ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศิลปะแองโกล-แซกซัน"

งานโลหะของแองโกล-แซ็กซอนแซกซันเป็นงานฝีมือที่มีชื่อเสียงไปไกลถึงอิตาลี แต่ก็แทบจะไม่มีเหลืออยูให้เห้นหลังจากการรุกรานของนอร์มันในปี ค.ศ. 1066 และการปฏิรูปศาสนาต่อมา<ref>Dodwell:44-47, 61-83, 216ff</ref> งานบางชิ้นที่ได้รับการกล่าวถึงโดยศิลปินของสำนักสงฆ์อาราม[[Spearhafoc|สเปียร์ฮาฟ็อค]]ที่ไม่มีชิ้นใดเหลืออยู่เป็นงานโลหะมีค่า [[Spearhafoc|สเปียร์ฮาฟ็อค]]เป็นศิลปินผู้เดียวจากยุคนั้นที่ได้รับการกล่าวถึงทั้งตัวบุคคลและผลงาน จากแหล่งข้อมูลหลายแหล่งรวมทั้งจากนักบันทึกประวัติศาสตร์นอร์มัน[[Goscelin|กอสเซอลิน]]ผู้รู้จัก[[Spearhafoc|สเปียร์ฮาฟ็อค]] กล่าวถึง[[Spearhafoc|สเปียร์ฮาฟ็อค]]ว่า “เป็นผู้มีฝีมือในการเขียนภาพ, การสลักทอง และ การทำงานช่างทอง” อาจจะเป็นได้ว่าเพราะความมีฝีมือทำให้สเปียร์ฮาฟ็อคได้เข้ามามีความสัมพันธ์กับเจ้านาย และทำให้ได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็วในสถาบันศาสนา<ref>Dodwell:46 and 55, who quotes Goscelin, and Historia:ciii-cv for the other sources.</ref> แม้ว่าจะเป็นรายละเอียดอย่างหยาบๆ ที่ส่วนใหญ่บรรยายโดย[[Goscelin|กอสเซอลิน]] แต่กระนั้นก็ยังเป็นหลักฐานอันมีค่าเกี่ยวกับลักษณะงานโลหะของแองโกล-แซ็กซอน นอกจากนั้นฝีมือในด้านการสลักทอง, ออกแบบ และ สลักรูปลักษณ์ลงบนทองของแองโกล-แซ็กซอนก็ยังได้รับการกล่าวถึงในบันทึกในหลักฐานของชาวต่างประเทศอีกด้วย การเขียนภาพบนผนังที่บางครั้งดูเหมือนจะมีทองผสมอยู่ด้วยมักจะเขียนโดยช่างเขียนหนังสือวิจิตร คำบรรยายของ[[Goscelin|กอสเซอลิน]]ถึงฝีมือของศิลปินแองโกล-แซ็กซอนดูเหมือนจะถือกันว่าช่างทองเป็นช่างฝีมืออันดับหนึ่งในบรรดาช่างสาขาต่างๆ<ref>Dodwell:58, 79-83, 92-3</ref>

ศิลปินประจำสำนักสงฆ์อารามหลายคนได้รับตำแหน่งสูงๆ ความสามารถของ[[Spearhafoc|สเปียร์ฮาฟ็อค]]เทียบเท่ากับฝีมือของแมนนิกศิลปินร่วมสมัยผู้มีตำแหน่งเป็นแอ็บบ็อทแห่งอธิการอารามอีฟแชมระหว่างปี ค.ศ. 1044 ถึง ค.ศ. 1058<ref>See Dodwell, passim</ref> และเมื่อปลายคริสต์ศตวรรษก่อนหน้านั้นก็มี[[นักบุญดันสตัน]] [[อัครสังฆราชอาร์ชบิชอแปแห่งแคนเตอร์บรีเทอร์เบอรี]]

ในปลายคริสต์ศตวรรษสุดท้ายของสมัยศิลปะแองโกล-แซ็กซอน เป็นสมัยที่มีหลักฐานเกี่ยวกับรูปลักษณ์ขนาดใหญ่ที่ทำด้วยโลหะ ที่อาจจะทำด้วยแผ่นโลหะบางหุ้มแกนที่ทำด้วยไม้เช่น[[พระแม่มารีทองแห่งเอสเซิน]] ซึ่งเป็นตัวอย่างที่ใหญ่ที่สุดของงานประเภทนี้ของรูปลักษณ์ที่สร้างขึ้นในสมัย[[ยุคกลางตอนต้น]]ที่พบในยุโรป รูปลักษณ์เหล่านี้จะมีขนาดเท่าคนจริงหรือเกือบเท่า และส่วนใหญ่จะเป็นกางเขน แต่บางครั้งก็จะมี[[พระแม่พระนางมารีรีย์พรหมจารี]]หรือนักบุญ[[นักบุญจอห์นอีแวนเจลลิสยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสาร]]สองข้าง ศิลปะแองโกล-แซ็กซอนแซกซันนิยมความมีค่าของวัสดุที่ใช้และแสงที่สะท้อนลงบนโลหะมีค่า ที่ใช้ในการปักผ้าหรือในการเขียนภาพบนผนังด้วย