ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แป๊ะกั๊ก"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:20, 4 ตุลาคม 2555

แป๊ะกั๊ก (อังกฤษ: Phkap^[1]) เป็นอาวุธโบราณประเภทอาวุธระยะประชิดที่ใช้กันตั้งแต่ยุคอาณาจักรขอมโบราณ และใช้งานกันจนถึงช่วงสมัยกรุงศรีอยุธยาโดยกองทหารชาวละแวก มีลักษณะใบมีดยาว 1ศอก สวมติดกับด้ามไม้(หรือ ไม้ไผ่) ยาว 3ศอก^[2] ลักษณะการใช้งานของมีดแป๊ะกั๊กคือการ ฟัน หรือ แทง เข้าใส่ศัตรู^[3]

อ้างอิง

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] ttp://www.kunkhmerwarrior.com/history/

[2] ttp://guru.sanook.com/dictionary/dict_royals/มีดแป๊ะกั๊ก/

[3] ttp://www.nationalmuseums.finearts.go.th/bangkok/rwutboran.htm

[1]

[2]

[3]