วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แควาเลียร์ผู้หัวเราะ"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Applezapotis (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 6,300 ครั้ง
Applezapotis (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 6,300 ครั้ง
บรรทัด 11:
 
==ประวัติศาสตร์==
ที่มาของภาพสามารถสืบย้อนกลับไปที่งานขายสินค้าใน[[เดอะเฮก]]ในปี ค.ศ. 1770 ซึ่งหลังจากนั้นมันถูกซื้อไปโดยนักสะสมชาวฝรั่งเศส เคานท์แห่งปอร์ตาเลส์-กอร์จิแยร์ ในปี ค.ศ. 1822 ภายหลังจากที่เขาเสียชีวิตลง ภาพวาดถูกประมูลไปจากงานประมูลของสะสมของท่านเคานท์ในปารีส ค.ศ. 1865 โดยริชาร์ด ซีย์มัวร์-คอนเวย์ มาควิสแห่งเฮิร์ทฟอร์ดที่ 4 ซึ่งให้ราคามากกว่าหกเท่าของราคาเริ่มต้น ทำให้เอาชนะราคาเสนอบารอนเจมส์ เดอ รอตช์ไชลด์ ต่อมาจึงถูกนำไปไว้ยังที่พำนักของเขาในเฮิร์ทฟอรืด โดยมีชื่อว่า ''ปอร์เตต์เดิงน็อง'' (''ภาพเหมือนของผู้ชาย'') จากนั้นจึงถูกซื้อต่อไปยังลอนดอน สันนิษฐานว่าเพื่อนำไปจัดแสดงในงานนิทรรศการจัดแสดงผลงานของ[[จิตรกรชั้นครู]]ในเบธนัลกรีน ซึ่งจงใจจัดแสดงให้ห่างจากย่านเวสต์เอนด์เพื่อดึงดูดผู้ชมจากชนชั้นแรงงาน การจัดแสดงครั้งนี้ประสบความสำเร็จอย่างมาก "คาวาเลียร์" (ชื่อในแคตตาล็อกของงาน) ได้รับความสนใจอย่างมากโดยเฉพาะจากผู้คนทั่วไปและนักวิจารณ์ โดยถูกมองว่าเป็นภาพชิ้นสำคัญที่ทำให้ชื่อเสียงของฟรันส์ ฮาลส์ โด่งดังขึ้นในอังกฤษ ต่อมาในปี ค.ศ. 1888 ภาพก็ถถูกนำไปจัดแสดงอีกครั้ง ณ [[รอยัลอะคาเดมีออฟอาตส์]] และที่แห่งนี้เองที่ทำให้ภาพได้รับการขนานนามว่า "คาวาเลียร์ผู้หัวเราะ" ซึ่งจากการทำความสะอาดภาพในปี ค.ศ. 1884 ทำให้ภาพดูผิดเพี้ยนไปเล็กน้อย<ref>Ingamells, 136</ref> นักวิจารณ์จากนิตยสารแอเธเนียมระบุว่าภาพดูสว่างขึ้นและเพิ่มเติมอีกว่า "บุคคลในภาพดูเหมือนยิ้มมากกว่าหัวเราะ"<ref>Ingamells, note 1</ref> ต่อมาตามพินัยกรรมของมาควิสแห่งเฮิร์ทฟอร์ด ของสะสมชุดนี้ก็ตกเป็นของบุตรชายนามว่า เซอร์ริชาร์ด วอลเลซ ผู้ซึ่งภรรยาม้ายของเขาได้ทำการบริจาคภาพและและบ้านในกรุงลอนดอนแก่ทางรัฐบาล จึงได้กลายมาเป็นพิพิธภัณฑ์วอลเลซมาจนถึงปัจจุบัน
{{โครง-ส่วน}}
<!--- The painting's [[provenance]] only goes back to a sale in [[The Hague]] in 1770; after further Dutch sales it was bought by the French collector the Comte de Portalès-Gorgier in 1822. After his death the painting was acquired at the auction of his collection in Paris in 1865 by [[Richard Seymour-Conway, 4th Marquess of Hertford]], who outbid [[James Mayer de Rothschild|Baron James de Rothschild]] at more than six times the sales estimate. It was in Hertford's Paris home in 1871, listed as ''portrait d'un homme'' ("portrait of a man"), and then brought to London, probably for the purpose of exhibiting it in a large and long loan exhibition of [[old master painting]]s at [[Bethnal Green]], which was deliberately sited away from the [[West End of London]] to attract the working classes. The exhibition was a huge success and ''A Cavalier'' (the catalogue title) a particular hit with both public and the critics; it played a considerable part in raising the critical estimation of Hals in England. By 1888, when it was again exhibited at the [[Royal Academy]], it had become ''Laughing Cavalier'', though a cleaning in the intervening period (in 1884) may have changed the effect.<ref>Ingamells, 136</ref> The critic in the [[Athenaeum (magazine)|Athenaeum]] noted a brighter appearance, but also that "The man smiles rather than laughs".<ref>Ingamells, note 1</ref> Hertford's collection was bequeathed to his natural son [[Sir Richard Wallace, 1st Baronet|Sir Richard Wallace Bt.]], whose widow donated it and his London house to the nation as the Wallace Collection. --->
 
==อนุพันธ์==
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/แควาเลียร์ผู้หัวเราะ"