ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มาโต้ ซากุระ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
replaceViaSearch
บรรทัด 38:
ใน [[เฟท/ซีโร่]] ได้เปิดเผยว่า [[มาโต้ คาริยะ]] ลุงของซากุระในขณะนั้น ได้ทำข้อตกลงกับโซเค็น ไว้ว่าหากเขาชนะในสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ครั้งที่ 4 เธอจะได้เป็นอิสระจากโซเค็น และกลับไปอยู่กับตระกูลโทซากะ ซึ่งตัวเขาเองเป็นสมาชิกในตระกูลมาโต้เพียงคนเดียวที่รักและห่วงใยซากุระ และเขายังเป็นเพื่อนกับ [[โทซากะ อาโออิ]] (แม่ของซากุระ) ตั้งแต่เด็กอีกด้วย เขาเข้ากันได้ดีกับซากุระ และพี่สาวของเธอ นอกจากนั้นเขายังเคยรักอาโออิเพียงข้างเดียว และยอมปล่อยเธอมีความสุขกับโทคิโอมิแต่โดยดี แต่เดิมเขาไม่เคยถูกฝึกให้เป็นจอมเวทย์ (ถึงแม้ว่าเขาจะมีความสามารถที่เหนือกว่า [[มาโต้ เบียคุยะ]] พ่อของชินจิ ซ่อนเอาไว้อยู่ก็ตามที) แต่เขาก็มีหนอนฝังอยู่ในร่างกายเขาเพื่อใช้ในการกระตุ้นวงจรเวทย์ในตัวเขา ซึ่งมันก็จะทำให้ชีวิตของเขาสั้นลง พร้อมกับทำให้ร่างกายอ่อนแอลงเนื่องจากถูกกัดกินวงจรเวทย์ไปด้วยนั่นเอง กระนั้นแล้วเขาก็ยังเป็นมาสเตอร์ของข้ารับใช้สายเบอร์เซิร์กเกอร์ ซึ่งเป็นสายที่กินมานามากที่สุด จึงไม่แปลกถ้าเขาจะได้รับความพ่ายแพ้ในสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ครั้งที่ 4 เพราะข้ารับใช้ของเขาเอง
 
ในช่วงที่อาศัยอยู่กับตระกูลมาโต้ เธอได้ถูกข่มเหงทั้งทางกายและใจอยู่ตลอดเวลา ซึ่งโซเคนได้หาทางที่จะใช้เธอเป็นภาชนะในการรองรับจอกศักดิ์สิทธิ์ในอนาคต โดยใช้พลังของ [[อเวนเจอร์ (เฟท/ฮอลโลว์ อทาราเซีย)|อังรี มานยุ]] รวมเข้ากับเศษซากของจอกศักดิ์สิทธิ์ในสงครามครั้งก่อน เขาได้ผสมเลือดสีดำที่เขาได้เก็บสะสมไว้ เข้ากับหนอนที่เขาเพาะไว้ และฝังหนอนเหล่านั้นไว้ในร่างของซากุระ เพื่อที่จะให้มันดูดมานาของเธอ และเพิ่มความต้องการทางเพศอย่างรุนแรงให้กับเธอแทน เพื่อที่จะระงับความรุนแรงนั้น เขาจึงได้สอนให้ชินจิข่มขืนซากุระอยู่เป็นประจำ และด้วยความจงเกลียดจงชังในตัวของซากุระที่ช่วงชิงสิ่งที่เขาควรจะเป็นในนามของตระกูลมาโต้ไป เขาจึงข่มเหงซากุระอย่างทารุนทารุณต่อไปด้วยความต้องการของตัวเขาเองเช่นกัน และด้วยตัวหนอนที่โซเคนได้ฝังไว้ในร่างกายของเธอนั้นเอง ทำให้เธอมีสีผมและสีตาเป็นสีม่วงเหมือนสมาชิกคนอื่นๆ ในตระกูลมาโต้
ถึงแม้ว่าจะถูกกดขี่ข่มเหงทั้งกายและใจอยู่เป็นเนืองนิจ แต่เธอก็จะคอยรับมันไว้และปลงตกกับมันเสมอ เธอได้หลงรักชิโร่เมื่อหลายปีก่อน และได้แอบเฝ้ามองเขาอยู่เสมอในตอนที่เขาพยายามที่จะโหนบาร์ (คล้ายกับการเล่นกรีฑาอย่างหนึ่ง) ซึ่งความพยายามอย่างสุดกำลังของเขานี่เอง ได้เป็นแรงผลักดันให้เธอสู้ทนรับความเจ็บปวดเหล่านั้นไว้ได้ และเธอยังคอยช่วยเหลือชิโร่อยู่เป็นประจำในเวลาที่เขาบาดเจ็บอีกด้วย ในตอนที่ชิโร่ได้สนิทสนมกับริน ก็ได้สร้างความอิจฉาปนน้อยใจให้กับเธออยู่ไม่น้อย เธอจึงคิดว่ารินเป็นต้นเหตุทั้งหมดของสิ่งร้ายๆ ที่เธอต้องแบกรับมาตลอด ตั้งแต่เมื่อ 11 ปีก่อน หลังจากที่เธอได้ถูกตระกูลมาโต้รับมาอุปถัมภ์ เธอได้เติบโตมาพร้อมกับความเกลียดชังในความโหดร้ายทารุณของโซเคน เกลียดชังพ่อของตัวเองที่ผลักไสเธอ รวมถึงริน พี่สาวคนเดียวของเธอที่ไม่ได้รับรู้อะไรเลย กับความเจ็บปวดที่เธอต้องเผซิญ และยังไม่เคยที่จะช่วยเหลือเธออีกด้วย