เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
'''ISO 639-2''' เป็นส่วนที่สองของมาตราฐานมาตรฐาน [[ISO 639]] ที่จะใช้รหัสตัวอักษรภาษาอังกฤษแทนภาษาต่างๆ
ซึ่งมาตราฐานมาตรฐานชุดนี้ประกอบด้วย กลุ่มของตัวอักษร 3 ตัว แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม โดยกลุ่มแรกใช้แทนชื่อของภาษาที่ใช้ใน '''งานบรรณาณุกรม ( bibliographic applications ) ''' และกลุ่มที่สองใช้ใน '''งานที่ต้องเกี่ยวกับบัญญัติศัพท์ ( terminology applications ) ''' รหัสที่ใช้แทนภาษาของทั้งสองกลุ่มเหมือนกันยกเว้นเพียง 23 ภาษา จากภาษาทั้งหมดมากกว่า 450 ภาษา ทั้งนี้เนื่องจากเงื่อนไขในการสร้างรหัสนั้น การใช้รหัสแทนภาษามาตราฐานมาตรฐานนี้เริ่มต้นมาจากการใช้งานที่เกี่ยวข้องกับงานห้องสมุด การให้บริการข้อมูลต่างๆ ตลอดจนงานพิมพ์ ที่ต้องใช้ในการแลกเปลี่ยนข้อมูล รหัสเหล่านี้ได้มีการใช้แพร่หลายในกลุ่มงานห้องสมุด และต่อมาได้มีการปรับนำมาใช้โดยกลุ่มของนักภาษาศาสตร์ และในกลุ่มงานที่ต้องการคำนิยามเฉพาะ ซึ่งมาตราฐานมาตรฐานส่วนนี้ได้มีการพัฒนาขึ้นโดยมีพื้นฐานจากความต้องการใช้ภาษานั้นๆที่มีการใช้อย่างแพร่หลายอยู่ทั่วโลก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่รวมถึงโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์
== การจัดทำรหัส ==
ภาษานั้นๆแต่สามารถใช้รหัสนั้นในการจำแนกภาษาได้
มาตราฐานมาตรฐานกลุ่มนี้ประกอบด้วย 2 กลุ่มด้วยกันคือ '''กลุ่มรหัสที่ใช้ในงานบรรณาณุกรม (ISO 639-2/B) ''' หรือ '''รหัสกลุ่ม B''' และ '''กลุ่มรหัสที่ใช้ในงานที่ต้องเกี่ยวกับบัญญัติศัพท์ (ISO 639-2/T) ''' หรือ '''รหัสกลุ่ม T'''
โดยมีเงื่อนไขในการจัดรหัสสำหรับงานบรรณาณุกรม หรือ '''รหัสกลุ่ม B''' คือ
โดยการจัดรหัสทั้งสองแบบนี้มีเพียง 23 ภาษาเท่านั้นที่มีรหัสแตกต่างกัน โดยที่ในอนาคตการกำหนดรหัสจะขั้นอยู่กับชื่อแทนของภาษานั้น ยกเว้นแต่กรณีที่ประเทศนั้นๆหรือกลุ่มประเทศที่ใช้ภาษานั้นๆร้องขอ แต่เพื่อให้เกิดความเสถียรภาพและความต่อเนื่อง การเปลี่ยรหัสเหล่านี้จะทำได้เมื่อมีความจำเป็นจริงๆเท่านั้น และรหัสเดิมจะยังคงต้องใช้อยู่
อย่างน้อย 5 ปีก่อนที่จะมีการใช้รหัสใหม่แทนที่หลังจากที่ได้มีการร้องขอให้มีการเปลี่ยนแปลง แต่อย่างไรก็ตามรหัสในกลุ่มบรรณาณุกรมจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงถ้าชื่อของภาษาหรือสัญลักษณ์ย่อของภาษาเปลี่ยนด้วยเหตุผลอย่างใดอย่างหนึ่ง ทั้งนี้เพื่อไม่ให้เกิดความสับสน
ในกรณีที่ภาษาเดียวกันแต่มีการเขียนต่างกันจะใช้รหัสแทนภาษาตัวเดียวกันแต่อาจมีมาตราฐานมาตรฐาน
อื่นเพิ่มขึ้นเพื่อแยกให้เห็นระบบการเขียนที่แตกต่างกัน สำหรับกรณีภาษาท้องถิ่นก็จะใช้รหัสเดียวกับภาษานั้นๆ ยกเว้นบ้างในกรณีที่ภาษาท้องถิ่นนั้นมีลักษณะที่ไม่สามารถบอกรากที่มาของภาษานั้นๆได้ชัดเจนก็สามารถมีรหัสภาษาของตัวเองได้ (ซึ่งมีปรากฏอยู่น้อยกรณี)
== ข้อแตกต่างของมาตราฐานมาตรฐาน [[ISO 639-1]] และ ISO 639-2 ==
'''[[ISO 639]]''' เป็นมาตราฐานมาตรฐานที่พยายามจัดรหัสแทนชื่อของภาษาต่างๆ แต่
* [[ISO 639-1]] ประกอบด้วยตัวอักษรแทนเพียง 2 ตัว ซึ่งพัฒนาขึ้นในปี 1988 จากบุคคลในกลุ่มงานทางภาษาศาสตร์ งานทางด้านพจนานุกรม และงานทางบัญญัติศัพท์ โดยมีจุดประสงค์เพื่อให้ครอบคลุมภาษาหลักๆที่ใช้ในโลก
* '''ISO 639-2''' ประกอบด้วยตัวอักษร 3 ตัว ถูกริเริ่มในปี 1989 เนื่องจากเริ่มตระหนักว่ามาตราฐานมาตรฐานส่วนแรก คือ [[ISO 639-1]] ไม่เพียงพอที่จะครอบคลุมภาษาจำนวนมหาศาลได้ แต่มาตราฐานมาตรฐานชุดนี้ได้กำหนดเป็นมาตราฐานมาตรฐานครั้งแรกก็เมื่อในปี 1998 หรือ 9 ปีต่อมา โดยมีจุดมุ่งหมายในการพัฒนาก็เพื่อใช้ในงานบรรณานุกรมและงานที่ต้องนิยามคำศัพท์ ซึ่งมาตราฐานมาตรฐานชุดนี้ครอบคลุมถึงมาตราฐานมาตรฐาน [[ISO 639-1]] และภาษาอื่นๆที่มีปรากฏเป็นงานเขียนเชิงวรรณกรรมหรืออย่างน้อยต้องมีส่วนประกอบที่แสดงงานเขียนเชิงวรรณกรรม ซึ่งก็เกี่ยวเนื่องถึงภาษาต่างๆทั้งหมดเกือบทั้งหมดเท่าที่มีปรากฏอยู่ทั่วโลก โดยในมาตราฐานมาตรฐานชุดนี้มีการแยกกลุ่มรากของภาษานั้นๆไว้ด้วย
== ตัวอย่าง ==
|
