ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอวานรนิวาส"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
{{ช่วยดูหน่อย}}
'''อำเภอวานรนิวาส''' เป็นอำเภอใน[[จังหวัดสกลนคร]] [[พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ([[รัชกาลที่ 4]]) แห่ง ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เปลี่ยนชื่อเมืองสกลทวาปีเป็น[[ราชวงศ์จักรีสกลนคร]]ของชาวย้อเมืองพี่เมื่อ พ.ศ. 2281 และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯยก “บ้านกุดลิง”
ของชาวโย้ย เป็นเมืองน้องให้คล้องจองกันเป็นเมือง “[[วานรนิวาส]]” เมื่อวัน จันทร์ แรม 1 ค่ำา เดือน 8 ปีระกา ตรีศก จศ. 1223 ตรงกับวันจันทร์ที่ 6 พ.ศ. 2404
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เปลี่ยนชื่อเมืองสกลทวาปีเป็น[[สกลนคร]]ของชาว
ย้อเมืองพี่เมื่อ พ.ศ. 2281 และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯยก “บ้านกุดลิง”
ของชาวโย้ย เป็นเมืองน้องให้คล้องจองกันเป็นเมือง “[[วานรนิวาส]]” เมื่อวัน
จันทร์ แรม 1 ค่ํา เดือน 8 ปีระกา ตรีศก จศ. 1223 ตรงกับวันจันทร์ที่ 6 พ.ศ.
2404
 
== ประวัติ ==
เมื่อประมาณ [[พ.ศ. 2378]] [[พระสุนทรราชวงษา]]เจ้าเมือง[[นครพนม]]ได้เสร็จราชการสงครามแล้ว จึงกลับ เมือง[[ยโสธร]]ตามเดิม [[ท้าวจันโสม]]ซึ่งเป็น[[เพี้ย]] (ข้าราชการอีสานโบราณ) บ้าน ม่วงริมยาม ซึ่งคงจงรักภักดีต่อพระสุนทรราชวงษามาก ได้หาสมัครพรรค
 
พวกได้ประมาณ พันคนเศษ ตามพระสุนทรราชวงษา เจ้าเมืองยโสธร ไปตั้ง ครอบครัวที่บ้านกุดลิงแขวงเมือง[[ยโสธร]]กุดคือลําน้ำที่ไหลไม่หยุด ส่วนลิง
ประวัติความเป็นมาของอำเภอวานรนิวาส เมื่อประมาณ [[พ.ศ. 2378]]
คือต้นหูลิงมิใช้มีลิงอยู่มาก ท้าวจันโสม เห็นว่า “บ้านกุดลิง” คับแคบลําบากในการทํามาหากิน อีกทั้ง พระสุนทราชวงษา (ท้าวฝ่าย) เจ้านาย อาจจะอสัญกรรมหมดความ ผูกพันอีกทั้งคิดถึงญาติที่พี่น้องชาวโย้ย เดิมที่บ้านม่วงริมยาม จึงได้อพยพ กลับมาใกล้บริเวณเดิมที่บ้านท่าแร้(ตําบลแร่)อําเภอพังโคนในปัจจุบัน และ
[[พระสุนทรราชวงษา]]เจ้าเมือง[[นครพนม]]ได้เสร็จราชการสงครามแล้ว จึงกลับ
คงนําชื่อ บ้านกุดลิง ตามมา แต่แห้งแล้งอีก จึงอพยพมาอยู่บ้านชุมแสงหัวนา(บ้านและตําบลวานรนิวาสในปัจจุบัน) แต่ยังคงใช่ชื่อบ้านกุดลิงเช่นเดิม จนกระทั่ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่4 แห่งราชวงศ์จักรี ทรง พระกรุณาโปรดเกล้าฯ ยกบ้านกุลิงเป็นเมืองและพระราชทานนามว่า “วานรนิวาส" เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม [[พ.ศ. 2404]] ตั้งท้าวจันโสมเป็น เป็นหลวง ประชาราษฎร์รักษา(ฉิม ศรีถาพร)เป็นนายอําเภอวานรนิวาส คนแรก
เมือง[[ยโสธร]]ตามเดิม [[ท้าวจันโสม]]ซึ่งเป็น[[เพี้ย]] (ข้าราชการอีสานโบราณ) บ้าน
ม่วงริมยาม ซึ่งคงจงรักภักดีต่อพระสุนทรราชวงษามาก ได้หาสมัครพรรค
พวกได้ประมาณ พันคนเศษ ตามพระสุนทรราชวงษา เจ้าเมืองยโสธร ไปตั้ง
ครอบครัวที่บ้านกุดลิงแขวงเมือง[[ยโสธร]]กุดคือลําน้ำที่ไหลไม่หยุด ส่วนลิง
คือต้นหูลิงมิใช้มีลิงอยู่มาก
ท้าวจันโสม เห็นว่า “บ้านกุดลิง” คับแคบลําบากในการทํามาหากิน
อีกทั้ง พระสุนทราชวงษา (ท้าวฝ่าย) เจ้านาย อาจจะอสัญกรรมหมดความ
ผูกพันอีกทั้งคิดถึงญาติที่พี่น้องชาวโย้ย เดิมที่บ้านม่วงริมยาม จึงได้อพยพ
กลับมาใกล้บริเวณเดิมที่บ้านท่าแร้(ตําบลแร่)อําเภอพังโคนในปัจจุบัน และ
คงนําชื่อ บ้านกุดลิง ตามมา แต่แห้งแล้งอีก จึงอพยพมาอยู่บ้านชุมแสงหัวนา
(บ้านและตําบลวานรนิวาสในปัจจุบัน) แต่ยังคงใช่ชื่อบ้านกุดลิงเช่นเดิม
จนกระทั่ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่4 แห่งราชวงศ์จักรี ทรง
พระกรุณาโปรดเกล้าฯ ยกบ้านกุลิงเป็นเมืองและพระราชทานนามว่า
“วานรนิวาส" เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม [[พ.ศ. 2404]] ตั้งท้าวจันโสมเป็น เป็นหลวง
ประชาราษฎร์รักษา(ฉิม ศรีถาพร)เป็นนายอําเภอวานรนิวาส คนแรก
 
== ที่ตั้งและอาณาเขต ==
เส้น 85 ⟶ 67:
 
{{โครงจังหวัด}}
[[หมวดหมู่:อำเภอในจังหวัดสกลนคร|วานรนิวาส]]