ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คฤหาสน์โวเบิร์น"

| ผู้บูรณะ =

| สิ่งที่น่าสนใจ =

| ผู้บริหาร =

[[Imageไฟล์:Woburn_Abbey_-_plan_of_the_pleasure_ground_from_Hortus_Gramineus_Woburnensis_(1816).jpg|thumb|220px|ผังของโวเบิร์นก่อนที่จะถูกทำลายไปบางส่วน]]

[[Imageไฟล์:WoburnAbbey01.JPG|right|thumb|220px|ด้านตะวันออกของคฤหาสน์โวเบิร์นแอบบีมองจากลานกลางเดิม]]

หลัง[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] ก็พบรอยไม้ผุที่ทำให้ต้องรื้อคฤหาสน์ลงครึ่งหนึ่ง เมื่อ[[Hastings William Sackville Russell, 12th Duke of Bedford|เฮสติงส์ วิลเลียม แซ็ควิลล์ รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 12]] เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1953 บุตรชาย[[John Robert Russell, 13th Duke of Bedford|จอห์น โรเบิร์ต รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 13]] ผู้ประสบกับภาษีมรดกจำนวนมหาศาลสำหรับบ้านที่ถูกรื้อไปครึ่งหนึ่งและอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรม แต่แทนที่จะยกคฤหาสน์ให้แก่[[องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ]] หรือ [[องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ|องค์การอนุรักษ์แห่งชาติ]] ดยุคแห่งเบดฟอร์ดก็หาทางนำเงินมาช่วยในทำนุบำรุงและรักษาคฤหาสน์โดยการเปิดคฤหาสน์ให้สาธารณชนเข้าชมเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1955 เมื่อกลายเป็นนิยมทางคฤหาสน์ก็เพิ่มสิ่งต่างๆ ขึ้นเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวที่รวมทั้ง[[Woburn Safari Park|อุทยานซาฟารีเบดฟอร์ด]]ที่เปิดขึ้นในปี ค.ศ. 1970