ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กฎบัตรเนือร์นแบร์ค"

'''ธรรมนูญกรุงลอนดอนว่าด้วยศาลทหารระหว่างประเทศ''' ({{lang-en|London Charter of the International Military Tribunal}}) หรือมักเรียกโดยย่อว่า '''ธรรมนูญกรุงลอนดอนฯ''' ({{lang-en|London Charter}}) หรือ '''ธรรมนูญเนือร์นแบร์ก''' ({{lang-en|Nuremberg Charter}}) เป็นกฤษฎีกาอันออกซึ่งตราขึ้นเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม ค.ศ. 1945 กำหนดระเบียบและวิธีพิจารณา[[การพิจารณาคดีเนือร์นแบร์ก|คดีเนือร์นแบร์ก]]

วิธีพิจารณาความอาญาที่คณะตุลาการใช้นั้น ใกล้เคียงกับที่ใช้อยู่ใน[[ระบบซีวิลลอว์]]ยิ่งกว่าของ[[คอมมอนลอว์]] โดยเป็นการพิจารณาคดีด้วยตุลาการ มากกว่าเป็นการพิจารณาโดยใช้ลูกขุน กับทั้งยังรับฟัง[[พยานบอกเล่า]] (hearsay evidence) เป็นอันมากด้วย จำเลยที่พบว่ากระทำความผิดจะอุทธรณ์คำพิพากษาต่อสภาควบคุมของฝ่ายสัมพันธมิตรก็ได้ อนึ่ง จำเลยชอบจะนำเสนอพยานหลักฐานเพื่อสนับสนุนข้อต่อสู้ของตน และเพื่อถามค้านพยานบุคคลทั้งหลายได้

ธรรมนูญฯ นี้พัฒนาขึ้นโดยอาศัยอำนาจแห่ง[[ปฏิญญามอสโก]] ซึ่งเรียกว่า "แถลงการณ์ว่าด้วยความอำมหิต" (Statement on Atrocities) ที่ตกลงกันในการประชุมที่ ณ กรุงมอสโกเมื่อ ค.ศ. 1943 แล้วยกร่างขึ้นที่กรุงลอนดอน หลังจากเยอรมนียอมจำนนใน[[วันแห่งชัยชนะในทวีปยุโรป]] (VE Day) การยกร่างดังกล่าวนี้เป็นผลงานของ รอเบิร์ต เอช. แจ็กสัน (Robert H. Jackson), รอเบิร์ต ฟาลโค (Robert Falco) และ อีโอนา นิคิตเชนโก (Iona Nikitchenko) ผู้ทั้งเป็นคณะกรรมาธิการที่ปรึกษาแห่งยุโรป (European Advisory Commission) แล้วจึงประกาศใช้ธรรมนูญฯ เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม ค.ศ. 1945

ธรรมนูญฯ นี้ กับทั้งและบทอธิบายศัพท์ "ความผิดอาญาต่อความสงบเรียบร้อย" นั้นในธรรมนูญฯ ยังเป็นแม่แบบแห่งกฎหมายฉบับหนึ่งของประเทศฟินแลนด์ ซึ่งรัฐสภาแห่งฟินแลนด์อนุมัติเมื่อวันที่ 11 กันยายน ค.ศ. 1945 เปิดช่องให้พิจารณาคดีความรับผิดชอบทางสงครามในประเทศฟินแลนด์ได้ด้วย