์]]อย่างที่เคยเป็นมา แต่บทบาทอันนี้ก็ยังเป็นที่ถกเถึยงกันในบรรดาผู้รู้ในวงการศึกษา

พระเจ้าเอ็ดการ์ได้ทำพิธีสวมมงกุฏที่[[บาธ]]ในปี [[ค.ศ. 973]] ซึ่งมิใช่พระบรมราชาภิเศกในการฉลองการเริ่มรัชกาล พระราชพิธีครั้งนี้เตรียมการโดยดันสตันเองโดยมีโคลงเฉลิมพระเกียรติที่บันทึกใน[[พงศาวดารบันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซ็กซอนแซกซัน]] เป็นพระราชพิธีที่เป็นพื้นฐานในการทำพิธีบรมราชาภิเศกของอังกฤษมาจนถึงปัจจุบันนี้ พระราชพิธีเป็นพิธีสัญลักษณ์โดยมีเจ้าผู้ครองอาณาจักรในอังกฤษมาแสดงความสวามิภักดิ์ต่อพระองค์ที่เชสเตอร์ กษัตริย์หกพระองค์ในบริเตนและสกอตแลนด์ปฏิญาณว่าจะเป็นผู้ป้องกันพระองค์ไม่ว่าจะเป็นทางบกหรือทางทะเล ต่อมา[[พงศาวดารบันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซ็กซอน]]แซกซันกล่าวว่ามีแปดองค์ แต่พระราชพิธีประกาศการสวามิภักดิ์ที่เชสเตอร์ (submission at Chester) ดูเหมือนว่จะเป็นเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้น

พระเจ้าเอ็ดการ์ทรงมีพระราชโอรสธิดาเจ็ดพระองค์ [[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพมรณสักขี]]พระราชโอรสองค์โตพระองค์ใหญ่สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระองค์ หลังจากที่เสด็จสวรรคตมาจนถึงสมัยที่นอร์มันได้รับ[[ชัยชนะการพิชิตอังกฤษของชาวนอร์มันต่ออังกฤษ|ชัยชนะต่ออังกฤษนอร์มัน]]ไม่มีราชบัลลังก์ใดที่ได้รับการสืบทอดโดยไม่มีปัญหาในการแก่งแย่ง

* [http://www.fordham.edu/halsall/source/560-975dooms.html#Laws%20of%20King%20Edgar แหล่งข้อมูลของยุคสมัยกลาง: แองโกล-แซ็กซอนแซกซัน:] กฎหมายของพระเจ้าเอ็ดการ์ (บางส่วน)

| ก่อนหน้า = [[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวีแห่งอังกฤษ|สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวี]]

| ถัดไป = [[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพมรณสักขี]]

{{พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ}}

{{เรียงลำดับ|อเดการ์อดการ์ผู้รักสงบ}}